پایگاه خبری سرمایه فردا

اکنون تنها چیزی که می‌تواند قطار متوقف‌شده بورس را دوباره به حرکت درآورد، اراده‌ای سیاسی، جسورانه و مبتنی بر واقعیت‌های اقتصادی است.

در روزهایی که بازار سرمایه با افتی فراگیر و کاهش قیمت در اغلب نمادها مواجه است، صنعت سیمان برخلاف جریان غالب، با ثبت بازدهی چشمگیر و ثبات عملکرد، به نقطه‌ای امن برای سرمایه‌گذاران تبدیل شده است. رشد ۳۵۰ درصدی این صنعت در سه سال گذشته، در برابر رشد ۸۵ درصدی کل بازار، نشان می‌دهد که تحولات ساختاری مانند ورود به بورس کالا، چگونه می‌توانند مسیر یک صنعت را دگرگون کنند و آن را از رکود به رونق برسانند.

در دنیایی که اخبار و تحولات سیاسی با سرعتی سرسام‌آور بازارها را تحت تأثیر قرار می‌دهند، فعال اقتصادی دیگر نمی‌تواند صرفاً به تحلیل تکنیکال یا بنیادی بسنده کند. شناخت روندهای کلان—از سیاست‌گذاری دولت‌ها تا بازتعریف نظم جهانی—تنها راه بقا در میانه‌ی چرخش‌های پرشتاب اقتصاد و ژئوپلیتیک است. این مقاله نگاهی ساختاریافته دارد به اینکه چگونه فهم عمیق روندها، زیان را به فرصت، و بلاتکلیفی را به تصمیم تبدیل می‌کند

بازار سرمایه میان بحرانی پنهان و پتانسیلی خاموش، به نقطه‌ای رسیده که تنها با هم‌گرایی حمایت‌های واقعی و اصلاحات بنیادی می‌تواند از این گرداب عبور کند.

صنعت فولاد در سال ۱۴۰۴، با چالش‌هایی بنیادین مواجه شد که ریشه در ناترازی انرژی، نوسانات جهانی و چالش‌های ژیوپولتیک داشت. همین بازتاب چالش صنایع در بورس در سرخی بازار نمایان است.

در تیرماه ۱۴۰۴، صندوق‌های درآمدثابت توانستند با سودهای تقسیمی چشمگیر خود بار دیگر توجه سرمایه‌گذاران را به خود جلب کنند. از سوی دیگر، نگاهی به عملکرد پنج‌ساله این صندوق‌ها نشان می‌دهد که در رقابت با بازار پرنوسان سهام، سرمایه‌گذاری کم‌ریسک نه تنها گزینه‌ای مطمئن بلکه برنده اصلی بوده است.

در روزی که اعداد تاریخ انگار خبر از نحسی می‌دادند، بازار سرمایه بار دیگر زمین‌گیر شد؛ نه از نبود معامله‌گر، نه از ضعف بنیادی، بلکه از زخمی که بی‌اعتمادی و بی‌تدبیری بر جان آن نشاند. در این روایت، نه فقط داده‌ها بلکه دردها تحلیل می‌شوند؛ از نبود حمایت تا بازگشت فضای یأس و تنهاییِ سرمایه‌گذار.

بازار سرمایه دیگر نه بهانه‌ای برای ریزش کم دارد، نه امیدی برای صعود پررنگ. در فضایی آکنده از ترس، تناقض‌ و وعده‌های بی‌سرانجام، شاخص‌ها شاید رنگ نریزند، اما دل سهامداران هر روز بیشتر تهی می‌شود. در این گزارش، از رهاشدگی نمادها و خالی شدن خشاب صندوق‌ها گرفته تا راه‌حلِ موقتِ تعطیلی، روایتی ارائه می‌شود از بازاری که نه با منطق اقتصاد، بلکه با بی‌خبری سیاست‌ورزان در سراشیبی فرو می‌لغزد.

در روزهایی که اقتصاد ایران با امواجی از تورم، بی‌ثباتی و کاهش اعتماد عمومی دست‌وپنجه نرم می‌کند، بازار سرمایه گرفتار رکودی فرسایشی شده است. مهاجرت سرمایه‌ها به بازارهای موازی مانند طلا، ارز و سپرده‌های بانکی، نشان از بحران ساختاری در اعتماد به بازار سهام دارد. در این فضای مه‌آلود، تنها با اصلاح سیاست‌ها و بازسازی شفافیت می‌توان روزنه‌ای برای بازگشت رونق یافت.