پایگاه خبری سرمایه فردا

با گذشت پنج سال پیاپی از بارش‌های کمتر از نرمال، ایران در آستانه ورود به ششمین سال خشکسالی قرار دارد. کاهش شدید بارندگی، افت سطح آب‌های زیرزمینی، تهدید امنیت غذایی و بحران تأمین آب شرب، نشانه‌هایی از یک سال آبی پرخطر هستند که تنها با اصلاح حکمرانی آب و بازنگری در الگوی مصرف می‌توان از تبعات آن کاست.

تالاب هامون، شاهرگ حیاتی سیستان و بلوچستان، در سایه سدسازی‌های فرامرزی، خشکسالی‌های پی‌درپی و بی‌توجهی به تعهدات آبی، به مرز خشکی دائمی نزدیک شده است. با وجود افزایش بودجه و تلاش‌های دیپلماتیک، هنوز هیچ تضمینی برای احیای این اکوسیستم شکننده وجود ندارد و جامعه محلی با تهدیدی جدی برای زیست‌پذیری روبروست.

زاینده‌رود، شاهرگ حیاتی فلات مرکزی ایران، امروز به نمادی از بحران مدیریت منابع آب، بی‌توجهی نهادی و فرسایش اعتماد عمومی بدل شده است. رودخانه‌ای که روزی مایه‌ی سرزندگی اصفهان بود، حالا به دشتی از خاک و خاطره تبدیل شده و خشکی آن، تبعاتی فراتر از زیست‌محیطی دارد؛ از فرونشست زمین و نابودی تالاب گاوخونی تا مهاجرت روستاییان و کاهش گردشگری. این گزارش، روایت زوال تدریجی زاینده‌رود و هشدار درباره آینده‌ای است که اگر امروز برای آن چاره‌ای اندیشیده نشود، فردا دیگر اثری از آن نخواهد ماند.

نادرالاصلی گفت: پاویون فرهنگی زاینده رود نگرانی ها درباره محیط زیست اصفهان را در حاشیه بیست‌ودومین دوره نمایشگاه برای مسئولان و بازدیدکنندگان تبیین کرد.

به گزارش سرمایه فردا، درویش گفت: تغییر اقلیم ۱۵ درصد در کاهش بارندگی و تبدیل برف به باران و همچنین افزایش دما نقش داشته ولی اغلب بحران‌هایی که در ایران داریم ریشه در ناکارمدی‌های مدیریتی و ناتدبیری است و باید مسئولیت آن را بعهده بگیریم و فرار رو به جلو نداشته باشیم.

به گزارش سرمایه فردا، اردکانی در تشریح وضعیت منابع آبی استان تهران پس از پاییز بی‌بارش امسال گفت: علی‌رغم پیش‌بینی‌های سازمان هواشناسی، بارندگی‌های پاییز امسال ۵۵ درصد نسبت به میانگین نرمال کاهش داشته است.