پایگاه خبری سرمایه فردا

بورس در هفته‌ای سرنوشت‌ساز قرار دارد؛ جایی که شاخص کل در تلاقی سیگنال‌های تکنیکال و تحولات بنیادی، آماده تعیین مسیر میان‌مدت خود است.

بازار سرمایه ایران در آستانه یک هفته حساس قرار دارد؛ جایی که هم‌زمان با شکل‌گیری واگرایی‌های تکنیکال در شاخص کل، شایعاتی درباره تغییرات سیاست‌گذار پولی و ارزی، فضای خوش‌بینی را در میان فعالان بازار تقویت کرده‌اند. تحلیل‌گران معتقدند در صورت تأیید قیمتی این واگرایی‌ها و تثبیت روند مثبت، شاخص کل می‌تواند تا سطح ۲ میلیون و ۸۶۰ هزار واحد رشد کند.

کارشناسان معتقدند که ورود صنایع به حوزه نیروگاه‌سازی در کوتاه‌مدت مؤثر باشد، اما از نظر بهره‌وری چندان مطلوب نیست و به همین دلیل، دولت باید سیاست گذاری را تغییر دهد.

در سومین روز شهریور، بازارهای مالی ایران با نوساناتی معنادار مواجه شدند؛ از جهش قیمت دلار تا رشد چشمگیر طلا و رکود در بورس. در حالی که فعالان بازار چشم‌انتظار تعیین تکلیف «مکانیزم ماشه» هستند، تحلیل‌گران از ادامه روند صعودی دلار و طلا سخن می‌گویند و بورس را در وضعیت تعلیق و انتظار توصیف می‌کنند.

در سال‌های اخیر، بازار سرمایه ایران با مجموعه‌ای از سیاست‌های پولی، ارزی و انرژی‌محور مواجه شده که نه‌تنها حاشیه سود شرکت‌ها را به شدت کاهش داده، بلکه مسیر توسعه صنایع بزرگ را نیز مسدود کرده است. این گزارش به بررسی دلایل افت سودآوری، توقف طرح‌های توسعه‌ای و پیامدهای آن بر ساختار بورس ایران می‌پردازد.

بازار سرمایه در روزهای اخیر شاهد افزایش چشمگیر معاملات هیجانی و خروج گسترده نقدینگی بوده است؛ روندی که نه‌تنها از ضعف بنیادی نشأت می‌گیرد، بلکه تحت تأثیر سوگیری‌های ذهنی سرمایه‌گذاران نیز تشدید شده است. در حالی که شاخص‌ها از تحرک بازمانده‌اند، رفتارهای جبرانی و تصمیمات احساسی، فضای بازار را به سمت ناپایداری بیشتر سوق داده‌اند.

در پی اعلام رسمی وزیر اقتصاد مبنی بر پایان حمایت‌های ویژه از بورس، موجی از نگرانی در میان فعالان اقتصادی شکل گرفته است. شهیر محمدنیا، به تحلیل‌ این موضوع پرداخته است.

بازار سرمایه پس از هفته‌ها افت، نشانه‌هایی از ثبات نسبی را بروز داده است؛ کارشناسان معتقدند که مسیر احیای بازار، نه از دل نوسانات بلکه از دل اصلاحات ساختاری حاصل می‌شود.

اکنون تنها چیزی که می‌تواند قطار متوقف‌شده بورس را دوباره به حرکت درآورد، اراده‌ای سیاسی، جسورانه و مبتنی بر واقعیت‌های اقتصادی است.