پایگاه خبری سرمایه فردا

در حالی‌که تولید جهانی فولاد در ماه ژوئن ۲۰۲۵ با کاهش جزئی مواجه شده، افت تولید فولاد خام ایران در چهار ماهه تا حدودی جبران شده است.

در نیمه دوم ۲۰۲۵، فولاد از یک کالای صنعتی به ابزاری ژئوپلیتیکی بدل شد؛ جایی که چین با جهش صادراتی، بازطراحی زنجیره تأمین و نفوذ در بازارهای نوظهور، نه‌تنها قواعد رقابت را تغییر داد، بلکه نقشه قدرت اقتصادی جهان را از نو ترسیم کرد.

صنعت فولاد ایران در نقطه‌عطفی راهبردی قرار دارد؛ گذار از صادرات مواد خام به تولیدات پیشرفته مستلزم بازنگری در سیاست‌های حمایتی، سرمایه‌گذاری در فناوری‌ و اتصال به بازار جهانی است.

در حالی‌که چین با تعطیلی موقت کارخانه‌های فولاد در تانگشان به استقبال رژه نظامی می‌رود، بازارهای جهانی با رشد قیمت سنگ‌آهن واکنش نشان داده‌اند. همزمان، لغو محدودیت‌های خرید مسکن در پکن و تعویق تعرفه‌های آمریکا بر کالاهای چینی، چشم‌انداز تقاضا و ثبات تجاری را بهبود بخشیده‌اند. این تحولات، فولاد را بار دیگر در کانون تعاملات زیست‌محیطی، سیاست‌گذاری و سرمایه‌گذاری قرار داده‌اند.

ذوب‌آهن اصفهان در گرداب زیان انباشته و مدیریت ناکارآمد گرفتار شده؛ پروژه‌های ملی چون تولید ریل نیز نتوانسته‌اند آن را از سقوط مالی نجات دهند.

فولاد مبارکه پیشتاز سودآوری است چراکه در سال‌های اخیر با سرمایه گذاری در حوزه انرژی و محصولات خاص همچنان درآمد خود را افزایش داده است.

در سالی که بهای تمام‌شده به دشمن پنهان سودآوری در صنعت فولاد بدل شد و نرخ گذاری فروش به مانعی برای رشد تبدیل گشت، صنعت فولاد ایران درگیر جدالی چندوجهی شده؛ از بحران انرژی و نوسانات ارزی گرفته تا سرمایه‌گذاری‌هایی که نقدینگی شرکت‌ها را به تحلیل بردند.

نماد فولاد در روزهای پرنوسان و ایستاد، و با رفتار حرفه‌ای خود به نقطه‌اتکای هزاران سرمایه‌گذار بدل شده است. این روایتِ اعتماد، ثبات و آینده‌نگری است.

در دورانی که بحران‌های اقلیمی، صنعت فولاد جهانی را سردرگم کرده، شرکتی ایرانی با جسارت فناورانه و نگاه سیستمی، مسیر خود را از زاینده‌رود تا انرژی‌های تجدیدپذیر، دیجیتال‌سازی و خودکفایی ترسیم کرده است. این روایت، تنها داستان یک کارخانه نیست  داستان ساختن آینده‌ای پایدار و هوشمند در بستری بومی‌ست.