پایگاه خبری سرمایه فردا

بازارهای مالی جهانی در هفته‌های اخیر شاهد واگرایی آشکار میان بیت‌کوین و طلا بوده‌اند؛ رمزارز پرریسک سقوطی کم‌سابقه را تجربه کرد، در حالی که فلز زرد بار دیگر جایگاه خود را به‌عنوان پناهگاه امن تثبیت نمود. این تضاد رفتاری، تصویری روشن از ترجیحات سرمایه‌گذاران در شرایط بی‌ثباتی اقتصادی ارائه می‌دهد.

بازار ارز پیش از آن‌که تحلیلگران به جمع‌بندی برسند، مسیر خود را انتخاب کرده است. در آستانه شب عید، ترکیب کاهش عرضه ارز، اصلاحات بانکی، و موج‌های فزاینده تقاضا، چشم‌انداز نرخ دلار را به محدوده‌ای تازه سوق داده است؛ محدوده‌ای که نه حاصل هیجان، بلکه نتیجه مستقیم نقدینگی، سیاست پولی و رفتار جمعی است.

در شرایطی که برخی فعالان بازار ارز از جهش‌های نجومی دلار سخن می‌گویند، داده‌های واقعی نشان می‌دهند که نرخ ارز در حال نزدیک شدن به سطح حمایتی ۱۰۷ هزار تومان است و دلار زیر ۱۰۰ هزار تومان دیگر به‌عنوان یک سناریوی اقتصادی قابل تصور نیست. هم‌زمان، بازار طلا نیز با اصلاحی از جنس زمان، نه قیمت، فرصت‌هایی تازه برای سرمایه‌گذاری بلندمدت فراهم کرده است. این گزارش، نگاهی تحلیلی دارد به چشم‌انداز نوسانات ارز و طلا در ماه‌های پیش‌رو.

در پی رشد بی‌ضابطه پلتفرم‌های فروش آنلاین طلا و بروز تخلفات گسترده، بانک مرکزی با صدور بخشنامه‌ای تازه تلاش کرده ساختار نظارتی این بازار را سامان دهد. اما کارشناسان معتقدند ورود دیرهنگام نهاد ناظر، بدون زیرساخت‌های هوشمند و هماهنگی میان دستگاه‌های مسئول، نمی‌تواند مانع از تکرار بحران‌های مشابه شود. بازسازی اعتماد عمومی نیازمند شفافیت، پاسخ‌گویی و نظارت لحظه‌ای است.

در شرایطی که تورم افسارگسیخته و کاهش ارزش ریال، شهروندان را به‌سوی دارایی‌های امن سوق داده، طلای آبشده به یکی از گزینه‌های پرطرفدار سرمایه‌گذاری بدل شده است. اما پشت جذابیت ظاهری این فلز گران‌بها، مخاطرات فنی، حقوقی و معاملاتی جدی پنهان است که می‌تواند سرمایه‌گذاران عادی را با زیان‌های سنگین مواجه کند. نبود استاندارد، ضعف نظارت و ورود هیجانی به این بازار، زنگ خطر را برای سلامت اقتصاد طلا در ایران به صدا درآورده است.

با عبور قیمت اونس طلا از مرز ۳۸۶۸ دلار و نزدیک شدن به کانال ۳۹۰۰ دلاری، بازار جهانی طلا وارد مرحله‌ای تازه از رشد ساختاری شده است. این جهش قیمتی نه حاصل هیجانات لحظه‌ای، بلکه نتیجه یک استراتژی هماهنگ از سوی دولت‌ها و بانک‌های مرکزی برای عبور از نظم اقتصادی مبتنی بر دلار و ورود به دوره‌ای از استقلال ارزی و محافظه‌کاری پولی است.

نرخ دلار در ایران، بیش از آنکه یک عدد اقتصادی باشد، بازتابی از سیاست، روان عمومی و مسیرهای سرمایه‌گذاری است. از سفر تاریخی دلار در چهار دهه گذشته تا تحلیل ارزش دلاری نقدینگی، این یادداشت نگاهی تحلیلی دارد به سناریوهای پیش‌رو، ریسک‌های پنهان و فرصت‌های محتمل برای سرمایه‌گذاران در مسیر پرنوسان اقتصاد ایران.

با رسیدن اختلاف نرخ دلار آزاد و نیمایی به ۶۰ درصد، تجارت خارجی ایران وارد مرحله‌ای پرریسک و غیرشفاف شده است. در حالی که بانک مرکزی بر تثبیت نرخ نیمایی تأکید دارد، فعالان اقتصادی هشدار می‌دهند که این شکاف نه‌تنها موجب رشد معاملات صوری و سودجویی می‌شود، بلکه دیر یا زود بازار واقعی مسیر خود را تحمیل خواهد کرد.

با رأی منفی شورای امنیت به پیشنهاد چین و روسیه برای تعویق مکانیزم ماشه، تحریم‌های گسترده علیه ایران از فردا آغاز می‌شود و بازار ارز واکنش فوری نشان داد. قیمت دلار در بازار آزاد از ۱۱۲ هزار تومان عبور کرد؛ نشانه‌ای از ورود اقتصاد ایران به مرحله‌ای تازه از فشارهای بین‌المللی، بی‌ثباتی داخلی و تنگنای ارزی. این تحول، نه‌تنها آخرین پنجره دیپلماسی را بست، بلکه چشم‌انداز اقتصاد ایران را با ابهام‌های جدی مواجه کرده است.