پایگاه خبری سرمایه فردا

افشای احتکار گسترده برنج توسط یک شرکت بزرگ و هشدار رئیس قوه قضائیه درباره گرانی غیرمتعارف این کالای اساسی، بار دیگر پرده از بحران‌های ساختاری، ضعف نظارت و سیاست‌گذاری‌های متناقض در بازار مواد غذایی کشور برداشت؛ بحرانی که تنها با اصلاحات بنیادین و شفاف‌سازی کامل زنجیره تأمین قابل مهار است.

در بازه ۱۲ خرداد تا ۱۰ مرداد ۱۴۰۴، قیمت گوشت گوساله در ۶ قلم اصلی بین ۱۰ تا ۱۲.۸۴ درصد افزایش یافت، در حالی که میانگین تغییر قیمت گوشت گوسفندی تنها ۰.۷۱ درصد بود.

بر اساس گزارشات مرکز آمار بررسی تغییرات متوسط قیمت محصولات مختلف خوراکی نشان می‌دهد که از ۵۳ قلم خوراکی منتخب، ۳۳ قلم بیشتر از تورم ۴۰ درصدی، افزایش قیمت داشته‌اند.

افزایش بی‌سابقه قیمت گوشت قرمز در مردادماه ۱۴۰۴ در شرایطی رخ داده که دولت واردات را افزایش داده است. در این گزارش جزئیات بررسی شده است.

صفایی فراهانی در روایت تجربه‌ای از دهه ۵۰، پرده از رویکرد متفاوتی در سیاست‌گذاری کشاورزی برمی‌دارد؛ جایی که کاشت مارچوبه به جای گندم، نماد تصمیمی اقتصادی اما دور از ذهن رایج بود. او با نگاهی انتقادی آغاز می‌کند، اما در ادامه به تحلیل‌هایی می‌رسد که مفهوم خودکفایی را از منظری تازه بازتعریف می‌کند—تبدیل آب کمتر به ارز بیشتر، و ارز بیشتر به گندم فراوان‌تر.

با ورود محصول جدید به بازار، قیمت برنج در مسیر کاهش قرار گرفته و پیش‌بینی می‌شود طی دو هفته آینده افت چشم‌گیری داشته باشد؛ رئیس انجمن برنج ایران از رسیدن قیمت برنج هاشمی به ۲۵۰ هزار تومان خبر داد و آمار تولید سال گذشته را غیرواقعی دانست.

موج گرانی برخی کالاهای مصرفی زیر سایه ضعف نظارت است. چراکه قیمت برخی کالاهای مصرفی نسبت به مدت مشابه پارسال تا حدود ۸۶ درصد افزایش داشته اند.

حذف ناگهانی تهاتر نفت با کالاهای اساسی، علی‌رغم صرفه‌جویی ارزی قابل توجه و کاهش هزینه‌ها، زمینه بازگشت انحصار و دخالت واسطه‌ها را فراهم کرده است. این تصمیم که در شرایط بحران ارزی اتخاذ شده، می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر معیشت مردم و امنیت غذایی کشور داشته باشد. حال این پرسش مطرح است که چرا این تغییر رخ داده و چه کسانی از آن سود می‌برند؟

کشاورزی دارویی با بهره‌گیری از گیاهان کم‌آب‌بر و تولید پیش‌سازهای دارویی، ظرفیت عظیمی برای توسعه صنعت پزشکی و داروسازی دارد. بااین‌حال، موانع انحصاری و سیاست‌های ناکارآمد مانع از شکوفایی این بخش شده‌اند. درحالی‌که کشورهای پیشرو مانند هند و چین از این فناوری برای تولید داروهای گیاهی و ترکیبی استفاده می‌کنند، ایران می‌تواند با اصلاح سیاست‌ها و توسعه این صنعت، به یکی از قطب‌های داروسازی جهان تبدیل شود. این گزارش به بررسی نقش کشاورزی دارویی در اقتصاد جهانی و چالش‌های پیش‌رو می‌پردازد.