پایگاه خبری سرمایه فردا

🔷 لید تحلیلی: شرکت بریتیش پترولیوم (BP) بهره‌برداری از میدان نفت و گاز مرلاک را در بخش بریتانیایی دریای شمال آغاز کرده است—میدانی که با اتصال زیردریایی به هاب پردازش مرکزی ETAP، بار ده تولید بازگشته است. این پروژه که ششمین طرح بزرگ BP در سال ۲۰۲۵ محسوب می‌شود، بخشی از استراتژی بلندمدت این شرکت برای افزایش تولید بالادستی و دستیابی به ظرفیت روزانه ۲۵۰ هزار بشکه تا پایان ۲۰۲۷ است. مرلاک، نمونه‌ای از توسعه رقابتی با تکیه بر زیرساخت‌های موجود است؛ رویکردی که BP آن را کلید بهره‌برداری بهینه در دوران جدید انرژی می‌داند.

حجم نفت در حال حمل در اقیانوس‌های جهان به ۱.۲ میلیارد بشکه رسیده بالاترین سطح از سال ۲۰۱۶ تاکنون. این رشد چشمگیر، نه حاصل بحران‌های تقاضا مانند دوران کرونا، بلکه نتیجه افزایش تولید جهانی نفت است؛ از غول‌های اوپک‌پلاس گرفته تا تولیدکنندگان مستقل. در حالی که عرضه همچنان رو به افزایش است، تحلیلگران هشدار می‌دهند که رشد تولید از تقاضا پیشی گرفته و مازاد نفت خام در حال شکل‌گیری است. چین، با جذب بخش زیادی از این مازاد، نقش کلیدی در تعادل بازار ایفا کرده، اما کاهش ذخایر نفتی این کشور در ماه سپتامبر نشان می‌دهد ظرفیت تقاضا ممکن است محدود باشد.

در حالی که وزارت نیرو بارورسازی ابرها را راه‌حل مقابله با خشکسالی معرفی کرده، کارشناسان هشدار می‌دهند این روش نه در دنیا برای مقیاس وسیع اجرا شده و نه اثربخشی قابل اتکایی دارد؛ تبلیغ آن به‌عنوان نسخه نجات‌بخش، آدرس غلطی است که می‌تواند مانع از اصلاح الگوی مصرف و مدیریت واقعی منابع آب شود.

رئیس مؤسسه تحقیقات آب کشور با تأکید بر ضرورت عبور از روش‌های سنتی در مدیریت منابع آبی،از ورود فناوری‌های نوین مانند امواج صوتی، هوش مصنوعی و سامانه‌های هشدار سیلاب به صنعت آب خبر داد و گفت: ایران با تکیه بر دانش بومی و ظرفیت‌فناورانه، می‌تواند در مرز دانش جهانی حرکت کند و آینده‌ای پایدار رقم بزند.

با رأی دادگاه بریتانیا مبنی بر مصادره ساختمان شرکت ملی نفت ایران در لندن، پرونده کرسنت بار دیگر به صدر اخبار بازگشت؛ نمادی از یک قرارداد تجاری که در غیاب شفافیت نهادی، به بحران سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بدل شده و حالا با بدهی‌های میلیاردی، فشار مضاعفی بر منابع کشور وارد می‌کند.

پتروشیمی کارون، از شرکت‌های فعال در زنجیره تولید محصولات پتروشیمیایی، در سال ۱۴۰۴ با زیان خالص بیش از ۵۴۲ میلیارد تومان مواجه شده که نسبت به سال ۱۴۰۳ رشد ۸۴ درصدی داشته است. در کنار افزایش ۱۰۸ درصدی زیان عملیاتی و عبور بدهی‌ها از ۹۰۰ میلیارد تومان، این شرکت با زیان انباشته‌ای معادل بیش از نیمی از سرمایه ثبت‌شده خود، نیاز فوری به اصلاح ساختار مالی و افزایش سرمایه دارد.

شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران، از واحدهای فرعی شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی، در پایان سال ۱۴۰۳ با زیان انباشته ۳,۹۴۹ میلیارد تومانی مواجه شد—رقمی که از سرمایه ثبت‌شده شرکت فراتر رفته و آن را مشمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت کرده است. با انتصاب علی احمدی‌پور به مدیریت شرکت در شهریور ۱۴۰۳، انتظار می‌رفت روند اصلاح آغاز شود، اما بررسی عملکرد سال ۱۴۰۴ نشان می‌دهد که بحران مالی همچنان پابرجاست و تصمیم‌گیری راهبردی به تعویق افتاده است.

پتروشیمی آبادان، از زیرمجموعه‌های هلدینگ تاپیکو، در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ با کاهش بیش از ۷۰ درصدی در فروش و افت ۷۱ درصدی در تولید نسبت به دوره مشابه سال قبل مواجه شده است. در کنار این عملکرد ضعیف، انتصاب پنج مدیرعامل و سرپرست طی سه سال و نیم اخیر، نشان‌دهنده بحران مدیریتی مزمن در این واحد صنعتی است.

هلدینگ سرمایه‌گذاری نفت، گاز و پتروشیمی تأمین (تاپیکو) در سه‌ماهه منتهی به مرداد ۱۴۰۴ با زیان خالص ۵۲۷ میلیارد تومانی مواجه شده که نسبت به دوره مشابه سال قبل رشد ۳۰ درصدی داشته است. در کنار افزایش ۱۳۶ درصدی زیان عملیاتی، تغییرات مکرر مدیریتی و ضعف در تثبیت راهبردهای اجرایی، این مجموعه را در مسیر نگران‌کننده‌ای قرار داده است.