پایگاه خبری سرمایه فردا

افت لپارس و انتخاب در عملکرد ۸ ماهه بسیار محسوس بود آنهم در شرایطی که برخی شرکت‌های تولیدکننده لوازم خانگی رشد عملکرد داشته‌اند.

برند اسنوا که با ممنوعیت واردات لوازم خانگی خارجی به یکی از بازیگران اصلی بازار داخلی تبدیل شد، حالا با مجموعه‌ای از چالش‌های ساختاری، افت کیفیت، وابستگی به قطعات خارجی و ورود به صنایع غیرمرتبط مواجه است. این گزارش، نگاهی انتقادی دارد به مسیر پرحاشیه‌ای که این شرکت طی کرده و پرسش‌هایی را درباره ماهیت تولید، شفافیت مالی و تمرکز مدیریتی آن مطرح می‌کند.

با تشدید شدن تحریم ها صادرات صنایع به بازارهای خارجی محدود شده و حالا آنها چشم به دست دوولت دارند تا در سهمیه بندی سوخت آنها را حمایت کنند تا کمی هزینه ها تعدیل شود و قدرت رقابت پذیری بالاتری کسب کنند. اما آیا شرایط بر وفق مراد آنهاست؟

بر اساس برآوردهای رسمی، ممنوعیت واردات لوازم خانگی باعث شده که سالانه تا ۱.۵ میلیارد دلار لوازم خانگی به‌صورت قاچاق وارد ایران می‌شود؛ کالاهایی مانند تلویزیون‌های سامسونگ و یخچال‌های بوش که با وجود ممنوعیت، به‌صورت علنی عرضه می‌شوند. در برخی موارد گفته می شود این برندهای قاچاق با کمک برخی تولیدکنندگان از محصولات ایرانی ری برندیگ شده اند

صنایع ایران یا باید برق از بورس انرژی خریداری کنند و ریسک نوسانات قیمت را بپذیرند، یا با سرمایه‌گذاری بالاتر در ساخت نیروگاه‌های اختصاصی به سمت توسعه پایدار حرکت کنند.

کوچک‌شدن خانه‌ها در شهرهای بزرگ ایران، سبک زندگی خانواده‌ها را تغییر داده و بازار لوازم خانگی را به سمت محصولاتی مینیمال و کم‌مصرف سوق داده است. یخچال‌های ۶ فوت، فرهای رومیزی و ماشین‌های لباس‌شویی سه کیلویی دیگر انتخابی حاشیه‌ای نیستند، بلکه به ضرورت روزمره تبدیل شده‌اند.

کرسی که روزگاری مرکز صمیمیت و گرمای خانه‌های ایرانی بود، امروز با طراحی‌های تازه و منابع انرژی مدرن دوباره به زندگی روزمره بازگشته است. از مدل‌های ساده چوبی تا سرویس‌های برقی لوکس، این وسیله سنتی حالا ترکیبی از نوستالژی و نوآوری را به خانه‌ها می‌آورد.

بر اساس جدیدترین فهرست بدهکاران بانکی، احد عظیم‌زاده اسفنجانی، تاجر فرش و مالک برج‌های متل‌قو، با بیش از ۸۸۳ میلیارد تومان بدهی مشکوک‌الوصول، در صدر فهرست مطالبات بانکی ثبت شده است. این بدهی، بیش از ۱۸ ماه از موعد بازپرداخت خود گذشته و هنوز به بانک عودت داده نشده است.

در حالی که علی دیانی، مالک گروه انتخاب، پیش‌تر با پیشنهاد ۲۸۰ هزار میلیارد تومانی برای خرید سایپا خبرساز شده بود، اکنون شنیده‌ها از تلاش او برای خرید گروه توسعه ملی حکایت دارد—هلدینگی عظیم با مالکیت بانک ملی و سهام‌داری در ده‌ها شرکت بزرگ. این پرسش جدی مطرح است: آیا ثروت انباشته‌شده از فروش لوازم خانگی، پشتوانه چنین جاه‌طلبی‌هایی است یا پای رانت‌های ساختاری در میان است؟