پایگاه خبری سرمایه فردا

با تشدید تحریم‌های بین‌المللی و محدودیت‌های بیمه‌ای، شرکت‌های پتروشیمی ایران ناچار به بازنگری در استراتژی‌های فروش و حمل‌ونقل محصولات خود شدند. از مدل‌های سنتی FOB که خریدار مسئول حمل بود، تا پذیرش ریسک حمل توسط فروشنده در قالب CFR، این تغییرات نه تنها بر قیمت‌گذاری محصول تأثیر گذاشته، بلکه چالش‌های جدیدی را در زنجیره تأمین رقم زده است. در این گزارش، نگاهی داریم به تجربه شرکت‌هایی چون آریا ساسول و زاگرس در مواجهه با این تحولات.

در نشست خبری چهاردهم مرداد ۱۴۰۴، عیسی بزرگ‌زاده، سخنگوی صنعت آب کشور، با اشاره به مفهوم «آب بدون درآمد» و سهم قابل‌توجه آن در هدررفت منابع آبی، بر ضرورت اصلاح ساختار مصرف و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین تأکید کرد. همزمان، رضا حاجی‌کریم رئیس فدراسیون صنعت آب، از چالش‌های بخش کشاورزی، ضرورت مشارکت شفاف بخش خصوصی، و بررسی راهکارهایی نظیر واردات یا اتصال چاه‌های کشاورزی به شبکه شهری سخن گفت. این نشست، نقطه‌ای محوری در گفتمان ملی پیرامون بحران آب و آینده امنیت آبی کشور بود.

در جلسه مجمع عمومی عادی سالانه پتروشیمی زاگرس، با حضور گسترده سهامداران، گزارشی از عملکرد مالی و عملیاتی شرکت در سال ۱۴۰۳ ارائه شد که حاکی از جهش چشمگیر سودآوری علی‌رغم بحران‌های تأمین خوراک و قطعی گاز بود. مدیرعامل شرکت ضمن تشریح برنامه‌های راهبردی توسعه‌ای، از جذب سرمایه‌گذاری خارجی و کاهش وابستگی به بازار چین خبر داد؛ رویکردی که امید به آینده‌ای پایدار در صنعت متانول را در میان سهامداران تقویت کرد.

در روزهایی که آفتاب بی‌رحمانه بر چهره شهرها می‌تابد و دمای هوا رکورد می‌شکند، شبکه برق کشور با فشاری مضاعف روبروست. در این نبرد داغ، مسئولان به یاری مردم امید بسته‌اند؛ مردمی که با اندکی صرفه‌جویی، می‌توانند ناجی انرژی ملی باشند.

در هنگامه جهش ملی به سوی انرژی‌های پاک، ایران بزرگ‌ترین قرارداد بازرسی تجهیزات نیروگاه‌های خورشیدی را کلید زد؛ اقدامی که نه‌تنها ضامن کیفیت و ایمنی سامانه‌های خورشیدی کشور است، بلکه تصویری جدید از بلوغ صنعتی در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر به‌نمایش می‌گذارد.

افزایش حوادث در پتروشیمی‌های کشور هشداری جدی به سازمان‌های مسئول است؛ جایی که فرسودگی تجهیزات، نقص در سامانه‌های ایمنی و ضعف بازرسی‌های فنی به عنوان عوامل مشترک، بستر وقوع بحران‌های انسانی و زیست‌محیطی را فراهم کرده‌اند.

تهران، با کمترین سرانه آب تجدیدپذیر در کشور، درگیر بحرانی چندوجهی‌ست که ریشه در ضعف حکمرانی، ناکارآمدی مدیریتی و ناهماهنگی نهادی دارد.

باوجود آمادگی ۹۸ درصدی نیروگاه‌های حرارتی عبور از تابستان داغ نیازمند مدیریت مصرف و سیاست‌گذاری هوشمندانه است. چراکه در مدت کوتاه امکان افزایش سرمایه گذاری و تولید برق در ایران نیست.

بهار ۱۴۰۴ برای پالایشگاه‌های بورس تهران فصل شکفتن بود؛ جایی که رشدهای خیره‌کننده سود خالص، توجه تحلیل‌گران و سرمایه‌گذاران را بار دیگر به این صنعت پرچالش جلب کرد. اما در پس این جهش، عواملی نه‌چندان پایدار و ملاحظاتی دستوری پنهان است؛ آیا پالایشی‌ها می‌توانند این مسیر پر سود را در آینده ادامه دهند؟