پایگاه خبری سرمایه فردا

در میانه جنگ تعرفه‌ای و فشارهای متقابل، چین با محدود کردن صادرات عناصر نادر خاکی نشان داد که این فلزات کمیاب تنها مواد اولیه صنعتی نیستند، بلکه ابزار قدرت ژئوپلیتیکی‌اند. توافق اخیر میان واشنگتن و پکن بر سر این منابع حیاتی، بیش از یک معامله اقتصادی ساده است؛ بازتابی از نبردی بزرگ‌تر برای کنترل آینده فناوری‌های پیشرفته، انرژی‌های نو و صنایع راهبردی جهان.

بازار چین که روزگاری سکوی پرتاب برندهای غربی بود، امروز به میدان رقابت بی‌رحمانه‌ای بدل شده است؛ جایی که شرکت‌های بومی با سرعت، چابکی و ادغام کامل در اکوسیستم دیجیتال، سهم بازار را از غول‌های آمریکایی ربوده‌اند. استارباکس، برگرکینگ و حتی دکتلون فرانسوی ناچار به واگذاری سهام و مشارکت‌های مشترک شده‌اند تا در برابر موج بی‌سابقه برندهای چینی دوام بیاورند.

بازار ارز پیش از آن‌که تحلیلگران به جمع‌بندی برسند، مسیر خود را انتخاب کرده است. در آستانه شب عید، ترکیب کاهش عرضه ارز، اصلاحات بانکی، و موج‌های فزاینده تقاضا، چشم‌انداز نرخ دلار را به محدوده‌ای تازه سوق داده است؛ محدوده‌ای که نه حاصل هیجان، بلکه نتیجه مستقیم نقدینگی، سیاست پولی و رفتار جمعی است.

در شرایطی که برخی فعالان بازار ارز از جهش‌های نجومی دلار سخن می‌گویند، داده‌های واقعی نشان می‌دهند که نرخ ارز در حال نزدیک شدن به سطح حمایتی ۱۰۷ هزار تومان است و دلار زیر ۱۰۰ هزار تومان دیگر به‌عنوان یک سناریوی اقتصادی قابل تصور نیست. هم‌زمان، بازار طلا نیز با اصلاحی از جنس زمان، نه قیمت، فرصت‌هایی تازه برای سرمایه‌گذاری بلندمدت فراهم کرده است. این گزارش، نگاهی تحلیلی دارد به چشم‌انداز نوسانات ارز و طلا در ماه‌های پیش‌رو.

نرخ دلار در ایران، بیش از آنکه یک عدد اقتصادی باشد، بازتابی از سیاست، روان عمومی و مسیرهای سرمایه‌گذاری است. از سفر تاریخی دلار در چهار دهه گذشته تا تحلیل ارزش دلاری نقدینگی، این یادداشت نگاهی تحلیلی دارد به سناریوهای پیش‌رو، ریسک‌های پنهان و فرصت‌های محتمل برای سرمایه‌گذاران در مسیر پرنوسان اقتصاد ایران.

با رسیدن اختلاف نرخ دلار آزاد و نیمایی به ۶۰ درصد، تجارت خارجی ایران وارد مرحله‌ای پرریسک و غیرشفاف شده است. در حالی که بانک مرکزی بر تثبیت نرخ نیمایی تأکید دارد، فعالان اقتصادی هشدار می‌دهند که این شکاف نه‌تنها موجب رشد معاملات صوری و سودجویی می‌شود، بلکه دیر یا زود بازار واقعی مسیر خود را تحمیل خواهد کرد.

دیدار رجب طیب اردوغان با دونالد ترامپ در کاخ سفید، بار دیگر روابط پرتنش و چندلایه ترکیه و آمریکا را به صدر اخبار بازگرداند. از خرید جنگنده‌های اف-۱۶ و اف-۳۵ تا تحریم‌های نفتی علیه روسیه، این گفت‌وگوها در بستر رقابت‌های ژئوپلیتیکی، منازعات سوریه و نقش‌آفرینی اسرائیل، نشان‌دهنده تلاش آنکارا برای حفظ موازنه میان شرق و غرب است؛ موازنه‌ای که با تهدیدهای واشنگتن و کارشکنی تل‌آویو، هر روز شکننده‌تر می‌شود.

تحولات اخیر در دریای سرخ و موضع‌گیری‌های آشکار چین در حمایت از ایران و انصارالله یمن، نشان‌دهنده تغییر بنیادین در سیاست خارجی پکن است. چین که پیش‌تر بی‌طرفی در بحران یمن را حفظ می‌کرد، اکنون با ارائه تصاویر ماهواره‌ای و حمایت دیپلماتیک، به بازیگری فعال در تقابل منطقه‌ای با آمریکا و اسرائیل تبدیل شده است. این چرخش، نه‌تنها روابط چین و اسرائیل را دچار تنش کرده، بلکه جایگاه پکن را به‌عنوان حامی راهبردی محور مقاومت تثبیت کرده است.

در پی تشدید تنش‌های نظامی در شرق اروپا و نقض‌های مکرر حریم هوایی کشورهای عضو ناتو، اظهارات دونالد ترامپ و اورزولا فون درلاین نشان می‌دهد که بحران اوکراین از یک مناقشه منطقه‌ای به یک بحران قاره‌ای بدل شده است. ترامپ با وعده دفاع مستقیم از لهستان و بالتیک، و فون درلاین با تأکید بر استقلال دفاعی اروپا، دو مسیر متفاوت را برای آینده امنیتی قاره ترسیم کرده‌اند—مسیرهایی که می‌توانند سرنوشت اروپا را در برابر تهدیدات روسیه رقم بزنند.