پایگاه خبری سرمایه فردا

در میانه بحران‌ها، از جنگ‌های نیابتی گرفته تا تحریم‌های نفس‌گیر اقتصادی، بنگاه‌های تولیدی ایران زیر فشار تصمیمات دشوار قرار گرفته‌اند. برخی از این تصمیمات، به‌ویژه در حوزه تعدیل نیروی انسانی، با استناد به شرایط بحرانی اتخاذ می‌شوند؛ اما آیا می‌توان به بهانه بحران، حقوق بنیادین کارگران را نادیده گرفت؟

با ادامه ناترازی برق و افزایش قیمت مصالح ساختمانی، بازار ساخت‌وساز با چالش‌های جدیدی روبه‌رو شده است. کاهش تولید سیمان و فولاد، افزایش هزینه‌های حمل‌ونقل و رشد قیمت انرژی از عواملی هستند که در کوتاه‌مدت فشار مضاعفی بر هزینه‌های ساخت وارد کرده‌اند. این تغییرات، بازار مسکن را در مسیر تورمی قرار داده و سرمایه‌گذاران و سازندگان را در انتظار تصمیمات کلیدی اقتصادی نگه داشته است.

درآمد پایین کارگران منجر شده کارگران حرفه ای از صنعت خارج شده و وارد مشاغل خدماتی شوند. با توسعه سرمایه گذاری در صنایع به ازای هر یک درصد رشد اقتصادی، حدود ۱۰۰ هزار شغل جدید در کشور ایجاد می‌شود.

امنیت شغلی و معیشتی کارگران از دیدگاه کارشناسان و فعالان کارگری بسیار مساله ساز است بر اساس آمار موجود، بیش از ۶۰ درصد کارگران در شرایط غیررسمی کار می‌کنند و ۹۸ درصد قراردادها موقتند.

۷ هزار کودک زباله گرد و خیابانی در تهران حضور دارند در حالی که دستگاه های مختلفی باید برای حل معضل کودکان کار اقداماتی ویژه ای را انجام دهند.

رئیس کمیته ایمنی و مدیریت بحران شورایشهر تهران با اشاره به عقب ماندگی در ایمن سازی ۱۲۹ ساختمانهای ناایمن در پایتخت گفت: برای مالکان واحدهای مسکونی که نسبت به ایمن سازی ملک خود، تعلل می‌کنند پرونده قضائی تشکیل شده است.

پیگیری بیمه کارگران ساختمانی به مرحله‌ای رسیده که سازمان تامین اجتماعی ۲۵ درصد عوارض ساختمان بابت آن دریافت می‌کند. اما نارضایتی وجود دارد.