پایگاه خبری سرمایه فردا

شانس تحقق آتش‌بس میان روسیه و اوکراین همچنان پایین ارزیابی می‌شود، اما نشانه‌های سیاسی و اقتصادی حاکی از آن است که این توافق می‌تواند در ماه‌های آینده شکل بگیرد. پیامدهای چنین رویدادی نه‌تنها معادلات ژئوپلیتیک را تغییر خواهد داد، بلکه برندگان و بازندگانی در عرصه اقتصاد جهانی برجای خواهد گذاشت.

جنگی که از بهار ۱۴۰۲ میان ارتش سودان و نیروهای پشتیبانی سریع آغاز شد، در سال ۲۰۲۵ به یکی از عمیق‌ترین فجایع انسانی جهان تبدیل شده است؛ بحرانی که با وجود میلیون‌ها آواره، قحطی گسترده و نقض سیستماتیک حقوق بشر، همچنان در حاشیه توجه جهانی مانده و به «فراموش‌شده‌ترین بحران سال» شهرت یافته است.

با وجود فشارهای بین‌المللی و تلاش‌های دیپلماتیک برای توقف جنگ داخلی سودان، طرح‌های آتش‌بس یکی پس از دیگری شکست خورده‌اند. در حالی که پارلمان اروپا هشدار داده نقض قوانین بشردوستانه می‌تواند مصداق «نسل‌کشی» باشد، نقش امارات در حمایت از نیروهای شبه‌نظامی و وضعیت فاجعه‌بار غیرنظامیان، به‌ویژه کودکان، ابعاد تازه‌ای از این بحران را آشکار کرده است.

کتاب تب ناتمام نوشته زهرا حسینی، فراتر از داستان یک شهید نوجوان، تصویری انسانی و واقعی از شهلا منزوی ـ مادری که در سکوت و استقامت، فرزندی قهرمان پرورش داد ـ ارائه می‌دهد. این روایت، ایثار را نه فقط در میدان جنگ، بلکه در پرستاری بی‌پایان، مدیریت بحران‌های خانوادگی و ایستادگی روزمره معنا می‌کند و نشان می‌دهد قهرمانی واقعی گاه در خاموشی خانه‌ها شکل می‌گیرد.

استقرار گسترده نیروهای نظامی ایالات متحده در دریای کارائیب، بار دیگر چهره مداخله‌گر و قدرت‌طلب واشنگتن را آشکار کرده است. در حالی که دولت آمریکا مدعی مبارزه با قاچاق مواد مخدر است، تحلیلگران این اقدامات را پوششی برای فشار سیاسی، تهدید نظامی و بازتعریف نفوذ در آمریکای لاتین می‌دانند—منطقه‌ای که خاطره کودتاها و محاصره‌های دهه‌های گذشته هنوز زنده است

ادعای ورود جنگنده‌های روسی به حریم هوایی استونی و لهستان، بار دیگر تنش میان مسکو و ناتو را به نقطه جوش رسانده است. در حالی که روسیه این اتهامات را رد کرده و پروازها را مطابق با مقررات بین‌المللی می‌داند، کشورهای عضو ناتو با فعال‌سازی ماده ۴ پیمان، خواستار رایزنی فوری شده‌اند. این رخداد نشان می‌دهد که جنگ اوکراین در حال عبور از مرزهای ملی و تبدیل شدن به بحرانی منطقه‌ای است—بحرانی که می‌تواند امنیت اروپا را درگیر کند.

در ایران معاصر، دفاع مقدس هشت‌ساله و مواجهه بازدارنده دوازده‌روزه اخیر، با وجود تفاوت‌های ماهوی، در پیوستاری راهبردی و اجتماعی قابل تحلیل‌اند. آنچه این دو مقطع را به هم پیوند می‌دهد، تکیه بر پشتوانه اجتماعی در معماری دفاعی کشور است—پشتوانه‌ای که از بسیج فیزیکی و ایثارگرانه به سمت آرامش سازمان‌یافته، روایت‌سازی هوشمندانه و اعتماد نهادی تحول یافته است. این دگرگونی، نه گسست از گذشته، بلکه بازتولید مدرن همان روحیه مقاومت است که امروز در میدان معنا و روایت، سنگرهای جدیدی بنا کرده است.

در حالی که رژیم صهیونیستی تلاش دارد با حضور در رویدادهای هنری مانند یوروویژن چهره‌ای نرم و فرهنگی از خود به نمایش بگذارد، موج اعتراضات مردمی، تحریم هنرمندان و واکنش‌های سیاسی در اروپا نشان می‌دهد که هنر، به‌ویژه موسیقی، به بستری برای مقاومت جهانی علیه سیاست‌های تجاوزکارانه تل‌آویو تبدیل شده است. از مهندسی آرا تا تهدید به تحریم مسابقات، یوروویژن به صحنه‌ای تازه برای تقابل افکار عمومی با سفیدشویی اسرائیل بدل شده است.

سینمای دفاع مقدس ایران، فراتر از بازنمایی نبرد و مقاومت، بستری برای خلق عاشقانه‌هایی است که در هیچ شرایط عادی نمی‌توان تصورشان کرد. از «رهایی» تا «هیوا» و «روز سوم»، عشق‌هایی روایت شده‌اند که در دل آتش جنگ، معنایی تازه یافته‌اند—عشق‌هایی که نه‌تنها از کلیشه‌های رایج فاصله دارند، بلکه گاه به نمادهای ملی، اخلاقی و عرفانی بدل می‌شوند.