پایگاه خبری سرمایه فردا

دونالد ترامپ اعلام کرده است که تمامی دستورهای اجرایی دوران جو بایدن را که به باور او با «اتوپن» یا ماشین امضازنی تصویب شده‌اند، لغو خواهد کرد؛ ادعایی که بیش از آنکه پشتوانه حقوقی داشته باشد، تلاشی برای بی‌اعتبار کردن سیاست‌های دموکرات‌ها و شخص بایدن تلقی می‌شود.

دیدار صمیمانه دونالد ترامپ با زهران ممدانی، شهردار منتخب نیویورک، در کاخ سفید برخلاف پیش‌بینی‌ها بدون تنش برگزار شد؛ دیداری که پس از ماه‌ها جدال لفظی، به صحنه تمجیدهای یک‌طرفه رئیس‌جمهور آمریکا از رقیب جوان و سوسیالیست بدل شد و پرسش‌های تازه‌ای درباره شکاف‌های درون حزب جمهوری‌خواه برانگیخت.

بازار چین که روزگاری سکوی پرتاب برندهای غربی بود، امروز به میدان رقابت بی‌رحمانه‌ای بدل شده است؛ جایی که شرکت‌های بومی با سرعت، چابکی و ادغام کامل در اکوسیستم دیجیتال، سهم بازار را از غول‌های آمریکایی ربوده‌اند. استارباکس، برگرکینگ و حتی دکتلون فرانسوی ناچار به واگذاری سهام و مشارکت‌های مشترک شده‌اند تا در برابر موج بی‌سابقه برندهای چینی دوام بیاورند.

اظهارات اخیر مقامات ایرانی و ادعای ترامپ درباره رفع تحریم‌ها، بار دیگر نشان داد که دیپلماسی تهران و واشنگتن گرفتار چرخه‌ای متناقض است؛ چرخه‌ای که در آن فرصت‌های طلایی برای مذاکره و کاهش فشارها، به دلیل انفعال و سیاست‌های محافظه‌کارانه از دست می‌رود و هزینه‌های سنگین سیاسی و اقتصادی بر ایران تحمیل می‌شود.

در شب انفجار شادی در بروکلین، زهران ممدانی، فرزند مهاجران اوگاندایی و هندی، با بیش از یک میلیون رأی و غلبه بر غول‌های سیاسی، به عنوان جوان‌ترین و نخستین شهردار مسلمان نیویورک انتخاب شد. اما این پیروزی، فقط یک اتفاق انتخاباتی نبود؛ آغاز یک جنبش شهری بود که از دل تبعیض، فقر، و خشم اجتماعی برخاست تا چهره سرمایه‌داری نیویورک را به لرزه درآورد.

دیک چنی، مردی که با دکترین نومحافظه‌کارانه‌اش خاورمیانه را به آتش کشید و آمریکا را به مسیر تاریک جنگ‌های پیشگیرانه، شکنجه‌های رسمی و بازداشت‌های بی‌محاکمه کشاند، در ۸۴ سالگی درگذشت. مرگ او، اگرچه آرام و بی‌درد بود، اما در حافظه خانواده‌های قربانیان جنگ عراق و افغانستان، همچون زخمی تازه نشست. چنی، قدرتمندترین معاون رئیس‌جمهور تاریخ مدرن آمریکا، تا آخرین روزهای عمرش از تصمیماتی دفاع کرد که میلیون‌ها انسان را بی‌خانمان، مجروح یا کشته ساختند.

در آمریکا، جایی که سیاست و سرگرمی مرزهای خود را گم کرده‌اند، دونالد ترامپ بار دیگر به صحنه کمدی شبانه حمله کرده است. این‌بار ست مایرز، مجری برنامه «آخر شب»، هدف انتقادهای تند رئیس‌جمهور قرار گرفته؛ آن‌هم به‌خاطر شوخی‌هایی که به‌زعم ترامپ، شاید «غیرقانونی» باشند. این جدال تازه، ادامه همان نبرد قدیمی است: سیاست‌مداری که از طنز نمی‌گذرد، و طنزپردازانی که از سیاست نمی‌ترسند.

در حالی که جنگ اوکراین به مرحله فرسایش رسیده و اروپا با اضطراب به آینده امنیتی خود می‌نگرد، ایالات متحده دو تصمیم هم‌زمان اتخاذ کرده است: کاهش حضور نظامی در جناح شرقی ناتو و اعلام آمادگی برای ازسرگیری آزمایش‌های هسته‌ای پس از سه دهه. این دو تحول، نشانه‌ای از تغییر راهبرد واشنگتن در مواجهه با رقبا و بازتعریف نقش خود در نظم جهانی است.

در حالی که دونالد ترامپ با پیروزی در انتخابات ۲۰۲۴ دوباره به کاخ سفید بازگشته، زمزمه‌هایی از تلاش برای تمدید حضور او تا ۲۰۲۸ شنیده می‌شود—از جمله طرح‌هایی برای دور زدن قانون اساسی. هم‌زمان، چهره‌هایی چون جی‌دی ونس، گوین نیوسام و کامالا هریس نیز خود را برای رقابت آماده می‌کنند. رقابتی که بیش از آنکه انتخاباتی باشد، بازتابی از شکاف‌های عمیق سیاسی، اجتماعی و قانونی در آمریکای امروز است.