پایگاه خبری سرمایه فردا

نزدیک به ۲۰ نفر از گروهی که ژست اصلاحات ساختاری در اقتصاد هستند سابقه پست های مانند وزیر و رئیس سازمان برنامه و ... دارند به همین دلیل آنها بیشتر بیانیه نمایشی است.

در بازار ایران، تحلیل سیاسی اغلب نه بر پایه‌ی داده و ساختار، بلکه بر اساس منافع شخصی و امیدهای ذهنی ارائه می‌شود. فعالان باسابقه و حتی باسواد بازار، تحلیل‌هایی را منتشر می‌کنند که بیشتر بازتاب پورتفوی خودشان است تا واقعیت‌های میدانی. این آمیختگی خطرناک میان تحلیل و منافع، نه‌تنها سرمایه‌گذاران خرد را گمراه می‌کند، بلکه در بلندمدت اعتماد عمومی به تحلیل‌گران و رسانه‌ها را نیز فرسایش می‌دهد.

مشاور رئیس‌جمهور در امور همکاری‌های اقتصادی و عضو شورای عالی بورس، سه مؤلفه کلیدی برای بهبود بستر اقتصادی کشور مورد تأکید قرار گرفت: تحولات اجتماعی و فرهنگی با محوریت نسل‌های جدید، توسعه زیرساخت‌های دیجیتال، و نقش‌آفرینی پررنگ زنان در اقتصاد. وی همچنین درباره روند اصلاح دامنه نوسان در بازار سرمایه، سناریوهای پیش‌روی بورس در صورت توافق یا عدم توافق با آمریکا، و انتظارات از نهاد ناظر بازار سرمایه توضیحاتی ارائه داد.

با افزایش خروج پول نسبت P/E بازار کاهش یافته و در حالت تعادلی بازار به ۷ رسیده و افزایش ریسک می‌تواند آن را به ۶ کاهش دهد که معادل افت ۱۰ درصدی شاخص است.

تازه‌ترین گزارش مرکز آمار ایران از وضعیت تورم در کشور حاکی از عدم واکنش اقتصاد به تنش های اخیر است، اما احتمال دارد در شش ماهه دوم پیش بینی تورم ۱۴۰۴ صعودی شود.

موج گرانی برخی کالاهای مصرفی زیر سایه ضعف نظارت است. چراکه قیمت برخی کالاهای مصرفی نسبت به مدت مشابه پارسال تا حدود ۸۶ درصد افزایش داشته اند.

بازار این روزها بر رفتارهای سیاسی توجه دارد هرچند برخی نمادهای کوچک بورس که از نظر بنیادی موقعیت خوبی دارند و معاملات متعادل تری را دنبال می کنند.

جهانی‌سازی در حال ورود به مرحله جدیدی است که در آن مدل کلاسیک بازارهای آزاد با چالش‌های جدید مواجه شده است. لری فینک معتقد است که آینده اقتصاد جهانی به ترکیب بازارهای باز و اهداف ملی وابسته خواهد بود. آیا سرمایه‌گذاری‌های هوشمند می‌توانند تعادل میان رشد اقتصادی و منافع اجتماعی را برقرار کنند؟

با تورمی که اقتصاد ایران را به چالش کشیده و ناترازی‌های مالی، مدیریتی و بازرگانی را به وجود آورده، وزیر جدید اقتصاد در برابر آزمونی حیاتی قرار دارد. او به‌عنوان سکان‌دار سیاست‌های پولی و مالی، باید با راهکارهای بنیادین، مسیر کاهش تورم را هموار کند؛ اما این مسیر دشوار، نیازمند اصلاحات ساختاری و تغییر نگرش اقتصادی است. آیا دولت می‌تواند این تب مزمن اقتصاد را درمان کند؟