پایگاه خبری سرمایه فردا

نماد «آبادا» متعلق به شرکت تولید برق آبادان، یکی از نمادهای فعال در صنعت نیروگاهی ایران است که با تکیه بر قراردادهای فروش برق و موقعیت عملیاتی در جنوب کشور، درآمدی باثبات دارد. با این حال، چالش‌هایی مانند مطالبات معوق، نوسانات نرخ سوخت و محدودیت‌های توسعه‌ای، ارزندگی این نماد را وابسته به اصلاحات ساختاری و سیاست‌های حمایتی دولت کرده است.

نماد «بمپنا» متعلق به شرکت تولید برق عسلویه مپنا، یکی از شرکت‌های زیرمجموعه گروه مپنا است که در حوزه تولید برق و بهره‌برداری نیروگاهی فعالیت می‌کند. این شرکت با سودآوری مستمر، قراردادهای بلندمدت و موقعیت استراتژیک در منطقه عسلویه، از ارزندگی قابل توجهی برخوردار است و برای سرمایه‌گذاران بلندمدت، گزینه‌ای باثبات و قابل اتکا محسوب می‌شود.

نماد «بترانس» متعلق به شرکت ایران‌ترانسفو، یکی از بازیگران کلیدی صنعت برق ایران است که در حوزه تولید انواع ترانسفورماتورهای قدرت و توزیع فعالیت می‌کند. با وجود جایگاه صنعتی مستحکم، چالش‌هایی مانند نوسانات نقدینگی، وابستگی به پروژه‌های دولتی و فشار هزینه‌ها، ارزندگی این نماد را به شدت وابسته به اصلاحات عملیاتی و توسعه بازار صادراتی کرده است.

نماد «رمپنا» متعلق به گروه مپنا، یکی از بنیادی‌ترین و استراتژیک‌ترین شرکت‌های بازار سرمایه ایران است که در حوزه انرژی، حمل‌ونقل ریلی، نفت و گاز و فناوری‌های نوین فعالیت می‌کند. با وجود چالش‌های ساختاری در اقتصاد کلان، این شرکت به واسطه تنوع فعالیت، توان مهندسی بالا و قراردادهای بلندمدت، از جایگاه ارزنده‌ای برخوردار است و برای سرمایه‌گذاران بلندمدت، گزینه‌ای قابل اتکا محسوب می‌شود.

در حالی که ایران طی یک دهه گذشته با بحران مزمن کسری برق و ضعف سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های انرژی مواجه بوده، جهان مسیر متفاوتی را پیموده است. داده‌های آژانس بین‌المللی انرژی نشان می‌دهد که از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۵، سرمایه‌گذاری جهانی در انرژی‌های تجدیدپذیر، شبکه‌های برق و ذخیره‌سازی به‌طور چشمگیری افزایش یافته و موتور تحول صنعت برق جهان شده‌اند. این گزارش، با مرور روندهای جهانی، هشدار می‌دهد که تداوم غفلت در ایران می‌تواند شکاف فناوری و بازار را به نقطه‌ای غیرقابل بازگشت برساند.

در روزگاری که سرعت، شهرت و نمایش بر صدر نشسته‌اند، یاد مهندس غلامرضا ناصح، مهندسی آرام، دقیق و بی‌ادعا، تلنگری است به آن‌چه در مسیر توسعه گم کرده‌ایم: تعهد، صبوری و کار در ساختار. او از نسل مهندسانی بود که نه برای دیده شدن، بلکه برای ساختن آمدند؛ نسلی که با دست‌های فنی و دل‌های بی‌تظاهر، ستون‌های صنعت برق ایران را بنا کردند.

افزایش قطعی برق در مراکز صنعتی و آزمایشگاهی کشور، ضمن ایجاد اختلال در فرآیندهای تخصصی، رد پای کربن را نیز به‌طور نگران‌کننده‌ای افزایش داده است. استفاده گسترده از دیزل ژنراتورها برای جبران این کمبود، انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا ۷ برابر افزایش داده و چالش‌های زیست‌محیطی را تشدید کرده است. اما آیا این بحران می‌تواند به نقطه‌ای برای تحول در مدیریت انرژی و حرکت به‌سوی پایداری تبدیل شود؟

ایران با برخورداری از بیش از ۲۲۰۰ ساعت تابش مستقیم خورشید در سال و پهنه‌های وسیع کویری، ظرفیت بی‌نظیری برای تولید برق خورشیدی دارد. چرا از این ظرفیت برای بحران خاموشی‌ها استفاده نمی شود؟

در روزهایی که آفتاب بی‌رحمانه بر چهره شهرها می‌تابد و دمای هوا رکورد می‌شکند، شبکه برق کشور با فشاری مضاعف روبروست. در این نبرد داغ، مسئولان به یاری مردم امید بسته‌اند؛ مردمی که با اندکی صرفه‌جویی، می‌توانند ناجی انرژی ملی باشند.