پایگاه خبری سرمایه فردا

در روزهایی که مردم با خاطره‌ای از ایستادگی در برابر دشمن متجاوز، مطالبه‌ای کم‌سابقه از اقتدار ملی دارند، برخی روایت‌های تحلیلی در حال شکل‌دادن به شکاف میان توان دفاعی کشور و اراده استفاده از آن هستند. از خوانش‌های ماتریالیستی و یأس‌آلود تا تحلیل‌های عددی فاقد روح، همه در خدمت طرحی هستند که هدف نهایی‌اش، تخلیه بار انرژی متراکم مردم و تضعیف روحیه ملی است. این یادداشت، هشداری است به تحلیل‌گران و صاحبان تریبون که مراقب باشند ناخواسته در زمین دشمن بازی نکنند.

جنگ ۱۲ روزه ایران و رژیم صهیونیستی نشان داد که نبرد واقعی نه فقط در میدان‌های نظامی، بلکه در عرصه‌ی امنیتی و اطلاعاتی جریان دارد. تلاش اسرائیل برای نفوذ و بی‌ثبات‌سازی ایران از مسیر جاسوسی و خرابکاری، در برابر واکنش قاطع دستگاه قضایی و توان بالای امنیتی ایران به شکست انجامید. این گزارش، ابعاد امنیتی جنگ اخیر و نقش محوری نهادهای اطلاعاتی در خنثی‌سازی تهدیدات را روایت می‌کند؛ روایتی از «نبرد پنهان» که امنیت ملی را از درون حراست کرد.

در میانه‌ی نغمه‌های غرب‌گرایی و شرق‌گرایی، ایران بار دیگر بر سر یک دوراهی سرنوشت‌ساز ایستاده است. در حالی که برخی راه نجات را در پذیرش نظم آمریکایی و برخی در ادغام در بلوک شرقی می‌جویند، جمهوری اسلامی با تکیه بر منطق «حکمت، عزت و مصلحت»، راه سومی را برمی‌گزیند؛ راهی برخاسته از هویت تاریخی، استقلال تمدنی و فهم عمیق از مناسبات جهانی. این گزارش تحلیلی به بررسی خط مشی ایران در برابر نسخه‌های افراطی موجود و تبیین مسیر واقعی بازیگری مستقل می‌پردازد.

دو سال پس از آغاز نبرد تمام‌عیار، حماس در غزه نشان داده که فراتر از یک گروه مبارزاتی عمل می‌کند؛ از جنگ میدانی مؤثر تا شاهکارهای امنیتی در پنهان‌سازی اسرا، و عملیات روانی‌ای که افکار عمومی اسرائیل را متزلزل کرده است. در حالی که ارتش اسرائیل در باتلاق سردرگمی و فرسایش فرو رفته، انتشار تصاویر اسیر اسرائیلی در وضعیت وخیم، نه تنها کابوس تل‌آویو را عمیق‌تر کرده بلکه فریادی خاموش از دل قحطی غزه به گوش جهانیان رسانده است. در این گزارش، از ناکامی‌های نظامی و سیاسی تل‌آویو تا احتمال ترور رهبران حماس در خاک کشورهای ثالث، جزییات تقابل نفس‌گیر در پرتنش‌ترین نقطه‌ی خاورمیانه را مرور می‌کنیم.

مصاحبه‌ای با جرمی کازمارو، تحلیلگر برجسته آمریکایی، ابعاد پنهان تهدیدهای مکرر اروپا برای فعال‌سازی مکانیسم ماشه را واکاوی می‌کند؛ تهدیدی که در سایه فشارهای حداکثری واشنگتن، به ابزاری نمایشی بدل شده و تأثیر آن بر اقتصاد ایران بیش از آنکه واقعی باشد، روانی و دیپلماتیک است. در شرایطی که ایران از نقطه اوج تحریم‌ها عبور کرده، تهدید به بازگشت تحریم‌های شورای امنیت بیشتر به نمایش قدرت‌های غربی شباهت دارد تا ابزار موثر فشار.

رفتارهای متناقض و تصمیمات غیرقابل پیش‌بینی دولت آمریکا در دوران دوم ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، شکاف عمیقی در روابط واشنگتن با متحدان دیرینه‌اش ایجاد کرده است. از توقف کمک‌های نظامی به اوکراین تا تردید در تعهدات ناتو و بازنگری در توافق آکوس، کشورهای غربی دیگر نمی‌توانند با اطمینان به سیاست‌های آمریکا تکیه کنند. این بی‌اعتمادی، نه‌تنها ساختار اتحادهای بین‌المللی را تهدید می‌کند، بلکه زمینه‌ساز چرخش استراتژیک کشورها به سمت چین و خودکفایی دفاعی نیز شده است؛ چرخشی که ممکن است جایگاه جهانی واشنگتن را دگرگون کند.

تحولات اخیر در جنوب سوریه، از درگیری‌های داخلی تا حملات اسرائیل، فراتر از یک بحران امنیتی، نشانه‌ای از پروژه‌ پیچیده‌ای است که اسرائیل برای تجزیه ساختار ملی سوریه دنبال می‌کند. ژست حمایت از جامعه دروزی، حمله به مراکز کلیدی دولت مرکزی و ایجاد مناطق حائل، همه در چارچوب رویای ژئوپلیتیکی اسرائیل معنا می‌یابند؛ رویایی که با بی‌ثبات‌سازی داخلی، مهندسی شکاف‌های اجتماعی و نمایش قدرت منطقه‌ای، مسیر فروپاشی سرزمینی سوریه را تسریع کرده و پیامدهای آن نه فقط برای دمشق، بلکه برای کل معادلات منطقه‌ای از جمله عراق و اردن هشدارآمیز است.

در جنگ دوازده‌روزه، ایران تنها در میدان نبرد نظامی نایستاد، بلکه در متن جامعه، کنش‌های فداکارانه، مقاومت مردمی و همبستگی چندلایه‌ای، چهره‌ای تازه از حماسه‌ی ملی آفریدند. این رویداد نه فقط تصویر اقتدار دفاعی ایران را بازسازی کرد، بلکه با حضور نسل‌های گوناگون، تثبیت تاب‌آوری روانی، و انتخاب اخلاقی ملت، پایه‌های روایتی امیدوارانه برای آینده‌ای استوار بنا نهاد.

همزمان با طرح اتهامات امنیتی از سوی آمریکا، انگلیس و هلند، جمهوری اسلامی ایران این اقدامات را بخشی از یک کارزار هدفمند «ایران‌هراسی» و عملیات روانی برای تشدید فشارهای سیاسی و اقتصادی دانست. گزارش پیش‌رو، ابعاد ادعاهای غرب را بررسی می‌کند و از احتمال تشکیل پرونده‌های حقوق بشری، احیای مکانیسم ماشه و حتی آماده‌سازی افکار عمومی برای عملیات نظامی پرده برمی‌دارد.