پایگاه خبری سرمایه فردا

در نخستین روزهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ایران هنوز در حال نفس‌کشیدن بود که گلوله‌های کینه، سکوت شهرها را شکستند. گروه فرقان با تفسیری منحرف از دین، ترور شخصیت‌های کلیدی انقلاب را آغاز کرد؛ از شهید قرنی تا استاد مطهری، از حاج مهدی عراقی تا شهید محراب قاضی طباطبایی. اما هر قطره خون، نه ضعف، بلکه عزم تازه‌ای در دل ملت برانگیخت. این روایت، داستان روزهایی است که ایران زخمی شد اما تسلیم نشد؛ روزهایی که ترور، آزمون ایستادگی بود.

به گزارش سرمایه فردا،  هند از سال ۲۰۲۲ تاکنون با واردات نفت ارزان‌قیمت از روسیه، بیش از ۱۲.۶ میلیارد دلار صرفه‌جویی کرده است.

در جهان سیاست، آنچه تغییر نمی‌کند «نقشه» است؛ جغرافیای سیاسی نه‌تنها بستر تاریخ و هویت، بلکه محور اصلی مناقشه‌ی قدرت‌های جهانی با کشورهای مستقل است. از یوگوسلاوی تا سودان، لیبی و سوریه، غرب مدرن نشان داده که هدفش نه صرفاً تغییر رژیم‌ها، بلکه شکستن واحدهای ژئوپلتیکی مقاوم است. ایران نیز در این معادله، نه به‌خاطر شعارهایش، بلکه به‌عنوان مانعی ژئوپلتیک در برابر هژمونی غرب، در کانون فشارها قرار دارد. حفظ نقشه، یعنی حفظ متن؛ و شعور ژئوپلتیک، امروز اولویت اساسی ایرانیان است.

در حالی که گروهی از سلطنت‌طلبان به نمایندگی از رضا پهلوی با مقامات رژیم صهیونیستی دیدار کرده‌اند، رسانه‌های اسرائیلی با حمایت از طرح انتقال قدرت پهلوی، تلاش می‌کنند سناریوی براندازی جمهوری اسلامی را عادی‌سازی کنند. این روایت‌سازی هدفمند، با تمرکز بر کاهش حساسیت‌های جامعه ایران نسبت به خطر تجزیه، بخشی از راهبرد اسرائیل برای تضعیف تمامیت ارضی و نفوذ منطقه‌ای ایران تلقی می‌شود—راهبردی که پهلوی را نه به‌عنوان یک رهبر مستقل، بلکه به‌عنوان مهره‌ای برای پیشبرد منافع تل‌آویو معرفی می‌کند.

یک سال پس از هشدار رهبر انقلاب درباره بی‌آبرویی رژیم صهیونیستی در پی شکست عملیات طوفان الاقصی، اکنون نهادهای رسمی آمریکا و اندیشکده‌های اسرائیلی نیز به بحرانی بی‌سابقه در جایگاه اسرائیل اذعان دارند. افول حمایت افکار عمومی آمریکا، شکاف در احزاب سیاسی، تردید در جامعه یهودیان و هشدار نخبگان درباره تبعات جنگ غزه، نشان می‌دهد که رابطه راهبردی اسرائیل و آمریکا در حال تجربه تحولی تاریخی است—تحولی که نه‌تنها امنیت رژیم صهیونیستی، بلکه اعتبار تمدن غرب را نیز به لرزه انداخته است.

با سقوط دولت بشار اسد، خاورمیانه وارد مرحله‌ای از بی‌ثباتی ژرف و بازتعریف نظم سیاسی-امنیتی شده است؛ جایی که جاه‌طلبی‌های اسرائیل و ترکیه، رقابت‌های منطقه‌ای را به اوج رسانده و زمینه‌ساز شکل‌گیری جبهه‌ای تازه از مقاومت در شامات شده‌اند. در این میان، سوریه در آستانه تبدیل شدن به «یمن دوم» قرار دارد؛ جبهه‌ای که می‌تواند معادلات راهبردی اسرائیل را دگرگون کرده و نقشه خاورمیانه را از نو ترسیم کند

تحریم‌هایی که با هدف «ایجاد رنج» برای مردم ایران طراحی شده بودند، حالا با عضویت رسمی تهران در سازمان همکاری شانگهای، اثرگذاری خود را از دست داده‌اند. این تحول نه‌تنها نقطه‌عطفی در تغییر نظم جهانی از هژمونی آمریکایی به همکاری‌های چندجانبه شرقی است، بلکه فرصتی راهبردی برای بازسازی اقتصاد ایران، تقویت دیپلماسی ضدسلطه‌گری و بهبود معیشت مردم در دوران پساتحریم فراهم کرده است.

ابوعبیده، سخنگوی گردان‌های عزالدین قسام، فراتر از یک مقام نظامی یا رسانه‌ای، به نماد روانی و تبلیغاتی مقاومت فلسطین بدل شد؛ چهره‌ای که با شمایل خاص، ادبیات تهدیدآمیز و مدیریت هوشمند رسانه‌ای، پیام‌های حماس را به بیانیه‌هایی تأثیرگذار تبدیل کرد. در حالی که خبر شهادت او هنوز به‌طور رسمی تأیید نشده، منابع اسرائیلی از ترور موفقیت‌آمیزش سخن می‌گویند؛ تروری که برای تل‌آویو، هم‌وزن حذف یک فرمانده میدانی تلقی می‌شود. این یادداشت، نگاهی دارد به نقش بی‌بدیل ابوعبیده در جنگ روایت‌ها و عملیات روانی مقاومت، و تأثیر ماندگارش بر افکار عمومی منطقه.

سازمان همکاری شانگهای، فراتر از یک پیمان سیاسی یا اقتصادی، می‌تواند به بستری راهبردی برای دیپلماسی رسانه‌ای ایران بدل شود. در جهانی که روایت‌ها قدرت‌سازند، عضویت ایران در این پیمان امکان بازنمایی تازه‌ای از هویت ملی، ظرفیت‌های فرهنگی و نقش منطقه‌ای کشور را فراهم می‌آورد؛ روایتی که از فیلتر رسانه‌های غربی عبور نمی‌کند، بلکه از مسیر شبکه‌ای متنوع و چندزبانه به مخاطبان منطقه و جهان منتقل می‌شود. این یادداشت نشان می‌دهد چگونه ایران می‌تواند با بهره‌گیری هوشمندانه از ظرفیت‌های رسانه‌ای شانگهای، تصویر خود را از کشوری درگیر مناقشه به بازیگری صلح‌طلب و قابل‌اعتماد تغییر دهد.