پایگاه خبری سرمایه فردا

در ۱۵ شهریور ۱۴۰۴، سازمان منافقین با صرف میلیون‌ها دلار و اجاره آوارگان غیرایرانی، تلاش کرد در میدان اتومیوم بروکسل قدرت‌نمایی کند. اما آنچه رخ داد، نه نمایش اقتدار، بلکه افشای عمیق‌ترین لایه‌های وابستگی، فریبکاری و خیانت این گروهک بود؛ از همکاری با گروه‌های تروریستی تا دریافت پول از اسرائیل برای پیشبرد پروژه‌های ضدایرانی.

ناوگان صمود، متشکل از ده‌ها کشتی حامل کمک‌های بشردوستانه و صدها فعال از ۴۵ کشور جهان، روز ۳۱ آگوست از بندر بارسلونای اسپانیا حرکت خود را به‌سوی غزه آغاز کرد. این کاروان دریایی با هدف شکستن محاصره غزه و اعتراض به نسل‌کشی رژیم صهیونیستی، به نماد تازه‌ای از همبستگی جهانی علیه اشغالگری تبدیل شده است. قرار است جمعی از فعالان ایرانی نیز در تونس به این ناوگان بپیوندند.

در حالی که گروهی از سلطنت‌طلبان به نمایندگی از رضا پهلوی با مقامات رژیم صهیونیستی دیدار کرده‌اند، رسانه‌های اسرائیلی با حمایت از طرح انتقال قدرت پهلوی، تلاش می‌کنند سناریوی براندازی جمهوری اسلامی را عادی‌سازی کنند. این روایت‌سازی هدفمند، با تمرکز بر کاهش حساسیت‌های جامعه ایران نسبت به خطر تجزیه، بخشی از راهبرد اسرائیل برای تضعیف تمامیت ارضی و نفوذ منطقه‌ای ایران تلقی می‌شود—راهبردی که پهلوی را نه به‌عنوان یک رهبر مستقل، بلکه به‌عنوان مهره‌ای برای پیشبرد منافع تل‌آویو معرفی می‌کند.

یک سال پس از هشدار رهبر انقلاب درباره بی‌آبرویی رژیم صهیونیستی در پی شکست عملیات طوفان الاقصی، اکنون نهادهای رسمی آمریکا و اندیشکده‌های اسرائیلی نیز به بحرانی بی‌سابقه در جایگاه اسرائیل اذعان دارند. افول حمایت افکار عمومی آمریکا، شکاف در احزاب سیاسی، تردید در جامعه یهودیان و هشدار نخبگان درباره تبعات جنگ غزه، نشان می‌دهد که رابطه راهبردی اسرائیل و آمریکا در حال تجربه تحولی تاریخی است—تحولی که نه‌تنها امنیت رژیم صهیونیستی، بلکه اعتبار تمدن غرب را نیز به لرزه انداخته است.

با سقوط دولت بشار اسد، خاورمیانه وارد مرحله‌ای از بی‌ثباتی ژرف و بازتعریف نظم سیاسی-امنیتی شده است؛ جایی که جاه‌طلبی‌های اسرائیل و ترکیه، رقابت‌های منطقه‌ای را به اوج رسانده و زمینه‌ساز شکل‌گیری جبهه‌ای تازه از مقاومت در شامات شده‌اند. در این میان، سوریه در آستانه تبدیل شدن به «یمن دوم» قرار دارد؛ جبهه‌ای که می‌تواند معادلات راهبردی اسرائیل را دگرگون کرده و نقشه خاورمیانه را از نو ترسیم کند

در حالی‌که خاورمیانه بار دیگر در آستانه بازتعریف مرزها و نظم سیاسی قرار گرفته، سوریه به نقطه کانونی تحولات ژئوپلتیک منطقه بدل شده است؛ از نشست‌های محرمانه در پاریس تا پیشروی‌های نظامی در جنوب، همه نشانه‌هایی از طرحی تازه برای تجزیه این کشور دارند. همزمان، تنش‌های فزاینده میان ترکیه و اسرائیل در سوریه پسااسد، خطر یک درگیری مستقیم را افزایش داده و آینده این کشور را به صحنه‌ای از رقابت‌های توسعه‌طلبانه بدل کرده است. آیا دمشق بار دیگر به نقطه آغاز تاریخ بازمی‌گردد؟

گزارشی تازه از سازمان ملل نشان می‌دهد صدها شرکت بین‌المللی، از صنایع تسلیحاتی تا فناوری و بانکداری، در ساختار اشغال و نسل‌کشی مردم فلسطین نقش مستقیم یا غیرمستقیم داشته‌اند. این گزارش با استناد به شواهد حقوقی و تاریخی، همکاری اقتصادی با رژیم صهیونیستی را مصداق مشارکت در جنایت‌های بین‌المللی دانسته و خواستار پیگرد قانونی شرکت‌ها و مدیران اجرایی آن‌ها شده است.

در پی تشدید حملات رژیم صهیونیستی به مواضع ترکیه در سوریه و اعلام قطع روابط اقتصادی از سوی آنکارا، کارشناسان هشدار می‌دهند که سیاست‌های بلندپروازانه ترکیه در سوریه نه‌تنها به تثبیت قدرت در این کشور منجر نشده، بلکه امنیت داخلی آنکارا را نیز با تهدید مستقیم مواجه کرده است. اکنون، احتمال درگیری نظامی میان ترکیه و رژیم صهیونیستی بیش از هر زمان دیگری جدی شده و پیامدهای آن می‌تواند موازنه قدرت در کل منطقه غرب آسیا را دگرگون کند.

در حالی‌که روزنامه صهیونیستی جرزالم‌پست ایران را به انتقال فناوری موشک‌های خوشه‌ای به یمن متهم کرده، بررسی دقیق گزارش نشان می‌دهد این ادعا بیش از آنکه مستند باشد، از هراس تل‌آویو نسبت به توانمندی‌های موشکی ایران نشأت می‌گیرد. رژیم صهیونیستی با نسبت دادن تسلیحات ممنوعه به تهران، تلاش دارد افکار عمومی جهانی را علیه ایران بسیج کند، اما در واقع به‌طور ضمنی به پیشرفت‌های ایران در حوزه موشک‌های چندکلاهکه اذعان می‌کند؛ موشک‌هایی که در جنگ ۱۲ روزه، سامانه‌های دفاعی اسرائیل را به چالش کشیدند و حالا به کابوس راهبردی تل‌آویو بدل شده‌اند.