پایگاه خبری سرمایه فردا

پس از درگیری ۱۲ روزه میان ایران و رژیم صهیونیستی، تمرکز دو طرف از حملات آفندی به بازسازی سامانه‌های پدافندی تغییر یافته است. در حالی که اسرائیل با تکیه بر فناوری‌های آمریکایی و بودجه‌ نظامی، شبکه‌های دفاعی خود را ترمیم می‌کند، ایران با استراتژی جدیدی شامل همکاری با چین و توسعه فناوری داخلی، در پی تقویت سپر دفاعی خود است. این رقابت تسلیحاتی پسا‌جنگ، می‌تواند سرنوشت موج دوم درگیری احتمالی را رقم بزند.

هشت روز پس از آغاز حمله نظامی رژیم صهیونیستی به ایران، نه‌تنها اهداف اعلام‌شده نتانیاهو برای تغییر نظام سیاسی شکست خورد، بلکه جامعه ایرانی به شکلی کم‌سابقه متحد شد؛ از منتقدان داخلی تا نسل جوان، همگی در محکومیت تجاوز و حمایت از مقاومت ملی، به یک صدای مشترک رسیدند. حتی چهره‌هایی از اپوزیسیون، مانند مسیح علی‌نژاد، اذعان کردند جنگ باعث محبوبیت بیشتر جمهوری اسلامی شده است.

این جنگ موجب شد که ایران و جمهوری اسلامی به نوعی از رخوت و ناکارآمدی – که به‌هرحال در طول زمان برای سیستم‌های سیاسی پیش می‌آید – خارج بشود.

در دل ساختارهای رسمی و رسانه‌های هم‌راستا با قدرت، صدای متفاوتی از سینماگران برجسته جهان شنیده شد؛ چهره‌هایی که با خطر از دست‌دادن جایگاه، لغو قراردادها و برچسب‌های سیاسی، در صف حمایت از مردم غزه ایستادند و در برابر سیاست‌های رسمی اسرائیل و متحدانش اعلام اعتراض کردند. این خیزش هنری، نشان از تحول نقش سینما در شکل‌دادن به وجدان جهانی دارد.

بحران گرسنگی در غزه در حالی هر روز فاجعه‌آمیزتر می‌شود که آمریکا با حمایت بی‌قید و شرط از سیاست‌های اسرائیل، از اصول اخلاقی خود فاصله گرفته است. این مقاله به بررسی «بی‌هویتی سیستماتیک» دولت آمریکا می‌پردازد؛ از تناقض میان شعارهای دموکراسی‌خواهانه‌اش تا ترجیح منافع گروه‌های فشار بر خواست جامعه جهانی. در جهانی که حقوق بشر و عدالت نیازمند کنش‌گری‌اند، سکوت و همراهی سیاسی آمریکا، به یکی از نمادهای فقدان هویت انسانی در سیاست خارجی این کشور بدل شده است.

در حالی که تلاش‌های اسرائیل برای ایجاد آشوب مردمی در ایران طی جنگ ۱۲ روزه ناکام ماند، گزارش تازه نیوزویک از تمرکز تل‌آویو بر فعال‌سازی گروه‌های تجزیه‌طلب و بهره‌برداری از شکاف‌های قومی در شمال‌غرب و جنوب‌شرق ایران پرده برمی‌دارد. رویکرد جدید اسرائیل، به‌جای تحریک عمومی، سرمایه‌گذاری بر ظرفیت‌های نیابتی قومی را به‌عنوان ابزاری برای تهدید امنیت ملی ایران دنبال می‌کند؛ مسئله‌ای که زنگ خطر را برای نهادهای امنیتی و وحدت ملی به صدا درآورده است.

اخیرا ایران با دو حمله تروریستی در شمال‌غرب و جنوب‌شرق روبه‌رو شد؛ حوادثی که با هدف قرار دادن نهادهای نظامی و حکومتی، نشانه‌هایی از هماهنگی عملیاتی و ردپای گروه‌های تجزیه‌طلب و تکفیری وابسته به موساد را در خود دارد. این رخدادها را می‌توان بخشی از تلاش جدید رژیم صهیونیستی برای جبران ناکامی نظامی در جنگ ۱۲ روزه و انتقال جنگ از مرزها به عمق امنیت داخلی ایران دانست.

رهبر انقلاب در بیانی صریح، چالش اساسی جمهوری اسلامی ایران با قدرت‌های جهانی را نه در میدان‌های صرفاً نظامی، بلکه در تقابل بنیادین با رویکرد ایران به «دین» و «دانش» دانست. این گفتار راهبردی، جمهوری اسلامی را در جایگاه یک دولت پیشرفت‌خواه تعریف می‌کند که با تکیه بر علم و ایمان، الگویی جدید از قدرت ملی را در برابر نظم تثبیت‌شده و انحصارطلب بین‌المللی به نمایش گذاشته است.

افزایش ضریب اعتبار صندوق‌های اهرمی بازار سرمایه را وارد فاز جدیدی از سیاست‌گذاری مالی کرده، تصمیمی که هم ظرفیت رشد معاملاتی دارد و هم ریسک‌های سیستمی در پی آن قابل‌توجه است.