عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، پس از دیدار با استیو ویتکاف، نماینده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا، اعلام کرد که یک گروه کارشناسی برای بررسی جزئیات فنی توافق احتمالی تشکیل خواهد شد. این جزئیات شامل سقف مجاز غنی‌سازی اورانیوم، میزان ذخایر قابل نگهداری، و چگونگی نظارت و راستی‌آزمایی توافق خواهد بود. این مرحله فنی مذاکرات، به گفته علی واعظ از گروه بین‌المللی بحران، نشانه‌ای از عمل‌گرایی طرفین است و نشان می‌دهد که بحث درباره برچیدن برنامه هسته‌ای ایران بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته است.
راه‌اندازی یک سرمایه‌گذاری بین ایران و آمریکا
یکی از پیشنهادهای مطرح‌شده توسط ایران، راه‌اندازی یک سرمایه‌گذاری مشترک میان ایرانو آمریکا، و یک کشور ثالث نظیر عربستان سعودی برای اداره تأسیسات غنی‌سازی هسته‌ای بود. این گزینه می‌تواند به دولت ترامپ این امکان را بدهد تا توافقی متفاوت از برجام دوران اوباما ارائه کند و همچنین یک لایه نظارتی اضافی برای تضمین صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران ایجاد کند. به گفته مقام‌های ایرانی، انتقال ذخایر اورانیوم غنی‌شده به کشورهایی نظیر روسیه یا دیگر کشورها، مشابه توافق سال ۲۰۱۵، نیز از جمله پیشنهادهای ایران بوده است.
نیویورک تایمز تأکید دارد که چنین توافقی می‌تواند زمینه‌ساز رویکردی جدید در نظارت و همکاری‌های بین‌المللی باشد، به شرط آنکه مسائل حساس سیاسی و امنیتی مرتبط با این موضوع به‌درستی مدیریت شوند. ذخایر اورانیوم غنی‌شده ایران با غنای ۶۰ درصد به اندازه‌ای است که امکان ساخت بیش از شش بمب هسته‌ای را فراهم می‌کند، اگر ایران تصمیم به تسلیحاتی کردن آن بگیرد. با این حال، تأکید طرفین بر حفظ مسیر دیپلماتیک و ایجاد توافقات فنی نشان‌دهنده تلاش برای کاهش تنش‌ها و یافتن راه‌حل‌های عملی است.
این مذاکرات، اگرچه با پیچیدگی‌های فراوان همراه است، فرصتی برای ایجاد یک مدل همکاری منطقه‌ای و بین‌المللی ارائه می‌دهد که می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر امنیت و پایداری جهانی داشته باشد.
