پایگاه خبری سرمایه فردا

در صورت آغاز جنگ دوم میان ایران و اسرائیل، این‌بار نه‌تنها دامنه درگیری گسترده‌تر خواهد بود، بلکه چین، روسیه، آمریکا و ناتو نیز با نقش‌هایی تعیین‌کننده وارد میدان خواهند شد؛ منطقه در آستانه بازآرایی ژئوپلیتیک قرار دارد.

در سپتامبر ۲۰۲۵، روسیه با تشدید حملات هوایی به زیرساخت‌های انرژی و مناطق مسکونی اوکراین، استراتژی خود را از فشار محدود به تهدید گسترده تغییر داده است. این چرخش نظامی، همزمان با ورود پهپادها به حریم هوایی لهستان و استونی، نه‌تنها کی‌یف را تحت فشار قرار می‌دهد، بلکه ناتو را در برابر آزمونی ژئوپلیتیکی قرار داده که می‌تواند مرزهای درگیری را فراتر از اوکراین گسترش دهد.

ادعای ورود جنگنده‌های روسی به حریم هوایی استونی و لهستان، بار دیگر تنش میان مسکو و ناتو را به نقطه جوش رسانده است. در حالی که روسیه این اتهامات را رد کرده و پروازها را مطابق با مقررات بین‌المللی می‌داند، کشورهای عضو ناتو با فعال‌سازی ماده ۴ پیمان، خواستار رایزنی فوری شده‌اند. این رخداد نشان می‌دهد که جنگ اوکراین در حال عبور از مرزهای ملی و تبدیل شدن به بحرانی منطقه‌ای است—بحرانی که می‌تواند امنیت اروپا را درگیر کند.

در ایران معاصر، دفاع مقدس هشت‌ساله و مواجهه بازدارنده دوازده‌روزه اخیر، با وجود تفاوت‌های ماهوی، در پیوستاری راهبردی و اجتماعی قابل تحلیل‌اند. آنچه این دو مقطع را به هم پیوند می‌دهد، تکیه بر پشتوانه اجتماعی در معماری دفاعی کشور است—پشتوانه‌ای که از بسیج فیزیکی و ایثارگرانه به سمت آرامش سازمان‌یافته، روایت‌سازی هوشمندانه و اعتماد نهادی تحول یافته است. این دگرگونی، نه گسست از گذشته، بلکه بازتولید مدرن همان روحیه مقاومت است که امروز در میدان معنا و روایت، سنگرهای جدیدی بنا کرده است.

در حالی که رژیم صهیونیستی تلاش دارد با حضور در رویدادهای هنری مانند یوروویژن چهره‌ای نرم و فرهنگی از خود به نمایش بگذارد، موج اعتراضات مردمی، تحریم هنرمندان و واکنش‌های سیاسی در اروپا نشان می‌دهد که هنر، به‌ویژه موسیقی، به بستری برای مقاومت جهانی علیه سیاست‌های تجاوزکارانه تل‌آویو تبدیل شده است. از مهندسی آرا تا تهدید به تحریم مسابقات، یوروویژن به صحنه‌ای تازه برای تقابل افکار عمومی با سفیدشویی اسرائیل بدل شده است.

در برابر تهدید مستقیم اسرائیل علیه ایران، مسئولیت ملی ایجاب می‌کند که فارغ از اختلافات سیاسی، در کنار وطن بایستیم. میهن‌دوستی واقعی زمانی معنا پیدا می‌کند که حتی در نقد حکومت، باز هم استقلال و امنیت کشور را اولویت بدانیم. امروز هر ایرانی، در فضای رسانه‌ای و اجتماعی، می‌تواند پدافند غیرعامل این نبرد باشد.

دو دهه پس از تظاهرات تاریخی ائتلاف ۸ مارس، لبنان بار دیگر در آستانه آزمونی سرنوشت‌ساز قرار گرفته است. در پی تصمیم دولت لبنان برای خلع سلاح حزب‌الله تا پایان ۲۰۲۵، جبهه مقاومت با رهبری جدید و خروش مردمی، آماده خلق صحنه‌ای تازه از ایستادگی در برابر دیکته‌های آمریکا، رژیم صهیونیستی و فرانسه است. تجمع اعتراضی ۲۷ آگوست در میدان ریاض‌الصلح می‌تواند به نقطه عطفی در تاریخ لبنان و منطقه بدل شود؛ جایی که گفتمان مقاومت بار دیگر قدرت تاریخ‌سازی خود را به نمایش خواهد گذاشت.

پس از پیروزی قاطع ایران در جنگ ۱۲ روزه علیه رژیم صهیونیستی، محور غربی-عبری-عربی با تغییر راهبرد از تقابل نظامی به جنگ ترکیبی، پروژه‌های تجزیه‌طلبانه را با شتابی بی‌سابقه دنبال می‌کند. این گزارش با اتکا به اسناد امنیتی، منابع تحقیقاتی و تحلیل‌های راهبردی، ابعاد پنهان تلاش‌های هماهنگ برای تضعیف تمامیت ارضی ایران را آشکار می‌سازد؛ فتنه‌ای که با ابزارهای رسانه‌ای، تحریک قومیت‌ها و حمایت از گروه‌های جدایی‌طلب، به دنبال تغییر معادلات قدرت در منطقه است. پاسخ ایران اما، با تکیه بر وحدت ملی، دیپلماسی امنیتی و انسجام دفاعی، توطئه‌گران را در بن‌بست راهبردی قرار داده است.

در حالی که ترامپ با هدف کسب جایزه صلح نوبل، مذاکراتی بی‌سابقه با پوتین را آغاز کرده، رهبران اروپایی و زلنسکی با نگرانی وارد کاخ سفید شدند تا از توافقی بدون حضور و منافع خود جلوگیری کنند. این نشست که به «مهم‌ترین رویداد دیپلماتیک سال» لقب گرفته، نه‌تنها درباره آتش‌بس و تضمین‌های امنیتی، بلکه درباره واگذاری سرزمین، فروش تسلیحات و آینده عضویت اوکراین در ناتو نیز تصمیم‌ساز بود. ترامپ با دیپلماسی شخصی و تلفن مستقیم با پوتین، مسیر تازه‌ای برای صلح ترسیم کرده که ممکن است به قیمت تغییر مرزها و تثبیت نفوذ آمریکا در معادلات امنیتی اروپا تمام شود.