پایگاه خبری سرمایه فردا

مرتضی هادی جابری مقدم مدیرکل اسبق دبیرخانه شورای‌عالی شهرسازی و معماری کشور و عضو فعلی هیأت علمی دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران سیاست تأمین زمین برای ساخت مسکن را در یادداشتی مورد نقد قرار داد. جزئیات را در ادامه بخوانید؛

برای حضور در کریدورهای اقتصادی جهان باید فهم دقیقی از واقعیت‌های اقتصادی و سیاسی اطراف ایران داشته باشیم. ولی عموماً آنچه ما می بینیم، تنها نوک کوه یخ است، درحالی‌که واقعیات بزرگ‌تری وجود دارند که کمتر به آن‌ها پرداخته می‌شود.

در پی نوسانات اخیر نرخ ارز و تشدید تنش‌های ژئوپلیتیکی، بازار طلا بار دیگر در کانون توجه سرمایه‌گذاران قرار گرفته است. با رشد قیمت طلای جهانی و افزایش انتظارات تورمی، این پرسش مطرح می‌شود که آیا ورود پله‌ای به بازار طلا در شرایط فعلی تصمیمی منطقی است؟

افزایش عرضه عربستان ، داده‌های متناقض ذخایر آمریکا نتوانسته به ناپایداری وضعیت بازار انرژی پایان دهد به ویژه اینکه تنش های زئوپلتیک همچنان ادامه دارد.

نایب‌رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی با اشاره به اهمیت تنوع در منابع تولید انرژی، بر لزوم توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور به‌ویژه انرژی خورشیدی تأکید کرد. وی همچنین در خصوص اقدامات دولت در راستای توسعۀ انرژی خورشیدی توضیحاتی ارائه داد.

رئیس تنظیم‌گری بانک مرکزی، با تشریح رویکرد جدید این نهاد در حوزه تنظیم‌گری، بر لزوم پیوند عمیق میان تنظیم‌گری و نظارت تأکید کرد. او سه محور اصلی این رویکرد را «جایگزینی قواعد با اصول»، «نگاه آینده‌نگر با درک واقعیت‌ها» و «تقویت ضمانت اجراهای پیشینی» عنوان کرد.

مظفری با اشاره به افت شدید شاخص‌ها، قفل شدن معاملات و خروج گسترده پول حقیقی، تأکید کرد که در نبود برنامه‌ریزی مشخص، بازار به مسیر نزولی خود ادامه داده است. در این میان، صندوق‌های درآمد ثابت و طلا به‌عنوان پناهگاه‌های امن سرمایه‌گذاران معرفی شده‌اند.

از اول ژوئیه ۲۰۲۵، طلا در نظام بانکی ایالات متحده به‌عنوان دارایی Tier 1 شناخته می‌شود—تغییری راهبردی که نه‌تنها جایگاه این فلز گران‌بها را در ترازنامه بانک‌ها متحول می‌کند، بلکه می‌تواند آغازگر بازتعریفی عمیق در نقش طلا در نظام مالی جهانی باشد.

در حالی که بوروکراسی به‌عنوان نماد حکمرانی عقلانی و مبتنی بر قواعد شناخته می‌شود، آنچه در ساختار اداری ایران شکل گرفته، بیشتر به «بوروکراسی قبیله‌ای» شباهت دارد—ساختاری که در آن منافع گروهی، باندی و روابط غیررسمی جای تحلیل کارشناسی و تصمیم‌گیری بی‌طرفانه را گرفته‌اند.