پایگاه خبری سرمایه فردا

با رأی دادگاه بریتانیا مبنی بر مصادره ساختمان شرکت ملی نفت ایران در لندن، پرونده کرسنت بار دیگر به صدر اخبار بازگشت؛ نمادی از یک قرارداد تجاری که در غیاب شفافیت نهادی، به بحران سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بدل شده و حالا با بدهی‌های میلیاردی، فشار مضاعفی بر منابع کشور وارد می‌کند.

پتروشیمی کارون، از شرکت‌های فعال در زنجیره تولید محصولات پتروشیمیایی، در سال ۱۴۰۴ با زیان خالص بیش از ۵۴۲ میلیارد تومان مواجه شده که نسبت به سال ۱۴۰۳ رشد ۸۴ درصدی داشته است. در کنار افزایش ۱۰۸ درصدی زیان عملیاتی و عبور بدهی‌ها از ۹۰۰ میلیارد تومان، این شرکت با زیان انباشته‌ای معادل بیش از نیمی از سرمایه ثبت‌شده خود، نیاز فوری به اصلاح ساختار مالی و افزایش سرمایه دارد.

شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران، از واحدهای فرعی شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی، در پایان سال ۱۴۰۳ با زیان انباشته ۳,۹۴۹ میلیارد تومانی مواجه شد—رقمی که از سرمایه ثبت‌شده شرکت فراتر رفته و آن را مشمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت کرده است. با انتصاب علی احمدی‌پور به مدیریت شرکت در شهریور ۱۴۰۳، انتظار می‌رفت روند اصلاح آغاز شود، اما بررسی عملکرد سال ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که بحران مالی همچنان پابرجاست و تصمیم‌گیری راهبردی به تعویق افتاده است.

پتروشیمی آبادان، از زیرمجموعه‌های هلدینگ تاپیکو، در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ با کاهش بیش از ۷۰ درصدی در فروش و افت ۷۱ درصدی در تولید نسبت به دوره مشابه سال قبل مواجه شده است. در کنار این عملکرد ضعیف، انتصاب پنج مدیرعامل و سرپرست طی سه سال و نیم اخیر، نشان‌دهنده بحران مدیریتی مزمن در این واحد صنعتی است.

هلدینگ سرمایه‌گذاری نفت، گاز و پتروشیمی تأمین (تاپیکو) در سه‌ماهه منتهی به مرداد ۱۴۰۴ با زیان خالص ۵۲۷ میلیارد تومانی مواجه شده که نسبت به دوره مشابه سال قبل رشد ۳۰ درصدی داشته است. در کنار افزایش ۱۳۶ درصدی زیان عملیاتی، تغییرات مکرر مدیریتی و ضعف در تثبیت راهبردهای اجرایی، این مجموعه را در مسیر نگران‌کننده‌ای قرار داده است.

با اجرای رسمی مکانیسم اسنپ‌بک از سوی اروپا، بازار جهانی انرژی وارد مرحله‌ای از شکنندگی و بازآرایی شده است. در حالی که صادرات نفت ایران و روسیه تحت فشار تحریم‌ها محدود شده، جابه‌جایی مسیرهای صادراتی به آسیا و اختلال در عرضه جهانی، چشم‌انداز زمستانی سختی را برای اروپا رقم زده است که نه‌تنها اقتصادی، بلکه ژئوپلیتیکی خواهد بود.

شرکت نفت پارس در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ با جهش درآمدی، توسعه سبد محصولات و کاهش چشمگیر هزینه واردات، عملکردی فراتر از انتظار ثبت کرده است. رشد همزمان در بازار داخلی و صادرات، همراه با افزایش تولید روغن‌های صنعتی و پایه، نشان‌دهنده موقعیت تثبیت‌شده این شرکت در صنعت روانکارهاست.

در شرایطی که تحریم‌های بین‌المللی اقتصاد ایران را تحت فشار قرار داده‌اند، وزارت نفت با گزارش‌های غیرشفاف و ادعاهای فاقد مستندات، به‌جای ترمیم اعتماد عمومی، آن را تضعیف کرده است. آمارهای رسمی داخلی و بین‌المللی نشان می‌دهند نه‌تنها رکوردی در تولید نفت شکسته نشده، بلکه روندی نزولی در جریان است و این شکاف، نیازمند بازنگری فوری در مدیریت و سیاست‌گذاری است.

شرکت نفت پاسارگاد تحت مدیریت امیرحسین باقری بایگی، در نیمه نخست سال جاری با کاهش ۲۸ درصدی مجموع تولیدات مواجه شده است. در حالی که تولید داخلی با افت ۴۹ درصدی و صادرات با کاهش ۱۲ درصدی همراه بوده، تغییرات مدیریتی و انتصاب‌های پرحاشیه در دفتر مرکزی، این شرکت را با چالش‌های جدی در حوزه بهره‌وری، اعتماد سازمانی و جایگاه بازار مواجه کرده است.