پایگاه خبری سرمایه فردا

بازار سهام ایران پس از رشد شارپی تا سطح ۲۹۰۰ وارد مرحله‌ای حساس شده که نوسانات رفتاری، ریسک‌های سیاسی و بی‌اعتمادی به سیاست‌گذاری ارزی، مسیر آن را پیچیده‌تر کرده‌اند. در حالی که تهدید جنگ و سیاست‌های تثبیت نرخ ارز توسط بانک مرکزی، سرمایه‌گذاران را در موقعیت تدافعی قرار داده، پرسش‌های جدی درباره نقش سیاست‌گذاران در تضعیف بازار سرمایه و فراری دادن سرمایه از بخش مولد اقتصاد کشور مطرح شده است.

شرکت سرمایه‌گذاری توکا فولاد با پرتفویی متنوع و ارزش‌گذاری ۷۲۳۹ ریالی برای هر سهم، در پایان شهریور ۱۴۰۴ به نسبت P/NAV معادل ۳۴ درصد رسیده است. این شکاف، در کنار ترکیب بورسی و غیر بورسی دارایی‌ها، نیازمند تحلیل دقیق‌تر از نقدشوندگی، سودآوری و شفافیت عملیاتی شرکت است.

صادق الحسینی»، تحلیل‌گر اقتصادی با نگاهی به گذشته و آینده بازار سهام، از تجربه تلخ حباب بورس در سال ۱۳۹۹ می‌گوید و تأکید می‌کند که امروز، در شهریور ۱۴۰۴، شرایط کاملاً معکوس شده است. او با استناد به داده‌های تحلیلی، پیش‌بینی می‌کند که بازار سهام در سه سال آینده، پربازده‌ترین مسیر سرمایه‌گذاری در ایران خواهد بود.

در حالی که مکانیسم ماشه و مذاکرات سیاسی فضای عمومی بازار را در تعلیق نگه داشته‌اند، حقوقی‌ها با حفظ قیمت‌ها در محدوده‌ای خاص، در حال آزمودن آستانه تحمل سهامداران حقیقی هستند.

رضا دژآگاه، مدیر گروه سرمایه‌گذاری لوتوس، با بیش از ۳۴۴ میلیارد تومان بدهی غیرجاری به بانک کارآفرین، در مرکز توجهات مالی و رسانه‌ای قرار گرفته است. در حالی که گزارش‌هایی درباره واگذاری زمین‌های مرغوب دماوند به شرکت‌های وابسته به او منتشر شده، گروه لوتوس تمامی این ادعاها را فاقد وجاهت قانونی دانسته و رد کرده است.

در تحلیل تازه‌ای از وضعیت بازار سرمایه، مجموعه‌ای از پیشنهادهای شش‌گانه برای اصلاح ساختار بورس و سهام عدالت ارائه شده که بیشتر از آن‌که راه‌گشا باشند، بر پیچیدگی‌ها افزوده‌اند. از ایده‌های عملیاتی و قابل اجرا تا طرح‌های مبهم و متناقض، این تحلیل تصویری از یک بازار درگیر با سردرگمی سیاست‌گذاری و فقدان نقشه راه روشن ترسیم می‌کند.

در روزهای اخیر، چند شرکت بورسی از برنامه‌های افزایش سرمایه خود از محل سود انباشته خبر دادند. در همین حال، گزارش‌های مالی سه‌ماهه نخست سال ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که شرکت‌های فعال در صنعت دوده صنعتی با وجود رشد نرخ فروش، به دلیل افزایش شدید بهای مواد اولیه و رقابت سنگین، عملکرد ضعیفی در سودآوری داشته‌اند. این گزارش نگاهی دارد به آخرین تحولات مجامع، سود تقسیمی شرکت‌ها و وضعیت فروش و تولید در صنعت دوده.

شهریاری با بررسی نشانه‌های از جمله نسبت‌ تاریخی ارزش‌گذاری، تحرکات سیاسی، سیاست‌های پولی و رفتار نقدینگی، بر این باور رسیده که شاخص بورس در محدوده ۲.۵ میلیون واحد به کف رسیده است.

در دل یکی از بحرانی‌ترین دوره‌های بازار سرمایه ایران، روایت‌هایی از فعالان اقتصادی شنیده می‌شود که نه‌تنها از ناکارآمدی سیاست‌های حمایتی گلایه دارند، بلکه از ساختارهای معیوب، مداخلات دولتی، و ذهنیت‌های تثبیت‌شده‌ای سخن می‌گویند که اجازه اصلاح نمی‌دهند. این گفتار، نگاهی بی‌پرده به چرایی سقوط اعتماد عمومی، خشونت پنهان در دل اقتصاد، و نیاز فوری به یک شوک اصلاحی هماهنگ دارد—نه تدریجی، نه محافظه‌کارانه. اینجا سخن از انسان است، نه فقط شاخص و نمودار.