پایگاه خبری سرمایه فردا

مراسم امسال مرکز کندی که با حضور و اجرای دونالد ترامپ برگزار شد، با کاهش بی‌سابقه مخاطبان تلویزیونی همراه بود. بر اساس آمار رسمی، میزان بینندگان این رویداد فرهنگی نسبت به سال گذشته ۳۵ درصد افت کرده و به پایین‌ترین سطح در تاریخ پخش خود رسیده است؛ رخدادی که سایه‌ای سنگین بر اعتبار یکی از مهم‌ترین آیین‌های هنری آمریکا انداخته است.

انتشار دسته‌ای جدید از تصاویر و اسناد مربوط به جفری اپستین بار دیگر افکار عمومی آمریکا و جهان را به یکی از جنجالی‌ترین پرونده‌های تاریخ معاصر معطوف کرده است. این اسناد که بخشی از آرشیوی عظیم شامل ۹۵ هزار عکس و مدرک هستند، شبکه ارتباطات گسترده اپستین را آشکارتر می‌سازند و پرسش‌های تازه‌ای درباره نقش چهره‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در این ماجرا برمی‌انگیزند.

ایلان ماسک با عبور دارایی‌هایش از مرز ۶۰۰ میلیارد دلار، بار دیگر به صحنه سیاست آمریکا بازگشته و با تزریق میلیون‌ها دلار به کمپین‌های جمهوری‌خواهان، اتحاد تازه‌ای با دونالد ترامپ رقم زده است؛ اتحادی که می‌تواند موازنه انتخابات میان‌دوره‌ای ۲۰۲۶ را در شرایطی حساس و پرتنش تغییر دهد

موج تازه عفوهای دونالد ترامپ، نه تنها پرونده‌های سنگین فساد و جرایم مالی را از مسیر قضایی خارج کرده، بلکه بحثی گسترده درباره «عادی‌سازی فساد» در ساختار حکمرانی آمریکا برانگیخته است؛ موجی که بیش از همه به نفع مدیران ثروتمند، سیاستمداران بانفوذ و نزدیکان رئیس‌جمهور تمام شده و قواعد سنتی عدالت را به حاشیه رانده است.

دونالد ترامپ اعلام کرده است که تمامی دستورهای اجرایی دوران جو بایدن را که به باور او با «اتوپن» یا ماشین امضازنی تصویب شده‌اند، لغو خواهد کرد؛ ادعایی که بیش از آنکه پشتوانه حقوقی داشته باشد، تلاشی برای بی‌اعتبار کردن سیاست‌های دموکرات‌ها و شخص بایدن تلقی می‌شود.

دیدار صمیمانه دونالد ترامپ با زهران ممدانی، شهردار منتخب نیویورک، در کاخ سفید برخلاف پیش‌بینی‌ها بدون تنش برگزار شد؛ دیداری که پس از ماه‌ها جدال لفظی، به صحنه تمجیدهای یک‌طرفه رئیس‌جمهور آمریکا از رقیب جوان و سوسیالیست بدل شد و پرسش‌های تازه‌ای درباره شکاف‌های درون حزب جمهوری‌خواه برانگیخت.

در آمریکا، جایی که سیاست و سرگرمی مرزهای خود را گم کرده‌اند، دونالد ترامپ بار دیگر به صحنه کمدی شبانه حمله کرده است. این‌بار ست مایرز، مجری برنامه «آخر شب»، هدف انتقادهای تند رئیس‌جمهور قرار گرفته؛ آن‌هم به‌خاطر شوخی‌هایی که به‌زعم ترامپ، شاید «غیرقانونی» باشند. این جدال تازه، ادامه همان نبرد قدیمی است: سیاست‌مداری که از طنز نمی‌گذرد، و طنزپردازانی که از سیاست نمی‌ترسند.

در شامگاه شنبه ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۵، دستور اعزام نیروهای فدرال به پورتلند از سوی رئیس‌جمهور ایالات متحده، موجی از واکنش‌های سیاسی، حقوقی و اجتماعی را به‌دنبال داشت. این تصمیم، که با تأکید بر استفاده از «قوه قهریه کامل» همراه بود، در شرایطی اتخاذ شد که آمارهای رسمی از کاهش جرایم خشونت‌آمیز خبر می‌دهند. اکنون، پورتلند به نقطه‌ای بحرانی در تقابل میان دولت فدرال و مقامات محلی تبدیل شده است—آزمونی برای دموکراسی، حقوق مدنی و انسجام ملی.

نخستین سخنرانی دونالد ترامپ در دور دوم ریاست‌جمهوری‌اش در مجمع عمومی سازمان ملل، به‌جای پرداختن به بحران‌های جهانی، به نمایش کارنامه داخلی و شعارهای انتخاباتی اختصاص یافت؛ رویکردی که سازمان ملل را به سکویی برای تبلیغات سیاسی بدل کرد و بار دیگر نشان داد که در نگاه ترامپ، اولویت با مخاطب داخلی است، نه همکاری‌های چندجانبه جهانی.