پایگاه خبری سرمایه فردا

شهریاری با بررسی نشانه‌های از جمله نسبت‌ تاریخی ارزش‌گذاری، تحرکات سیاسی، سیاست‌های پولی و رفتار نقدینگی، بر این باور رسیده که شاخص بورس در محدوده ۲.۵ میلیون واحد به کف رسیده است.

با وجود گسترش ابزارهای نوین تأمین مالی در بازار سرمایه ایران، بسیاری از بنگاه‌های اقتصادی همچنان ترجیح می‌دهند در چارچوب‌های سنتی و بانک‌محور باقی بمانند. از مقاومت در برابر نرخ‌های واقعی بهره تا پیچیدگی‌های افشا و اعتبارسنجی، موانع ساختاری و فرهنگی متعددی مانع از ورود گسترده شرکت‌ها به این بازار شده‌اند. این گزارش تحلیلی، با نگاهی به رفتار صندوق‌ها، خلأهای زیرساختی، و تجربه کشورهای پیشرو، مسیرهایی را برای نهادسازی جسورانه و توسعه سرمایه‌گذاری در اقتصاد ایران ترسیم می‌کند.

در شرایطی که اقتصاد ایران با بحران‌های پی‌در‌پی در حوزه انرژی، سیاست‌گذاری، و ارتباطات دیجیتال دست‌و‌پنجه نرم می‌کند، بازار سرمایه به دماسنجی تبدیل شده که نه‌تنها تب اقتصاد را نشان می‌دهد، بلکه عمق ناکارآمدی ساختارهای تصمیم‌گیری را نیز آشکار می‌سازد. از نگاه صنفی به بازار سهام تا دستکاری شاخص‌ها، از قطع اینترنت تا فیلترینگ ابزارهای حیاتی کسب‌وکار، مجموعه‌ای از تصمیمات و تعارض‌ها، فضای اقتصادی کشور را به نقطه‌ای رسانده‌اند که بازگشت به وضعیت دهه ۹۰، نیازمند دو دهه توسعه پایدار خواهد بود. این گزارش، روایتی است از آنچه بر بازار، کسب‌وکار و اعتماد عمومی گذشته و آنچه هنوز در پیش است

در شرایطی که شرکت‌ها برای بقا به تأمین مالی فوری نیاز دارند، بازار سرمایه ایران با چالش‌هایی چون ضعف زیرساخت‌های حقوقی، محدودیت‌های فناوری و موانع جذب سرمایه‌گذاری خارجی مواجه است. با وجود تجربه‌های موفق جهانی، مسیر توسعه همچنان نیازمند تصمیم‌گیری جسورانه و اصلاحات بنیادین است.

بازار سرمایه هفته اخیر با نوساناتی از رنگ قرمز به سبز حرکت کرد و شاخص کل در محدوده‌ای حساس قرار گرفت. بررسی رفتار صندوق‌های درآمد ثابت، تحلیل نمادهای پرپتانسیل و هشدار نسبت به تصمیمات دستوری، محور اصلی این گزارش تحلیلی است.

کره جنوبی امروز نماد پیشرفت، فناوری، و دموکراسی است. اما مسیر رسیدن به این نقطه، پر از بحران، تصمیم‌های دردناک، و اصلاحات تدریجی بوده است. از فقر و جنگ تا شکوفایی اقتصادی، از دیکتاتوری نظامی تا انتخابات آزاد، این کشور نشان داد که توسعه پایدار، نیازمند نهادسازی، اعتماد عمومی، و انعطاف‌پذیری است. داستان کره، تکرارپذیر نیست، اما الهام‌بخش است—برای هر ملتی که در جست‌وجوی راهی برای برخاستن است.

در دل یکی از بحرانی‌ترین دوره‌های بازار سرمایه ایران، روایت‌هایی از فعالان اقتصادی شنیده می‌شود که نه‌تنها از ناکارآمدی سیاست‌های حمایتی گلایه دارند، بلکه از ساختارهای معیوب، مداخلات دولتی، و ذهنیت‌های تثبیت‌شده‌ای سخن می‌گویند که اجازه اصلاح نمی‌دهند. این گفتار، نگاهی بی‌پرده به چرایی سقوط اعتماد عمومی، خشونت پنهان در دل اقتصاد، و نیاز فوری به یک شوک اصلاحی هماهنگ دارد—نه تدریجی، نه محافظه‌کارانه. اینجا سخن از انسان است، نه فقط شاخص و نمودار.

بازار سرمایه هنوز نفس‌هایی برای صعود می‌کشد؛ اما این رشد در سایه اخبار مذاکرات، رفتارهای هیجانی و ورود پول به صندوق‌های درآمد ثابت، تصویری پیچیده از آینده بازار ترسیم می‌کند.

در جهانی که ارزها تضعیف شده‌اند و بازارها پر از ابهام‌اند، طلا دیگر فقط یک فلز گران‌بها نیست؛ بلکه به خط‌کش عقلانیت در سرمایه‌گذاری تبدیل شده است. این تحلیل، با نگاهی به رفتار بازار جهانی، سیاست‌های پولی، و تجربه‌های واقعی از مدیریت دارایی، نشان می‌دهد چگونه می‌توان با افزایش یا کاهش وزن طلا در سبد سرمایه‌گذاری، از موج‌های نااطمینانی عبور کرد و به ساحل تصمیم‌گیری منطقی رسید.