پایگاه خبری سرمایه فردا

بازار لوازم خانگی ایران در سال‌های اخیر زیر سایه سیاست‌های محدودکننده واردات و تمرکز چند مجموعه بزرگ شکل تازه‌ای به خود گرفته است. در این میان، نام محمدرضا دیانی و گروه صنعتی انتخاب بیش از هر بازیگر دیگری به چشم می‌آید؛ مجموعه‌ای که با توسعه خطوط تولید، تملک واحدهای نیمه‌فعال و بهره‌گیری از ظرفیت رسانه‌ای توانسته جایگاهی بی‌رقیب در این صنعت به دست آورد، اما همزمان پرسش‌های جدی درباره کیفیت، رقابت و عدالت اقتصادی را پیش روی کارشناسان و مصرف‌کنندگان قرار داده است.

چهار دهه پیش آلانگ به بزرگ‌ترین مرکز اوراق کشتی جهان بدل شد، اما امروز با کاهش ورود کشتی‌ها، رقابت نابرابر منطقه‌ای و فشارهای ژئوپلیتیک، این صنعت راهبردی در آستانه فروپاشی قرار گرفته است؛ ساحلی که زمانی ۶۰ هزار کارگر را در خود جای می‌داد، اکنون کمتر از ۱۵ هزار نفر را مشغول کرده و زنجیره اقتصادی وابسته به آن در رکود عمیق فرو رفته است.

عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها با انتقاد شدید از سیاست‌های جدید بانک مرکزی در حوزه وام‌های اشتغال گفت: کاهش دوره بازپرداخت و ایجاد شروط پیچیده باعث شده بسیاری از طرح‌های اشتغال‌زایی نیمه‌تمام بماند و خانواده‌هایی که برای درآمد پایدار تلاش می‌کنند، به‌جای توانمندسازی، گرفتار بدهی و تعطیلی کارگاه شوند.

برداشت غلط از ماهیت سازمان نظام مهندسی، آن را به نهادی دولتی صرف بدل کرده است؛ دیدگاهی که نه پایه‌ای در قانون دارد و نه با فلسفه وجودی این سازمان همخوانی. نتیجه این نگرش، سلب حقوق اعضا، تحمیل هزینه‌های سنگین و محدود کردن نقش مجمع و انتخابات بوده است؛ در حالی که قانون به صراحت بر غیرانتفاعی بودن و استقلال این نهاد تأکید دارد