پایگاه خبری سرمایه فردا

در سومین روز شهریور، بازارهای مالی ایران با نوساناتی معنادار مواجه شدند؛ از جهش قیمت دلار تا رشد چشمگیر طلا و رکود در بورس. در حالی که فعالان بازار چشم‌انتظار تعیین تکلیف «مکانیزم ماشه» هستند، تحلیل‌گران از ادامه روند صعودی دلار و طلا سخن می‌گویند و بورس را در وضعیت تعلیق و انتظار توصیف می‌کنند.

اسناد تازه از همکاری پنهانی منافقین با موساد، انتقادات تند وزارت خارجه به مواضع آلمان، و واکنش‌های داخلی به نشست بروکسل، همگی نشان می‌دهند که فضای سیاسی ایران در مواجهه با تهدیدهای خارجی و اختلافات داخلی، وارد مرحله‌ای پرتنش و چندلایه شده است. در این میان، اظهارات صادق زیباکلام و محمدجواد آذری جهرمی نیز بر شکاف‌های گفتمانی درون کشور نور می‌اندازند؛ شکاف‌هایی که در کنار تحولات جمعیتی و مهاجرت اتباع، تصویر پیچیده‌تری از وضعیت امروز ایران ترسیم می‌کنند.

حاج‌آقا ابوترابی، روحانی آزاده‌ای که ده سال اسارت را به مدرسه‌ای برای اخلاق، صبوری و انسان‌دوستی بدل کرد، نه‌تنها در اردوگاه‌های بعثی، بلکه در دل مردم ایران جای گرفت. کتاب «پاسیاد پسر خاک» به قلم محمد قبادی، با نگاهی پژوهشی و تاریخی، زندگی پرماجرای این چهره مردمی را از نجف تا مجلس، از زندان تا مسجد، و از مبارزه تا مهربانی روایت می‌کند. این اثر، با تقریظ مقام معظم رهبری، بار دیگر یاد سید آزادگان را زنده کرده است

در روزهایی که صنعت فولاد با نقدهایی درباره کیفیت، قیمت‌گذاری و نوآوری مواجه شده، بررسی دقیق‌تر ساختارهای قانونی، نیازهای واقعی بازار و مسیرهای توسعه فناورانه نشان می‌دهد که بسیاری از این انتقادات، از پیچیدگی‌های فنی و سیستمی غافل مانده‌اند. فولاد مبارکه در مسیر پاسخ‌گویی، نه‌تنها به الزامات قانونی پایبند بوده، بلکه در توسعه گریدهای پیشرفته و ارتقاء فناوری نیز گام‌های مؤثری برداشته است.

دموکراسی، در نگاه نخست، تجلی اراده‌ی مردم است؛ اما آیا همین اراده‌ی عددی می‌تواند مبنای اخلاق و قانون باشد؟ این نوشتار با نقدی فلسفی، نشان می‌دهد که اگر اخلاق از رأی اکثریت مشروعیت نمی‌گیرد، قانون نیز نمی‌تواند صرفاً بر پایه‌ی عدد، الزام‌آور و موجه باشد. تجربه‌های تاریخی و تأملات نظری، ما را به بازاندیشی در بنیان‌های مشروعیت قانون‌گذاری فرا می‌خوانند.

اصرار بر نسخه‌ی واحد دموکراسی غربی برای جوامع خاورمیانه، بدون توجه به زمینه‌های تاریخی، فرهنگی و نهادی این کشورها، نه‌تنها به توسعه و ثبات منجر نشده، بلکه در مواردی به آشوب، افراط‌گرایی و فروپاشی سیاسی انجامیده است. این نوشتار، با نگاهی انتقادی به لیبرالیسم رمانتیک دموکراتیک، پیامدهای خطرناک تحمیل حق رأی عمومی بر جوامع فاقد زیرساخت‌های لازم را بررسی می‌کند.

از مشروطه تا امروز، تلاش برای تحقق دموکراسی در ایران همواره با ناکامی همراه بوده است. این نوشتار نشان می‌دهد که ریشه این شکست نه در فرهنگ یا شخصیت‌ها، بلکه در حذف نظام‌مند حقوق مالکیت خصوصی و آزادی اقتصادی از گفتمان دموکراسی‌خواهی ایرانی نهفته است؛ خطایی نظری که راه را برای اقتدارگرایی و اقتصاد دولتی هموار کرد

در بسیاری از تحلیل‌های رایج، نظام‌هایی چون مصر و عربستان به‌دلیل تمرکز قدرت، تحت عنوان «استبدادی» طبقه‌بندی می‌شوند. اما این دسته‌بندی، با نادیده‌گرفتن تفاوت‌های ساختاری در شیوه قانون‌گذاری و نقش بوروکراسی، تصویری سطحی و گمراه‌کننده از واقعیت حکمرانی ارائه می‌دهد. این نوشتار، با تمرکز بر مفهوم «استبداد پارلمانی-بوروکراتیک»، نشان می‌دهد که چگونه حتی در غیاب دموکراسی اصیل، ساختارهای شبه‌پارلمانی می‌توانند به تولید انبوه قانون، تورم مقررات و ناکارآمدی مزمن منجر شوند.

در برابر تهدید مستقیم اسرائیل علیه ایران، مسئولیت ملی ایجاب می‌کند که فارغ از اختلافات سیاسی، در کنار وطن بایستیم. میهن‌دوستی واقعی زمانی معنا پیدا می‌کند که حتی در نقد حکومت، باز هم استقلال و امنیت کشور را اولویت بدانیم. امروز هر ایرانی، در فضای رسانه‌ای و اجتماعی، می‌تواند پدافند غیرعامل این نبرد باشد.