پایگاه خبری سرمایه فردا

حسین عباس‌زاده، مدیرعامل پتروشیمی مرجان و نماینده شستان در هیئت‌مدیره چند شرکت صنعتی و ساختمانی، هم‌زمان در ساختارهای متنوعی از متانول‌سازی تا نگهداری پالایشگاهی ایفای نقش می‌کند. این تمرکز مسئولیت‌ها در حوزه‌های تخصصی و سرمایه‌بر، پرسش‌هایی درباره بهره‌وری اجرایی و تعارض منافع در ساختار مدیریتی شرکت‌های وابسته به نهادهای عمومی ایجاد کرده است.

پتروشیمی اصفهان، از واحدهای وابسته به صندوق بازنشستگی کشوری، با بیش از ۸۹۷ میلیارد تومان بدهی مشکوک‌الوصول و ساختار مدیریتی چندلایه، در معرض چالش‌های مالی و نظارتی قرار گرفته است. در حالی که امین شاکری هم‌زمان در پنج شرکت صنعتی و تجاری مسئولیت دارد، تلاقی منافع میان نهادهای عمومی و شبه‌دولتی، پرسش‌هایی جدی درباره شفافیت و بهره‌وری ایجاد کرده است.

شرکت پتروشیمی بوشهر، از زیرمجموعه‌های سرمایه‌گذاری تجاری شستان، طی سه سال گذشته پنج مدیرعامل و سرپرست را تجربه کرده و با زیان انباشته بیش از ۲۰ هزار میلیارد تومان، درگیر بحران‌های مدیریتی و مالی جدی است. این ناپایداری در رأس مدیریت، عملکرد عملیاتی و انگیزه نیروی انسانی را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده است.

در عصر افزایش نگرانی‌های زیست‌محیطی، مبدل‌های کاتالیستی خودروها به عنوان سنگر اول مقابله با آلودگی هوا شناخته می‌شوند؛ فناوری‌ای که با تکیه بر فلزات گرانبها و آزمون‌های دقیق، نه‌تنها کیفیت هوا را حفظ می‌کند، بلکه مسیر صنعت خودروسازی را به سوی آینده‌ای پایدار و کم‌هزینه هدایت می‌نماید. در این میان، چالش‌های نوظهور و الزامات سخت‌گیرانه استانداردها، قطعه‌سازان را به بازنگری در طراحی و بهره‌گیری از نوآوری‌هایی چون نانوکاتالیست‌ها سوق داده‌اند.

با نزدیک شدن به بسته شدن مناقصه وارداتی شرکت NFL هند در دوم سپتامبر، بازار جهانی اوره در وضعیت انتظار قرار گرفته است. سقف تقاضای یک میلیون تنی، ابهام در سیاست صادراتی چین، و محدودیت عرضه داخلی هند، همگی عواملی هستند که می‌توانند مسیر قیمت‌ها را در کوتاه‌مدت تعیین کنند. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که قیمت‌های پیشنهادی زیر ۵۰۰ دلار CFR مطرح‌اند، اما تأمین حجم‌های بالا در این سطوح با تردید همراه است.

امین شاکری، عضو هیئت‌مدیره پتروشیمی اصفهان، در جدیدترین اطلاعیه سامانه کدال در سمت خود ابقا شده است. با این حال، بررسی سوابق مدیریتی او نشان می‌دهد که هم‌زمان در پنج شرکت دیگر نیز مسئولیت‌های کلیدی دارد؛ موضوعی که در فضای نظارتی و رسانه‌ای با حساسیت فزاینده‌ای دنبال می‌شود.

با فرض کاهش محدود تولید و ثبات نسبی در نرخ فروش، شرکت سیمان تهران (ستران) چشم‌انداز سودآوری قابل قبولی را تا پایان سال مالی ارائه می‌دهد. در عین حال، تحلیل‌های بنیادی و تکنیکال نشان می‌دهند که سهم در محدوده‌ای حساس قرار گرفته و هرگونه تغییر در تقاضای بازار می‌تواند مسیر قیمتی آن را دستخوش تحول کند.

با وجود کاهش ظرفیت تولید در صنایع پتروشیمی ایران، انتشار گازهای گلخانه‌ای نه‌تنها کاهش نیافته بلکه به واسطه مشکلات ساختاری و فنی، روندی صعودی را تجربه کرده است. این وضعیت، ضرورت بازنگری در سیاست‌های زیست‌محیطی و سرمایه‌گذاری در فناوری‌های پاک را بیش از پیش نمایان می‌سازد.

صنعت پتروشیمی ایران، که زمانی امید اول اقتصاد غیرنفتی کشور بود، امروز با بحران‌هایی چندلایه از جمله کمبود خوراک، افت صادرات و نفوذ واسطه‌ها در معاملات خارجی دست‌وپنجه نرم می‌کند. حضور دلال‌ها نه‌تنها درآمد ارزی را کاهش داده، بلکه مسیر پول‌شویی را برای شبکه‌های مافیایی هموار کرده است. در غیاب سیاست‌گذاری شفاف و دیپلماسی اقتصادی فعال، این صنعت به‌جای سکوی پرتاب، در حال تبدیل شدن به باتلاقی برای سرمایه‌های ملی است.