پایگاه خبری سرمایه فردا

شرکت سرمایه‌گذاری سیمان تأمین (سیتا)، از زیرمجموعه‌های هلدینگ ۶۰تا، بیش از هفت ماه است که با سرپرستی محمدرضا محمدی اداره می‌شود، بدون آن‌که وضعیت مدیرعاملی آن مشخص شده باشد. این در حالی است که طبق ماده ۹۴ قانون مدیریت خدمات کشوری، دوره قانونی سرپرستی نباید از چهار ماه تجاوز کند. مقایسه عملکرد سیتا در سال ۱۴۰۴ با سال ۱۴۰۳ نشان می‌دهد که این بلاتکلیفی مدیریتی به کاهش هماهنگی در شرکت‌های زیرمجموعه و افت بهره‌وری منجر شده است.

شرکت تارابگین، یکی از زیرمجموعه‌های صنعتی ذوب‌آهن اصفهان، با بیش از ۱۵۰۰ نیروی انسانی در حوزه تولید عایق‌های صوتی و حرارتی فعالیت دارد. با این حال، بررسی ساختار مدیریتی و عملکرد مالی این مجموعه، در کنار روند نزولی ذوب‌آهن، نشان‌دهنده چالش‌هایی جدی در حوزه بهره‌وری، تخصص‌گرایی و مدیریت منابع است.

در صنایع حساس و پرریسک مانند نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاه‌ها، بازرسی ساخت تجهیزات صنعتی نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی راهبردی برای پیشگیری از خسارات فنی، مالی و انسانی است. بهنام لطفی، مدیر بازرسی صنعتی شرکت ISQI، با تأکید بر نقش حیاتی این فرآیند، آن را ستون اصلی تضمین کیفیت، ایمنی و اعتماد در پروژه‌های زیرساختی کشور دانست.

در دوران اسنپ‌بک، بنگاه‌های اقتصادی با موجی از ریسک‌های هم‌زمان همچون نوسانات ارزی و بحران نقدینگی و... مواجه‌اند که در صورت نداشتن برنامه می تواند آنها را با چالش مواجه کند.

در اقتصاد ایران که سرمایه‌گذاری با ریسک‌های تحریمی، محدودیت‌های بانکی و تهدید اسنپ‌بک مواجه است، رشد عددی درآمد شرکت‌ها لزوماً نشانه‌ای از سلامت نیست. بررسی صورت‌های مالی صبا فولاد خلیج فارس در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که افزایش درآمد صادراتی این شرکت، عمدتاً ناشی از جهش نرخ ارز بوده و نه بهبود عملکرد تولیدی. افت محسوس در تولید و فروش داخلی، تصویر واقعی‌تری از چالش‌های عملیاتی و فرصت‌سوزی در بازار فولاد ترسیم می‌کند.

در دل خاک ایران، ثروتی نهفته است که اگر از بند فرسودگی و فناوری‌گریزی رها شود، می‌تواند موتور محرک اقتصاد ملی باشد. معادن، به‌ویژه در حوزه سنگ‌آهن، نه‌تنها ظرفیت جایگزینی درآمدهای نفتی را دارند، بلکه با هوشمندسازی و تحول فناورانه، می‌توانند ایران را به بازیگری مؤثر در بازار جهانی تبدیل کنند. اکنون زمان آن رسیده که نگاه به معدن، از استخراج سنتی به بهره‌برداری هوشمند تغییر یابد—تغییری که آینده صنعتی کشور را رقم خواهد زد.

شرکت فارسیت اهواز، از واحدهای فرعی هلدینگ شستا، طی سه سال و نیم گذشته چهار مدیرعامل و سرپرست را تجربه کرده است. این تغییرات مکرر در رأس مدیریت، در کنار عدم به‌روزرسانی اطلاعات رسمی شرکت، نشانه‌ای از بی‌ثباتی راهبری، ضعف در ارتباطات سازمانی و اختلال در سیاست‌گذاری اجرایی است.

شرکت سیمان سپاهان، از زیرمجموعه‌های سرمایه‌گذاری غدیر، با گذشت بیش از پنج ماه از انتصاب یحیی نصر اصفهانی به‌عنوان سرپرست، همچنان بدون مدیرعامل رسمی اداره می‌شود. در کنار افت ۲۰ درصدی تولید و کاهش بهره‌وری، این شرکت با دعوی حقوقی از سوی شهرداری دیزیچه و ترکیب هیئت‌مدیره‌ای فاقد تخصص صنعتی، در موقعیتی شکننده قرار گرفته است.

شرکت سرمایه‌گذاری و توسعه صنایع سیمان (سیدکو)، از زیرمجموعه‌های گروه توسعه ملی، با ترکیب مدیریتی متأثر از روابط سیاسی و تراکم مسئولیت‌های اجرایی، به نمونه‌ای از چالش‌های ساختاری در بنگاه‌های شبه‌دولتی تبدیل شده است. حضور هم‌زمان اعضای هیئت‌مدیره در پنج شرکت موازی و انتصاب چهره‌ای با مدرک سیاست‌گذاری عمومی در رأس هلدینگ، پرسش‌هایی درباره تخصص‌گرایی، بهره‌وری و استقلال راهبری این مجموعه ایجاد کرده است.