پایگاه خبری سرمایه فردا

در سال ۱۴۰۳، واردات رسمی پوشاک ایران به کمتر از ۱۰ میلیون دلار رسید، در حالی که حجم قاچاق پوشاک از مرزهای زمینی، مناطق آزاد و چمدان‌های مسافری به بیش از ۲۵۰ میلیون دلار برآورد شده است. این رقم نشان می‌دهد که بازار رسمی تقریباً بلعیده شده و تولیدکنندگان داخلی در رقابت با اجناس بی‌هویت و استوک، به حاشیه رانده شده‌اند.

افزایش فاصله تولد میان فرزندان در ایران به میانگین ۵.۹ سال رسیده است؛ روندی که به‌گفته کارشناسان می‌تواند تعاملات عاطفی، تربیتی و اجتماعی میان خواهران و برادران را تضعیف کرده و به گسست تدریجی در روابط خانوادگی منجر شود.

از طعنه و تمسخر تا تهدید و خشونت ناگهانی، قلدری در مدارس به یکی از آسیب‌زاترین چالش‌های رفتاری دانش‌آموزان تبدیل شده است؛ پدیده‌ای که نه‌تنها قربانیان را دچار اضطراب، افت تحصیلی و افسردگی می‌کند، بلکه خود قلدرها را نیز در مسیر انحرافات رفتاری قرار می‌دهد. پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد آموزش مهارت‌های تنظیم هیجان و مدیریت خشم می‌تواند راهی مؤثر برای کاهش این بحران باشد.

سینمای کودک و نوجوان ایران که روزگاری با قصه‌های خیال‌انگیز، موسیقی‌های ماندگار و شخصیت‌های فرهنگی دل نسل‌ها را ربوده بود، امروز با چالش‌هایی جدی روبه‌روست؛ از ضعف در زیرساخت‌های اکران و افول خلاقیت تا سلطه گیشه و شکاف نسلی. مرور این مسیر، روایتی است از شکوهی که بود و خاموشی‌ای که هست—و شاید هنوز امیدی برای بازگشت باشد.

هوشنگ احمدی، مدیرعامل سابق لوله‌سازی اهواز و چهره جنجالی مرتبط با تیم بابک زنجانی، با سابقه‌ای پرتنش در شرکت‌های دولتی و رفتارهای غیرمتعارف، بار دیگر در کانون توجه قرار گرفته است. از درگیری در سایپا تا عزل‌های پیاپی، مسیر مدیریتی او با حواشی رسانه‌ای و واکنش‌های اجتماعی همراه بوده است.

بازار پوشاک ایران دیگر آن چیزی نیست که بود. در سایه تحریم‌ها، کاهش قدرت خرید و گسترش قاچاق، لباس‌های بی‌کیفیت خارجی با برچسب‌های جعلی، جای تولیدات داخلی و برندهای معتبر را گرفته‌اند.

در دنیای سیاست، برخی واژه‌ها تنها در متن توافق‌ها و بیانیه‌ها باقی نمی‌مانند؛ آن‌ها به زندگی روزمره مردم نفوذ می‌کنند، به گفت‌وگوهای خانوادگی، به نوسان بازار، به اضطراب جمعی. «مکانیسم ماشه» یکی از همین واژه‌هاست—ابزاری حقوقی با پیامدهایی روانی، اجتماعی و ارتباطی که اگر درست مدیریت نشود، می‌تواند به زخم جمعی بدل شود. این گزارش، روایتی تحلیلی است از تأثیرات پنهان و آشکار مکانیسم ماشه بر روان جامعه و نقش حیاتی ارتباطات در مهار آن.

در سینمایی که هر سال با موجی از چهره‌های تازه و ژانرهای متنوع روبه‌روست، تنها یک چیز ثابت مانده: قدرت ستاره‌ها در کشاندن مردم به سالن. نه تبلیغات پرزرق‌وبرق و نه نقدهای تحسین‌آمیز، هیچ‌چیز به اندازه حضور یک بازیگر محبوب نمی‌تواند ضامن فروش بلیت باشد. این گزارش، رد پای بازیگرانی را دنبال می‌کند که در پنج سال گذشته، نه‌فقط در قاب تصویر، بلکه در قلب مخاطبان جا گرفته‌اند—و هر بار با نامشان، چراغ گیشه را روشن کرده‌اند.

در کوچه‌های فرعی شهر، پشت شیشه‌های بخارگرفته و قفسه‌های پر از گیاهان خشک، عطاری‌هایی هستند که دیگر فقط داروهای سنتی نمی‌فروشند. آن‌ها به ایستگاه‌هایی برای معامله قرص‌هایی تبدیل شده‌اند که وعده لاغری سریع یا آرامش فوری می‌دهند—اما در دلشان، ترکیباتی نهفته است که گاه به اعتیاد ختم می‌شود. این گزارش، سفری است به درون عطاری‌هایی که مرز میان درمان و خطر را گم کرده‌اند.