پایگاه خبری سرمایه فردا

واحد خاکدان، هنرمندی بود که در قاب‌های خلوت و اشیای خاموش، زندگی را به تماشا می‌گذاشت. آثار او نه تقلید از واقعیت، بلکه تأملی شاعرانه در گذر زمان و حضور اشیا بودند؛ نقاشی‌هایی که همچون مراقبه‌ای بصری، مخاطب را به مکث، به دیدن، و به شنیدن صدای آرام جهان دعوت می‌کردند.

احمد احمدپور، کودک بی‌ادعای فیلم «خانه دوست کجاست؟» در آرامش خواب، از جهان رفت. او نه ستاره بود، نه قهرمان، اما با نگاه معصومش در قاب‌های کیارستمی، برای همیشه در حافظه سینمای ایران جاودانه شد. مرگ او، یادآور پایان دورانی است که سینما هنوز بوی خاک و انسانیت می‌داد.

پرواز همای، خواننده‌ای با ریشه در موسیقی سنتی و نگاهی جسورانه به جامعه امروز، در گفت‌وگویی مفصل از تجربه‌های اپرایی، نقدهای فضای مجازی، ممیزی‌های فرهنگی، و دغدغه‌های هنرمندان در ایران سخن گفت. او با صراحت از مسئولیت اجتماعی هنرمند، بحران‌های فرهنگی، و معنای واقعی محبوبیت پرده برداشت.

در حالی که هنوز هیچ حکمی صادر نشده و تحقیقات قضایی ادامه دارد، خبر بازداشت موقت یکی از بازیگران سرشناس کشور به اتهام تجاوز، موجی از واکنش‌ها، گمانه‌زنی‌ها و پرسش‌های بی‌پاسخ را در فضای رسانه‌ای و افکار عمومی ایجاد کرده است. این پرونده، در مرحله بررسی مقدماتی قرار دارد و هنوز هیچ جرمی اثبات نشده است.

در «فروید»، تئاتر به میدان نبردی میان غریزه و منطق بدل می‌شود. این نمایش، با عبور از روایت‌های متعارف، تجربه‌گرایی را از بازی فرمی به صداقت درونی بازمی‌گرداند.

شهاب حسینی، چهره جهانی سینمای ایران، در مسیر فیلم‌سازی خود از روایت‌های عرفانی تا درام‌های روان‌شناسانه، به دنبال خلق جهانی شخصی و معناگراست. او با عبور از مرزهای بازیگری، اکنون در جایگاه کارگردانی ایستاده که دغدغه‌های انسانی را با زبان تصویر بازتاب می‌دهد.

کارنامه سینمایی محمدحسین مهدویان، یکی از پدیده‌های دهه نود، تصویری از فراز و فرودهای یک فیلم‌ساز جوان را ترسیم می‌کند؛ کسی که با «ایستاده در غبار» به‌عنوان چهره‌ای متفکر و آرمان‌گرا شناخته شد، اما در ادامه مسیر، میان روایت‌های رسمی، بازار نمایش خانگی و تلاش برای تنوع ژانری، هویت سینمایی‌اش را گم کرد.

درگذشت محمد کاسبی، بازیگر متعهد و آرام سینما و تلویزیون ایران، بار دیگر مرزهای حساس میان هنر، باور شخصی و بهره‌برداری سیاسی را به چالش کشیده است. واکنش‌های متضاد به سخنان او درباره رهبر انقلاب، پرسشی دیرینه را زنده کرده: آیا می‌توان هنرمندی را به یاد آورد بی‌آنکه در قاب‌های جناحی قرارش داد؟ و آیا هنر می‌تواند در روزگار قطبی‌شده، همچنان مستقل و انسانی باقی بماند؟

در روزگاری که هنرهای تجسمی با چالش‌های اقتصادی، نبود حمایت و سردرگمی مخاطبان دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، خرید یک تابلوی نقاشی دیگر فقط انتخابی برای زیبایی نیست؛ بلکه تصمیمی فرهنگی، اجتماعی و حتی اخلاقی است. گفت‌وگو با مژگان قدوسی، نقاش و عضو هیئت‌مدیره انجمن نقاشان، دریچه‌ای تازه به دنیای تابلوهای هنری ایرانی و دغدغه‌های خریداران و هنرمندان گشوده است.