پایگاه خبری سرمایه فردا

گزارش سالانه وزارت دفاع آمریکا نشان می‌دهد ارتش آزادی‌بخش خلق چین پس از دهه‌ها انباشت تسلیحات، اکنون به مرحله‌ای رسیده که می‌تواند امنیت سرزمینی ایالات متحده را به‌طور مستقیم تهدید کند. این گزارش با تأکید بر رشد بی‌سابقه توان هسته‌ای، موشکی، سایبری و فضایی چین، تصویری از تغییر موازنه قدرت جهانی ارائه می‌دهد؛ موازنه‌ای که تایوان را در مرکز محاسبات جنگی قرار داده و رقابت واشنگتن–پکن را وارد مرحله‌ای تازه کرده است.

آمارهای جدید سرمایه‌گذاری خارجی در آفریقا نشان می‌دهد آمریکا پس از سال‌ها عقب‌نشینی، بار دیگر با رویکردی تازه وارد میدان رقابت با چین شده است؛ رقابتی که فراتر از ارقام و نمودارها، به آینده منابع حیاتی، زیرساخت‌ها و موازنه ژئوپلیتیک این قاره گره خورده است.

در میانه جنگ تعرفه‌ای و فشارهای متقابل، چین با محدود کردن صادرات عناصر نادر خاکی نشان داد که این فلزات کمیاب تنها مواد اولیه صنعتی نیستند، بلکه ابزار قدرت ژئوپلیتیکی‌اند. توافق اخیر میان واشنگتن و پکن بر سر این منابع حیاتی، بیش از یک معامله اقتصادی ساده است؛ بازتابی از نبردی بزرگ‌تر برای کنترل آینده فناوری‌های پیشرفته، انرژی‌های نو و صنایع راهبردی جهان.

بازار چین که روزگاری سکوی پرتاب برندهای غربی بود، امروز به میدان رقابت بی‌رحمانه‌ای بدل شده است؛ جایی که شرکت‌های بومی با سرعت، چابکی و ادغام کامل در اکوسیستم دیجیتال، سهم بازار را از غول‌های آمریکایی ربوده‌اند. استارباکس، برگرکینگ و حتی دکتلون فرانسوی ناچار به واگذاری سهام و مشارکت‌های مشترک شده‌اند تا در برابر موج بی‌سابقه برندهای چینی دوام بیاورند.

دو غول تجارت الکترونیک چین، تِمو و شین، با عرضه کالاهای فوق‌العاده ارزان و بهره‌گیری از معافیت‌های گمرکی، بازار اروپا را درنوردیده‌اند. این موج خرید ارزان، در کنار جذابیت برای مصرف‌کنندگان، چالش‌های جدی اقتصادی، زیست‌محیطی و نظارتی برای اتحادیه اروپا ایجاد کرده است؛ چالش‌هایی که از خیابان‌های پاریس تا اتاق‌های تصمیم‌گیری بروکسل بازتاب یافته‌اند.

پس از پنج سال وقفه در روابط هوایی و دیپلماتیک، هند و چین با مجموعه‌ای از اقدامات نمادین و اقتصادی، گام‌هایی محتاطانه اما معنادار به سوی ترمیم مناسبات دوجانبه برداشته‌اند. ازسرگیری پروازهای مستقیم، صدور ویزاهای توریستی، لغو محدودیت‌های تجاری و دیدارهای سطح بالا، نشانه‌هایی از تغییر در هند-پاسیفیک هستند—تغییری که در سایه جنگ تعرفه‌ای آمریکا، می‌تواند نظم منطقه‌ای را دگرگون کند.

در حالی‌که تحریم‌های غرب با هدف فلج‌سازی اقتصادهای مستقل طراحی شده‌اند، کشورهای متحد مقابل آمریکا با بازآرایی ساختارهای تولید، توسعه مسیرهای تجاری جایگزین، و بهره‌گیری از نهادهای چندجانبه مانند بریکس و شانگهای، نشان داده‌اند که مقاومت اقتصادی نه‌تنها ممکن است، بلکه می‌تواند به بستری برای بازتعریف جایگاه ژئوپلیتیکی کشورها در نظم جهانی تبدیل شود. این مسیر، از تاب‌آوری صنعتی تا دیپلماسی مالی، اکنون به الگویی برای عبور از فشارهای یک‌جانبه بدل شده است.

سه ماه پس از جنگ ۱۲ روزه اسرائیل علیه ایران، تنش‌های دیپلماتیک میان چین و تل‌آویو به سطحی بی‌سابقه رسیده است. اظهارات تند نتانیاهو علیه چین، واکنش رسمی سفارت پکن، و افشاگری‌ها درباره کمک‌های نظامی چین به ایران، نشان می‌دهد که شکست اسرائیل در جنگ اخیر نه‌تنها معادلات منطقه‌ای را تغییر داده، بلکه روابط پکن و تل‌آویو را وارد مرحله‌ای از تقابل آشکار کرده است—تقابلی که ایران در مرکز آن قرار دارد.

تحولات اخیر در دریای سرخ و موضع‌گیری‌های آشکار چین در حمایت از ایران و انصارالله یمن، نشان‌دهنده تغییر بنیادین در سیاست خارجی پکن است. چین که پیش‌تر بی‌طرفی در بحران یمن را حفظ می‌کرد، اکنون با ارائه تصاویر ماهواره‌ای و حمایت دیپلماتیک، به بازیگری فعال در تقابل منطقه‌ای با آمریکا و اسرائیل تبدیل شده است. این چرخش، نه‌تنها روابط چین و اسرائیل را دچار تنش کرده، بلکه جایگاه پکن را به‌عنوان حامی راهبردی محور مقاومت تثبیت کرده است.