پایگاه خبری سرمایه فردا

در آمریکا، جایی که سیاست و سرگرمی مرزهای خود را گم کرده‌اند، دونالد ترامپ بار دیگر به صحنه کمدی شبانه حمله کرده است. این‌بار ست مایرز، مجری برنامه «آخر شب»، هدف انتقادهای تند رئیس‌جمهور قرار گرفته؛ آن‌هم به‌خاطر شوخی‌هایی که به‌زعم ترامپ، شاید «غیرقانونی» باشند. این جدال تازه، ادامه همان نبرد قدیمی است: سیاست‌مداری که از طنز نمی‌گذرد، و طنزپردازانی که از سیاست نمی‌ترسند.

در حالی که جنگ اوکراین به مرحله فرسایش رسیده و اروپا با اضطراب به آینده امنیتی خود می‌نگرد، ایالات متحده دو تصمیم هم‌زمان اتخاذ کرده است: کاهش حضور نظامی در جناح شرقی ناتو و اعلام آمادگی برای ازسرگیری آزمایش‌های هسته‌ای پس از سه دهه. این دو تحول، نشانه‌ای از تغییر راهبرد واشنگتن در مواجهه با رقبا و بازتعریف نقش خود در نظم جهانی است.

در حالی که دونالد ترامپ با پیروزی در انتخابات ۲۰۲۴ دوباره به کاخ سفید بازگشته، زمزمه‌هایی از تلاش برای تمدید حضور او تا ۲۰۲۸ شنیده می‌شود—از جمله طرح‌هایی برای دور زدن قانون اساسی. هم‌زمان، چهره‌هایی چون جی‌دی ونس، گوین نیوسام و کامالا هریس نیز خود را برای رقابت آماده می‌کنند. رقابتی که بیش از آنکه انتخاباتی باشد، بازتابی از شکاف‌های عمیق سیاسی، اجتماعی و قانونی در آمریکای امروز است.

خطیب نماز جمعه تهران با انتقاد شدید از سیاست‌های ایالات متحده، دونالد ترامپ را عامل اصلی تروریسم جهانی معرفی کرد و گفت: آمریکا با پاره کردن برجام نشان داد که اهل مذاکره نیست و توصیه به گفت‌وگو با چنین کشوری، ساده‌لوحی سیاسی است.

در ایالات متحده امروز، سیاست دیگر فقط به انتخابات و احزاب محدود نمی‌شود؛ بلکه به سبک زندگی، پوشش، تغذیه، روابط اجتماعی و حتی ایمان مذهبی نفوذ کرده است. از برند شلوار جین گرفته تا نوع نوشیدنی، از انتخاب همسر تا سبک عبادت، همه‌چیز رنگ جناحی به خود گرفته و جامعه‌ای را شکل داده که در آن، هویت سیاسی بر واقعیت سایه انداخته است.

در روزی که میلیون‌ها آمریکایی از ۲۵۰۰ نقطه کشور به خیابان آمدند، شعار «نه به شاه» تنها یک اعتراض سیاسی نبود؛ بیانیه‌ای جمعی بود علیه آنچه معترضان سقوط به دیکتاتوری می‌نامند. این جنبش، با حضور نسل‌های مختلف و حمایت اتحادیه‌های کارگری، فصل تازه‌ای از مقاومت مدنی را رقم زد.

دیدار رجب طیب اردوغان با دونالد ترامپ در کاخ سفید، بار دیگر روابط پرتنش و چندلایه ترکیه و آمریکا را به صدر اخبار بازگرداند. از خرید جنگنده‌های اف-۱۶ و اف-۳۵ تا تحریم‌های نفتی علیه روسیه، این گفت‌وگوها در بستر رقابت‌های ژئوپلیتیکی، منازعات سوریه و نقش‌آفرینی اسرائیل، نشان‌دهنده تلاش آنکارا برای حفظ موازنه میان شرق و غرب است؛ موازنه‌ای که با تهدیدهای واشنگتن و کارشکنی تل‌آویو، هر روز شکننده‌تر می‌شود.

تمایل به رابطه با آمریکا، نه از دل تحلیل‌های راهبردی، بلکه از تصویرسازی‌های رسانه‌ای، کلیشه‌های تاریخی و رفتار سیاست‌مداران داخلی شکل گرفته است؛ در حالی‌که آنچه مردم واقعاً می‌خواهند، رفاه و حل مسائل اقتصادی است، نه وابستگی به یک مسیر خاص.

با وجود حسن‌نیت ایران در مذاکرات و پذیرش تعهدات فنی، آمریکا و اروپا مسیر توافق را به مطالبه‌گری یک‌جانبه و فشار حداکثری بدل کرده‌اند؛ نتیجه، نه توافق، بلکه بن‌بستی است که گزینه نظامی را نیز بی‌اثر کرده است