پایگاه خبری سرمایه فردا

در پی اعلام رسمی وزیر اقتصاد مبنی بر پایان حمایت‌های ویژه از بورس، موجی از نگرانی در میان فعالان اقتصادی شکل گرفته است. شهیر محمدنیا، به تحلیل‌ این موضوع پرداخته است.

در حالی‌که آرژانتین با اصلاحات ساختاری و کاهش حجم دولت به رشد اقتصادی چشمگیر دست یافته، ایران همچنان با دولتی بزرگ، پرهزینه و ناکارآمد دست‌وپنجه نرم می‌کند. مقایسه ساده با کشورهای توسعه‌یافته نشان می‌دهد که ادامه این مسیر، جز تورم و فرسایش منابع ملی، نتیجه‌ای نخواهد داشت.

در شرایطی که اقتصاد ایران با بحران‌های عمیق و ناکارآمدی‌های ساختاری مواجه است، بازگشت به مدل موفق دهه ۱۳۴۰ و احیای تیم چهار نفره توسعه‌گرا می‌تواند نقطه عطفی در مسیر نجات باشد. تجربه تاریخی نشان می‌دهد که تنها با توافقی بلندمدت میان حاکمیت و کارآفرینان بزرگ، می‌توان ریسک‌های بزرگ را پذیرفت و مسیر توسعه صنعتی و زیست‌محیطی کشور را هموار کرد.

آدام گرنت، نویسنده و روان‌شناس برجسته، با طراحی هرم سبک‌های تفکر، تصویری روشن از سطوح مختلف اندیشیدن انسان‌ها ارائه می‌دهد—از کسانی که درگیر اثبات خود و شکست دیگران‌اند تا آنان که با ذهنی باز، تغییر دیدگاه را نشانه‌ای از رشد می‌دانند. این مدل، نه‌تنها ابزاری برای شناخت خود و دیگران است، بلکه راهی برای ارتقای کیفیت تصمیم‌گیری و رسیدن به بلوغ فکری است.

به گزارش سرمایه فردا، بعد از جنگ دوازده روزه این تصور نزد بسیاری وجود داشت که روند تضعیف ریال شدت می گیرد و سقف های قیمت دلار در بالاتر از صد هزار تومان شکسته خواهد

تغییر اقلیم پدیده‌ای علمی و برگرفته از فعالیت‌های مخرب انسانی‌ست، نه توطئه‌ای ماورایی یا دست پنهان دشمنان. در حالی‌که برخی با روایت‌های خرافی و تبلیغات عوام‌فریبانه به تحریف واقعیت می‌پردازند، شواهد موجود نشان می‌دهد که تخریب محیط زیست، رشد بی‌رویه گازهای گلخانه‌ای، و سیاست‌های ناکارآمد، عامل اصلی بحران‌ زیست‌محیطی امروز ایران هستند.

بازار سرمایه ایران، بیش از آن‌که محل دادوستد سهام باشد، بخشی حیاتی از ساختار تأمین مالی و اعتماد عمومی اقتصادی است، اما و ابزارهای حمایتی صرفاً در حد شعار باقی‌ مانده‌اند.

تحلیل پویان مظفری از روند ورود و خروج نقدینگی نشان می‌دهد سرمایه‌گذاران ترجیح داده‌اند به‌جای سهام پرنوسان، به سمت صندوق‌های طلا و درآمد ثابت متمایل شوند.

شوک‌های پی‌درپی در حوزه خدمات برق، از قبض‌های نجومی تا خاموشی‌های ویرانگر، زندگی شهروندان و فعالیت‌های صنعتی را دچار اختلال کرده و صدای اعتراض گسترده‌ای را در کشور برانگیخته است. در حالی‌که وزارت نیرو با بزرگ‌ترین بدنه کارشناسی فنی کشور شناخته می‌شود، ضعف مدیریت و ساختارهای ناکارآمد، آن را به یکی از بدهکارترین وزارتخانه‌ها و بستری برای مهاجرت نخبگان فنی بدل کرده‌اند.