پایگاه خبری سرمایه فردا

در نخستین سالگرد انفجار خونین پیجرها، حزب‌الله با تأکید بر زوال قطعی رژیم صهیونیستی، مجروحان این جنایت را نماد بصیرت و پایداری خواند. هم‌زمان، اتحادیه اروپا بسته تحریمی تازه‌ای علیه اسرائیل را بررسی می‌کند، در حالی‌که دولت لبنان به‌دلیل انفعال در بازسازی مناطق آسیب‌دیده و بی‌توجهی به نقش مقاومت، با انتقاد شدید مواجه شده است. در سطح بین‌المللی نیز، سازمان ملل پاسخ‌های تکراری اسرائیل به اتهام نسل‌کشی را فاقد اعتبار دانسته و خواستار مواجهه با شواهد واقعی شده است. این مجموعه تحولات، نشانه‌ای از تغییر لحن جهانی در برابر تجاوزگری اسرائیل و بازگشت مسئله فلسطین به صدر توجهات سیاسی و حقوقی جهان است.

با اعلام سفر قریب‌الوقوع علی لاریجانی به عربستان سعودی، مناسبات تهران و ریاض بار دیگر در کانون توجه منطقه‌ای قرار گرفته‌اند. این سفر در حالی انجام می‌شود که اقدامات اخیر سعودی در لبنان و یمن، از جمله فشار برای خلع‌سلاح حزب‌الله و رهگیری موشک‌های انصارالله، با توافقنامه اسفند ۱۴۰۱ میان دو کشور در تضاد قرار دارد. همزمان، حمله رژیم صهیونیستی به قطر و تشدید تهدیدات منطقه‌ای، ضرورت شکل‌گیری یک پیمان امنیتی اسلامی را بیش از پیش برجسته کرده است. لاریجانی در ریاض، حامل پیامی روشن خواهد بود: اگر عربستان خواهان ثبات منطقه‌ای است، باید در سیاست‌های خود نسبت به جبهه مقاومت و همکاری‌های پنهان با رژیم صهیونیستی تجدیدنظر کند.

ابوعبیده، سخنگوی گردان‌های عزالدین قسام، فراتر از یک مقام نظامی یا رسانه‌ای، به نماد روانی و تبلیغاتی مقاومت فلسطین بدل شد؛ چهره‌ای که با شمایل خاص، ادبیات تهدیدآمیز و مدیریت هوشمند رسانه‌ای، پیام‌های حماس را به بیانیه‌هایی تأثیرگذار تبدیل کرد. در حالی که خبر شهادت او هنوز به‌طور رسمی تأیید نشده، منابع اسرائیلی از ترور موفقیت‌آمیزش سخن می‌گویند؛ تروری که برای تل‌آویو، هم‌وزن حذف یک فرمانده میدانی تلقی می‌شود. این یادداشت، نگاهی دارد به نقش بی‌بدیل ابوعبیده در جنگ روایت‌ها و عملیات روانی مقاومت، و تأثیر ماندگارش بر افکار عمومی منطقه.

در جهانی که مرز میان حق و باطل بیش از هر زمان دیگری آشکار شده، راهپیمایی میلیونی اربعین به نماد همبستگی، مقاومت و کنش‌گری مؤمنانه بدل شده است. این آیین باشکوه، نه‌تنها تجدید عهد با عاشورا، بلکه مانوری از قدرت نرم امت شیعه در برابر استبداد رسانه‌ای و نظامی غرب است. امسال، در سایه پیروزی‌های مقاومت و تحقیر قدرت‌های سلطه‌گر، مسیر اربعین به صحنه‌ای برای نمایش «روح جمعی امت مقاومت» تبدیل شده؛ جمعیتی میلیونی که با قلب‌هایی متصل و گام‌هایی استوار، پیام آزادگی و ایستادگی را به گوش جهانیان می‌رسانند.

در جنگ دوازده‌روزه، ایران تنها در میدان نبرد نظامی نایستاد، بلکه در متن جامعه، کنش‌های فداکارانه، مقاومت مردمی و همبستگی چندلایه‌ای، چهره‌ای تازه از حماسه‌ی ملی آفریدند. این رویداد نه فقط تصویر اقتدار دفاعی ایران را بازسازی کرد، بلکه با حضور نسل‌های گوناگون، تثبیت تاب‌آوری روانی، و انتخاب اخلاقی ملت، پایه‌های روایتی امیدوارانه برای آینده‌ای استوار بنا نهاد.

در بحبوحه جنگ ۱۲ روزه، شاخص‌های ذهنی مردم ایران نسبت به عملکرد نظام جمهوری اسلامی با رشدی چشم‌گیر مواجه شد؛ اما نگرش‌ها به «گفتمان مقاومت» همچنان با رکود مواجه‌اند. این گزارش تحلیلی به بررسی دلیل این شکاف ذهنی می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه روایت‌های مداخله‌گرایانه و تصویرسازی‌های غیرواقعی از مفهوم مقاومت، مانع از تقویت سرمایه اجتماعی حول آن شده‌اند. در حالی که چهره‌های برجسته‌ای مانند سیدحسن نصرالله بارها بر ماهیت دفاعی و مشروع مقاومت تأکید کرده‌اند، ضرورت «واسازی» گفتمان مقاومت در بستر دفاع ملی و کرامت انسانی بیش از پیش احساس می‌شود.

پیش از فروپاشی رژیم بعث، مرحوم نصرالله گفته بود: به ایران گزارش دادیم سوریه وضعیت نامناسبی دارد و باید به فکر سوریه و بشار اسد باشیم. 

هدف ترکیه مسدود شدن مسیر زمینی ایران-سوریه-لبنان، چند تغییر کلان در حال وقوع است. به نظر می‌رسد امنیت اسرائیل (اشغالگر) از ناحیه سوریه و لبنان تضمین می‌شود.

برای مقابله با ایران دیگر بصورت نیابتی عمل نخواهد شد. نظام دو راه مشخص بیشتر ندارد؛ پشتیبانی از جریان مقاومت یا مذاکره با آمریکا.