پایگاه خبری سرمایه فردا

شرکت‌های لبنی بدون هماهنگی با وزارت جهاد کشاورزی و سازمان حمایت، قیمت‌ها را تا ۸۰ درصد بالا بردند؛ رقمی هم‌پای دلار آزاد که فشار سنگینی بر خانوارها وارد ساخت و هزینه ماهانه خرید لبنیات را نزدیک به یک میلیون تومان افزایش داد. این گرانی نه‌تنها سفره‌ها را کوچک‌تر کرد و سلامت عمومی را تهدید نمود، بلکه صنعت غذا را نیز به شدت تحت تأثیر قرار داد.

برخی شرکت‌هی حمل‌ونقل مانند حسینا عملکردی ضعیف‌تر از میانگین صنعت داشته‌اند و حتی با افت درآمد مواجه شده‌اند؛ موضوعی که ضرورت بازنگری در استراتژی‌های عملیاتی و بازار آنها را برجسته می‌کند.

برخی شرکت‌های شوینده مانند کیمیاتک عملکردی ضعیف‌تر از میانگین صنعت داشته‌اند و رشد محدود آنها در مقایسه با رهبران بازار، نشانه ضعف در مدیریت و توسعه بازار است.

گزارش عملکرد هشت‌ماهه شرکت‌های فعال در صنعت تجهیزات صنعتی نشان می‌دهد مجموع درآمد عملیاتی این گروه به رقم ۲۹ هزار و ۱۴۲ میلیارد تومان رسیده که نسبت به دوره مشابه سال قبل رشد ۶۵ درصدی را ثبت کرده است. در این میان برخی شرکت‌ها رشدهای قابل توجهی داشته‌اند و برخی دیگر با افت درآمد مواجه شده‌اند.

گزارش‌های اخیر نشان می‌دهد بانک‌های مرکزی جهان در حال افزایش بی‌سابقه خرید طلا هستند؛ تنها در ماه اکتبر بیش از ۵۳ تن طلا خریداری شد که بالاترین سطح از نوامبر ۲۰۲۴ محسوب می‌شود. همزمان، پیش‌بینی گلدمن ساکس حاکی از آن است که با کاهش نرخ بهره فدرال رزرو و نگرانی‌ها از بدهی دولت آمریکا، انس جهانی طلا در سال ۲۰۲۶ می‌تواند مرز ۵۰۰۰ دلار را پشت سر بگذارد.

میانگین درآمد عملیاتی بانک‌ها نسبت به دوره مشابه سال قبل رشد ۳۹ درصدی را ثبت کرده است. این موضوع نشان می‌دهد تهدید انحلال بانک‌های ناتراز کارساز بوده است.

نوسانات شدید در بازارهای جهانی، سقوط قیمت دارایی‌های امن و رمزارزها، بحران انرژی و محدودیت‌های صنعت، در کنار تحولات سیاسی و اجتماعی، تصویری پیچیده از اقتصاد امروز جهان و ایران ترسیم کرده است؛ تصویری که نشان می‌دهد ثبات مالی و توسعه پایدار بیش از هر زمان دیگری به تصمیم‌های هوشمندانه و سیاست‌گذاری دقیق نیاز دارد.

هدف ساخت سالانه یک میلیون واحد هنوز محقق نشده و مشکلات مالی و بانکی پابرجاست. در همین شرایط، رایزنی با شرکت‌های چینی برای مشارکت در پروژه‌های مسکن اجتماعی مطرح شده که احتمالاً در قالب تهاتر نفت با خدمات عمرانی خواهد بود. این همکاری اگر بدون حضور جدی شرکت‌های داخلی و الزام بومی‌سازی انجام شود، می‌تواند به تضعیف پیمانکاران ایرانی و تولیدکنندگان مصالح منجر شود. نگرانی‌ها درباره واردات مصالح پیش‌ساخته و حاشیه‌نشینی شرکت‌های داخلی جدی است و کارشناسان تأکید دارند تنها با طراحی قراردادهای شفاف، استفاده از نیروی کار ایرانی و تمرکز بر انتقال فناوری می‌توان از این همکاری به‌عنوان فرصتی برای تسریع پروژه‌ها بهره برد، نه تهدیدی برای توان داخلی

سیاست‌گذار قصد تشویق ارزش افزوده بالاتر و سوق دادن حلقه‌های ابتدایی زنجیره به سمت تکمیل فرآیند تولید را دارد؛ سوال این است که سیاست جدید ارزی به نفع کدام شرکت معدنی و فولادی است؟