پایگاه خبری سرمایه فردا

پس از هشدارهای قضایی درباره بانک آینده، بانک مرکزی به‌دنبال اصلاح فوری بانک‌های ناتراز است. ادغام بانک آینده در بانک ملی در دستور کار قرار داد. در حالی که سهامدار اصلی این بانک از تسهیلات کلان آن را در پروژه ایران مال هزینه کرده و هنوز سرنوشت این منابع روشن نیست. از طرف دیگر در این پروژه از شرکت های خود به عنوان پیمانکاران استفاده کرده و سودی دو جانبه برده است در نهایت آیا نباید سهامدار اصلی بانک آینده که منجر به انحراف منابع بانک شدند پاسخگو باشند؟ آیا این زیان انباشته بانک قرار است از جیب مردم پرداخت شود.

در جهانی که تصویر ایران بیش از آنکه از درون برخیزد، از بیرون ساخته می‌شود، جامعه ایرانی با تورم روایت‌ها مواجه است؛ انباشت معناهایی تحمیلی که مسیر طبیعی زیست اجتماعی را مختل کرده‌اند.

ایران، تنها یک کشور نیست؛ بلکه تجسمی از یک تمدن هزاران‌ساله است که در دل بحران‌ها شکل گرفته و در برابر تهاجم‌ها، تجزیه‌ها و هیاهوهای منطقه‌ای ایستاده است. امروز، این سرزمین در نقطه‌ای تاریخی ایستاده؛ جایی که می‌تواند با تکیه بر تنوع فرهنگی، ظرفیت انسانی و عقلانیت سیاسی، نه‌تنها مسیر توسعه داخلی را بازتعریف کند، بلکه الگویی الهام‌بخش برای جهانی باشد که بیش از هر زمان، تشنه صلح، تاب‌آوری و همکاری است.

در حالی‌که تحریم‌های غرب با هدف فلج‌سازی اقتصادهای مستقل طراحی شده‌اند، کشورهای متحد مقابل آمریکا با بازآرایی ساختارهای تولید، توسعه مسیرهای تجاری جایگزین، و بهره‌گیری از نهادهای چندجانبه مانند بریکس و شانگهای، نشان داده‌اند که مقاومت اقتصادی نه‌تنها ممکن است، بلکه می‌تواند به بستری برای بازتعریف جایگاه ژئوپلیتیکی کشورها در نظم جهانی تبدیل شود. این مسیر، از تاب‌آوری صنعتی تا دیپلماسی مالی، اکنون به الگویی برای عبور از فشارهای یک‌جانبه بدل شده است.

در نظام جمهوری اسلامی ایران، ترکیب دین و دانش نه‌تنها بنیان فکری و عملی کشور را شکل داده، بلکه به عنوان رمز کارآمدی در عرصه‌های مختلف از دفاعی و ورزشی تا علمی و اجتماعی شناخته می‌شود. رهبر انقلاب اسلامی بارها تأکید کرده‌اند که آمیختن تخصص با تعهد ایمانی، مسیر موفقیت‌های پایدار را هموار می‌سازد و اعتماد به نفس ملی را تقویت می‌کند.

در جهانی که تقریباً همه کشورها پرچم، سرود ملی و نماینده در سازمان ملل دارند، پرسش بنیادین این است: آیا استقلال سیاسی به معنای آزادی واقعی در تصمیم‌گیری‌های کلان است؟ گزارش «سرمایه فردا» نشان می‌دهد که بسیاری از دولت‌ها، حتی اگر قدرتمند به نظر برسند، در بزنگاه‌های راهبردی ناچار به تبعیت از نقشه‌های قدرت‌های بزرگ هستند. در این میان، ایران با تکیه بر اراده ملی و ظرفیت‌های داخلی، تجربه‌ای متفاوت از خودمختاری راهبردی را رقم زده است.

با پذیرش رسمی ایران در سازمان همکاری شانگهای در سال ۲۰۲۳، سیاست خارجی کشور وارد مرحله‌ای تازه شد. این سازمان که اکنون بیش از ۳.۲ میلیارد نفر جمعیت و سهم قابل توجهی از اقتصاد جهانی را در اختیار دارد، بستری مهم برای همکاری‌های امنیتی، اقتصادی و فرهنگی میان کشورهای آسیایی و فرامنطقه‌ای است. با وجود ظرفیت‌های ژئوپلیتیکی و انرژی ایران، بهره‌برداری کامل از فرصت‌های شانگهای هنوز محقق نشده و تحقق آن نیازمند رفع موانع داخلی، تحریم‌های خارجی و تقویت دیپلماسی اقتصادی است.

در برابر تهدید مستقیم اسرائیل علیه ایران، مسئولیت ملی ایجاب می‌کند که فارغ از اختلافات سیاسی، در کنار وطن بایستیم. میهن‌دوستی واقعی زمانی معنا پیدا می‌کند که حتی در نقد حکومت، باز هم استقلال و امنیت کشور را اولویت بدانیم. امروز هر ایرانی، در فضای رسانه‌ای و اجتماعی، می‌تواند پدافند غیرعامل این نبرد باشد.

نهضت ملی شدن صنعت نفت، نقطه‌عطفی در تاریخ مبارزات ضداستعماری ایران بود که با ائتلاف نادر نیروهای مذهبی و ملی‌گرا به پیروزی رسید. اما گسست تدریجی دولت مصدق از جریان مذهبی، به‌ویژه روحانیت و گروه‌هایی چون فدائیان اسلام، زمینه‌ساز انزوای اجتماعی دولت و فراهم‌کننده بستر داخلی برای موفقیت کودتای ۲۸ مرداد شد. این گزارش، با نگاهی تحلیلی به نقش محوری جریان مذهبی در شکل‌گیری، پیشبرد و در نهایت شکست نهضت، عبرت‌هایی تاریخی از تعامل سیاست و دین در ایران معاصر ارائه می‌دهد.