پایگاه خبری سرمایه فردا

در کشوری که توانسته پیچیده‌ترین فناوری‌های هسته‌ای را بومی‌سازی کند، هنوز میلیون‌ها کولر آبی با فناوری قرن گذشته، بی‌وقفه منابع آبی را می‌بلعند. این تضاد حیرت‌انگیز، نماد توسعه‌ای است که در آن افتخارهای ملی در اوج‌اند، اما نیازهای زیستی در فراموشی. ایران، هم‌زمان با فتح قله‌های دانش، در دام فناوری‌های فرسوده روزمره گرفتار مانده است؛ تصویری از توسعه نامتوازن که آینده تمدن ایرانی را با پرسشی بنیادین روبه‌رو می‌کند.

دهه‌ها تلاش برای توسعه در ایران و تغییرات اجتماعی و اقتصادی در شوروی، تصویری از چالش‌ها و فرصت‌ها در مسیر پیشرفت را ترسیم می‌کنند. از اتکای ایران به منابع نفتی و تحول انقلاب اسلامی تا فروپاشی شوروی و افول ایمان‌های ایدئولوژیک، روایت مشترکی از تغییر و تحولات تاریخی در دو مسیر مختلف دیده می‌شود. این داستان‌ها نگاهی عمیق به نقش مردم، ساختارهای حکومتی و تأثیر روابط بین‌المللی دارند.

محور اصلی توسعه پایدار اقتصادی کشور تولید است که میتواند به تعادل بازار و ایجاد اشتغال کمک کند. جزئیات را بخوانید؛

توسعه مفهومی چندبعدی است که معیارهای اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی را شامل می‌شود. ایران باوجود برنامه‌ریزی‌های توسعه‌ای، همچنان با چالش‌هایی در مسیر رشد اقتصادی و ارتقای کیفیت زندگی شهروندان مواجه است.

چندین نظریه و مدل برای تشریح جهان قبل از بیگ بنگ وجود دارد. آنها تلاش می‌کنند تا مشکلات تکینکی را حل کنند و امکان بررسی زمان و فضا را فراهم آورند.

تعامل سازنده میان نخبگان فکری و مدیران اجرایی، در کنار تکیه بر اصولی چون وفاق ملی و کارشناس‌محوری، می‌تواند به توسعه‌ای همه‌جانبه و پایدار منجر شود.

آسیای شمالی در حال پیر شدن است، این روند ژاپن و کره جنوبی دیده می‌شود. در حالی که آسیای جنوب شرقی و هند هنوز مرکز رشد شهری هستند.

تجارت ایران در ۱۴۰۳ در شش ماهه از این قرار است؛ ۲۵.۸ میلیارد دلار صادرات بوده این که رشد وزنی ۳.۴ درصد و رشد ۶ درصد ارزشی داشته است.

به گزارش سرمایه فردا، ریشه بحران اجتماعی در ایران به فقر و بی اعتمادی در جامعه برمی‌گردد. همچنین در سیاست خارجی بین مطالبه مردم و حاکمیت شکاف ایجاد شده است.