پایگاه خبری سرمایه فردا

در دل یک سفر کوتاه شهری، مسافری از سنندج با صدای دف و خاطرات دیارش، از خستگی تهران و دلتنگی برای زندگی واقعی می‌گوید. روایت او از روزهای رانندگی در کوچه‌های تنگ پایتخت تا تصمیم برای بازگشت به شهری که در آن «نفس» هست و «مرام»، تصویری روشن از تفاوت میان زیستن و زنده‌ماندن ترسیم می‌کند.

🔷 لید: باغ ارم شیراز، میراثی جهانی و نماد ذوق ایرانی، امروز در آستانه فرسایش و فراموشی قرار گرفته است. ساخت‌وسازهای بی‌ضابطه، تغییرات اقلیمی، و بی‌توجهی مدیریتی، این باغ تاریخی را از نفس انداخته‌اند. در حالی‌که یونسکو هشدار خروج از فهرست میراث جهانی را در دستور کار دارد، وزارت میراث فرهنگی همچنان در سکوت و بی‌عملی به تماشای زوال نشسته است

افزایش بی‌رویه جمعیت سگ‌های بلاصاحب در ایران، نه‌تنها تهدیدی برای حیات وحش و سلامت عمومی است، بلکه با مصرف منابع غذایی و آبی انسان، به بحرانی چندوجهی در حوزه محیط زیست، بهداشت و مدیریت منابع تبدیل شده است. در غیاب سیاست‌گذاری منسجم و نهاد متولی، این پدیده به رقابتی نابرابر میان سگ‌ها و دیگر گونه‌های جانوری بدل شده و چرخه هاری را نیز تسریع کرده است.

با اجرای حکم قلع و قمع ۶۴ ویلای غیرمجاز در روستای حمزه‌ده، یکی از قطعات موسوم به «۱۰ هکتاری» در غرب مازندران به کاربری اولیه خود یعنی باغ مرکبات بازگشت. این اتفاق، نمادی از یک مناقشه تاریخی بر سر اراضی جنگلی جلگه‌ای است که نیم‌قرن است میان قانون، رانت، گردشگری و منابع طبیعی دست‌به‌دست می‌شود.

در حالی که علیرضا قربانی شش شب پیاپی در ورزشگاه غدیر اهواز روی صحنه می‌رود، عرفان طهماسبی با لغو کنسرتش از همان شهر و همان صحنه کنار گذاشته می‌شود. این تضاد، بار دیگر پرسش‌هایی جدی درباره عدالت فرهنگی، شفافیت در صدور مجوزها و تبعیض ساختاری در سیاست‌گذاری هنری ایران را پیش کشیده است.

اظهارات اخیر وزیر میراث فرهنگی درباره بازنگری در ضوابط حریم آثار تاریخی، موجی از نگرانی را میان کارشناسان، باستان‌شناسان و دوستداران میراث ملی برانگیخته است. در حالی‌که مسئولان از رعایت کامل ملاحظات حفاظتی در طرح جامع مرودشت سخن می‌گویند، شواهد میدانی و هشدارهای یونسکو نشان می‌دهد که تخت جمشید، یکی از نمادهای فرهنگی ایران و جهان، در معرض تهدیدهای جدی قرار دارد.

افزایش تقاضا برای چوب در صنایع مختلف، در کنار ممنوعیت بهره‌برداری از جنگل‌ها، زمینه‌ساز رشد بی‌سابقه قاچاق چوب در ایران شده است. در حالی‌که قوانین موجود بازدارندگی کافی ندارند، چرخه‌ای از سودجویی، فقر، خلأهای نظارتی و ضعف برخورد قضایی، پوشش گیاهی کشور را در معرض تهدیدی جدی قرار داده است.

در دل دشت‌های کنگاور، یکی از کهن‌ترین محوطه‌های باستانی ایران در حال فرورفتن در گرداب بی‌توجهی نهادی و ساخت‌وسازهای بی‌ضابطه است. گودین‌تپه، با قدمتی هفت‌هزار ساله، نه‌تنها از فهرست گردشگری جا مانده، بلکه اکنون با تهدید ساخت غسالخانه در حریم مصوب خود، به نمادی از سقوط درک فرهنگی و بی‌برنامگی مدیریتی بدل شده است.

در دهه ۶۰، فوک‌های خزری در اسکله‌های شمالی ایران آفتابی می‌شدند. امروز، تنها نشانه‌ای که از آن‌ها باقی مانده، لاشه‌هایی است که با امواج به ساحل می‌رسند پوسیده، بی‌جان و بی‌پاسخ.