پایگاه خبری سرمایه فردا

عبور تدریجی بازار از الگوی مصرف‌گرایانه به سمت الگوی نگه‌داری و بهره‌برداری بهینه است. این گذار، اگر با سیاست‌گذاری هوشمندانه همراه شود، می‌تواند نه‌تنها از رکود جلوگیری کند، بلکه مسیر تازه‌ای برای رشد پایدار در صنعت لوازم خانگی ایران ترسیم کند.

با وجود ظرفیت بالقوه ۵۰۰۰ مگاواتی برق خورشیدی در شهرک‌های صنعتی، تنها ۱۱ درصد آن به بهره‌برداری رسیده است به همین دلیل دلایل تأکید رهبر بر احیای تولید در دیدار مسئولان دولتی انجام شد.

فولاد مبارکه با ترکیب سه راهبرد کلیدی سرمایه‌گذاری در انرژی، توسعه صادرات و مدیریت هزینه‌ها  توانسته در یکی از سخت‌ترین دوره‌های صنعت فولاد، نه‌تنها بقا داشته باشد بلکه رشد کند.

صنعت لوازم خانگی ایران نیازمند بازنگری فوری در سیاست‌های ارزی، مالیاتی و حمایتی است. اگر دولت نتواند با اقدامات عملی و ساختاری، این چرخه را بشکند، وابستگی به واردات بار دیگر تقویت خواهد شد و یکی از ستون‌های تولید ملی از دست خواهد رفت.

فولاد مبارکه، با رویکردی چندوجهی و آینده‌نگر، توانسته از یک تولیدکننده فولاد خام به یک هلدینگ صنعتی با ظرفیت خلق ارزش در حوزه‌های معدن، انرژی، فناوری، سلامت، لجستیک و صادرات تبدیل شود. این شرکت، نه‌تنها در تولید، بلکه در سیاست‌گذاری صنعتی، توسعه منطقه‌ای و خلق ارزش پایدار نقش‌آفرینی کرده است.

شرکت فولاد کاویان در سال‌های ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴ با افت شدید در تولید،فروش و سودآوری مواجه شده به طوری که کاهش ۳۰ درصدی درآمد، افت ۸۵ درصدی سود هر سهم چشم انداز شرکت را مبهم کرده است.

گروه صنعتی سدید با تغییرات تازه در ترکیب هیئت‌مدیره، زیان خالص بیش از ۱۶ میلیارد تومان در سه‌ماهه نخست سال، و حضور اعضای چندسمتی در ساختار راهبری، در موقعیتی پرچالش قرار گرفته است. ورود چهره‌ای با تخصص حقوق جزا به جمع مدیران صنعتی، پرسش‌هایی درباره تناسب تخصص و مأموریت اجرایی شرکت ایجاد کرده است.

شرکت فولاد شرق کاوه، از واحدهای وابسته به بنیاد مستضعفان، با بیش از ۵٬۱۷۶ میلیارد تومان بدهی مشکوک‌الوصول به بانک کشاورزی، در وضعیت اعتباری شکننده قرار دارد. در حالی که پروژه کنسانتره سنگان و مجتمع تجاری فیروزه شرق به‌عنوان وثیقه در رهن بانک قرار گرفته‌اند، تأخیر بیش از ۱۸ ماه در بازپرداخت و کمبود سرمایه در گردش، این شرکت را در معرض جرایم مالی و نظارت‌های سخت‌گیرانه قرار داده است.

شرکت داروسازی فارابی، از زیرمجموعه‌های سرمایه‌گذاری دارویی تأمین، طی چهار سال گذشته پنج مدیرعامل و سرپرست را تجربه کرده و در چهار ماهه نخست سال جاری با کاهش ۲۲ درصدی تولید مواجه شده است. این ناپایداری مدیریتی، در کنار افت عملکرد عملیاتی، زنگ هشدار را برای یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان آنتی‌بیوتیک کشور به صدا درآورده است.