پایگاه خبری سرمایه فردا

در صنایع حساس و پرریسک مانند نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاه‌ها، بازرسی ساخت تجهیزات صنعتی نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی راهبردی برای پیشگیری از خسارات فنی، مالی و انسانی است. بهنام لطفی، مدیر بازرسی صنعتی شرکت ISQI، با تأکید بر نقش حیاتی این فرآیند، آن را ستون اصلی تضمین کیفیت، ایمنی و اعتماد در پروژه‌های زیرساختی کشور دانست.

برقی سازی حمل‌ونقل تهران در حال حاضر شروع شده و دولت و شهرداری برای تاکسی‌های برقی در طرح تعویض تسهیلات ارزان می‌دهد جزئیات را در این گزارش بخوانید؛

در شرایطی که تورم افسارگسیخته و کاهش ارزش ریال، شهروندان را به‌سوی دارایی‌های امن سوق داده، طلای آبشده به یکی از گزینه‌های پرطرفدار سرمایه‌گذاری بدل شده است. اما پشت جذابیت ظاهری این فلز گران‌بها، مخاطرات فنی، حقوقی و معاملاتی جدی پنهان است که می‌تواند سرمایه‌گذاران عادی را با زیان‌های سنگین مواجه کند. نبود استاندارد، ضعف نظارت و ورود هیجانی به این بازار، زنگ خطر را برای سلامت اقتصاد طلا در ایران به صدا درآورده است.

در شرایطی که تورم به مرزهای بحرانی رسیده و سفره‌های مردم روزبه‌روز کوچک‌تر می‌شود، نان با بی‌نظمی‌های صنفی، گران‌فروشی و نبود نظارت مؤثر، به کالایی پرحاشیه و گاه لوکس تبدیل شده است. سکوت نهادهای نظارتی در برابر تخلفات نانوایی‌ها، نه‌تنها فشار معیشتی را تشدید کرده، بلکه اعتماد عمومی به عدالت توزیعی را نیز به‌طور جدی تهدید می‌کند

بانک رسالت که تا سال گذشته روندی مثبت در سودآوری داشت، در سال ۱۴۰۳ با زیان خالص ۸۲۰ میلیارد تومانی مواجه شد. کاهش نسبت کفایت سرمایه از ۶.۳ به ۲.۹، جهش تسهیلات از ۳۲ همت به ۱۷۵ همت، و کسری ۲۸ همت منابع قرض‌الحسنه، این بانک را در معرض بحران مالی قرار داده است.

شرکت بین‌المللی توسعه صنایع و معادن غدیر با پرتفویی متنوع و ارزش‌گذاری ۵,۳۶۳ ریالی برای هر سهم، در تاریخ ۵ مهر ۱۴۰۴ به نسبت P/NAV معادل ۵۴ درصد رسیده است. این شکاف، در کنار ترکیب بورسی و غیر بورسی دارایی‌ها، نیازمند تحلیل دقیق‌تر از نقدشوندگی، سودآوری و راهبری عملیاتی شرکت است.

در ساختار اقتصادی ایران، انکار مرگ واحدهای زیان‌ده و مقاومت در برابر انحلال طبیعی بنگاه‌های ناکارآمد، به مانعی جدی در مسیر اصلاحات مالی، صنعتی و اعتماد عمومی تبدیل شده است. در حالی که اقتصادهای توسعه‌یافته مرگ اقتصادی را بخشی از بلوغ ساختاری می‌دانند، ایران با سیاست‌های احیای مصنوعی، منابع ملی را به حیات بی‌ثمر شرکت‌های ورشکسته اختصاص داده است.

شاخص ارزش دلاری نقدینگی ایران به کف تاریخی ۱۰۵ میلیارد دلار رسیده—سطحی که در گذشته نشانه‌ای از توقف رالی‌های ارزی و آغاز دوره‌های ثبات بوده است. تحلیل روندهای ۲۰ ساله نشان می‌دهد که بازار ارز بیش از هر زمان مستعد اصلاح زمانی و کاهش هیجان است، مگر آنکه شوک‌های سیاسی یا تورمی مسیر را تغییر دهند.

نسبت P/B بازار سهام ایران به سطح ۱.۷ رسیده نزدیکی به کف تاریخی یک دهه اخیر که در ادبیات مالی به معنای حاشیه ایمنی بالا تعبیر می‌شود. این عدد، نه فقط یک شاخص مالی، بلکه بازتابی از وضعیت فرسایشی بازار، ناکارآمدی سیاست‌های کلان و فرصتی استراتژیک برای سرمایه‌گذاران بلندمدت است.