پایگاه خبری سرمایه فردا

در حالی‌که بازارهای ارز، طلا و مسکن در رکود به سر می‌برند، بورس با کاهش فشار فروش و دست به دست شدن نممادها، بار دیگر به مقصد نقدینگی تبدیل شده است.

در شرایطی که بازار سرمایه ایران با فشارهای ساختاری، سیاست‌های پولی انقباضی و نبود تولید پایدار دست‌وپنجه نرم می‌کند، گفت‌وگویی تحلیلی با بهادر برهان، معاون سرمایه‌گذاری شرکت ترنج، ابعاد پنهان این بحران را روشن می‌سازد. از چالش‌های نرخ بهره و اوراق بدهی تا نقدهای جدی بر دامنه نوسان و دخالت‌های بیرونی، این گزارش نگاهی دارد به آنچه بازار را از پویایی دور کرده و راهکارهایی که می‌توانند مسیر آینده را تغییر دهند.

تحلیل‌ها نشان می‌دهد که با وجود بهبود نسبی، بسیاری از سرمایه‌گذاران تازه‌وارد هنوز به اصل سرمایه خود نرسیده‌اند. در این فضای شکننده، توصیه‌ها بر حفظ نقدینگی، تمرکز بر صندوق‌های درآمد ثابت و پرهیز از ورود هیجانی به بازار است. هم‌زمان، طلا به‌عنوان دارایی امن، همچنان مسیر صعودی خود را حفظ کرده و پیش‌بینی‌ها از رسیدن به سطح ۱۲ میلیون تومان تا پایان سال حکایت دارد.

بسیاری از سهم‌ها در کف‌های تاریخی معامله می‌شوند و نسبت‌های بنیادی جذاب شده‌اند. اما شرط رشد، دو مؤلفه حیاتی نقدینگی و مدیریت انتظارات تورمی است.

بازار سرمایه ایران در آستانه یک هفته حساس قرار دارد؛ جایی که هم‌زمان با شکل‌گیری واگرایی‌های تکنیکال در شاخص کل، شایعاتی درباره تغییرات سیاست‌گذار پولی و ارزی، فضای خوش‌بینی را در میان فعالان بازار تقویت کرده‌اند. تحلیل‌گران معتقدند در صورت تأیید قیمتی این واگرایی‌ها و تثبیت روند مثبت، شاخص کل می‌تواند تا سطح ۲ میلیون و ۸۶۰ هزار واحد رشد کند.

در شرایطی که سرمایه‌گذاران صندوق‌های اهرمی با افت قیمت واحدهای عادی و زیان‌های سنگین مواجه‌اند، بسیاری در انتظار بازگشت بازار مانده‌اند. اما راهکارهایی وجود دارد که می‌تواند زیان را کاهش دهد و خروجی منطقی‌تری رقم بزند. این گزارش با بررسی یک مثال عددی، به معرفی روش استفاده از بازار آپشن برای مدیریت ریسک و کاهش ضرر می‌پردازد.

در پی اعلام رسمی وزیر اقتصاد مبنی بر پایان حمایت‌های ویژه از بورس، موجی از نگرانی در میان فعالان اقتصادی شکل گرفته است. شهیر محمدنیا، به تحلیل‌ این موضوع پرداخته است.

بازار سرمایه پس از هفته‌ها افت، نشانه‌هایی از ثبات نسبی را بروز داده است؛ کارشناسان معتقدند که مسیر احیای بازار، نه از دل نوسانات بلکه از دل اصلاحات ساختاری حاصل می‌شود.

اکنون تنها چیزی که می‌تواند قطار متوقف‌شده بورس را دوباره به حرکت درآورد، اراده‌ای سیاسی، جسورانه و مبتنی بر واقعیت‌های اقتصادی است.