کابینۀ دولت مورد انتقاد بسیاری از فعالان سیاسی قرار گرفته است. حتی ظریف که ریاست شورای راهبردی دولت پزشکیان را داشت انصراف داد.
به گزارش سرمایه فردا، رحیم قمیشی: برخی تصور می‌کنند با نقدهای جدی ما به ترکیب کابینۀ دولت، پشت پزشکیان خالی شده و رأی‌دهندگان با او قهر کرده‌اند، سخت در اشتباهند.
اگر ما از پزشکیان ناامید شده بودیم نقدی در کارمان نبود.
ایستادن ما در صحنۀ مطالبه‌گری است که برای پزشکیان و برای کشور فرصت ایجاد می‌کند. مخالفت‌های جدی ماست که او را از راه اشتباه برمی‌گرداند و آینده بهتر ما را تضمین می‌کند.
عرصه سیاست، عرصه قهر و آشتی نیست. همانطور که ما چک سفید امضا به هیچکس نداده و نمی‌دهیم. قرار هم نیست برای اولین اشتباه‌ها خط قرمزی بکشیم، که اعتماد ما تمام شد، تو شدی غیر خودی.
در آمریکا چند ماه مانده به انتخابات، همه ما می‌دانیم معاون اول کاملا هریس چه کسی است. اما با گذشت یک ماه از انتخابات ایران، هنوز نمی‌دانستیم این سمت به چه کسی خواهد رسید. جالب آنکه خود پزشکیان هم نمی‌دانست! این تفاوت جهان اول است با جهان سوم است.
نقد کابینۀ دولت واقعی است؟
وقتی ما حزب‌های با برنامه و قوی نداریم. ما برای فعالیت ساده سیاسی باید هزینه بدهیم. در کشور ما درک صحیحی از دمکراسی، حتی بین مقامات وجود ندارد. اتفاقات بد، عادی می‌شوند. ما با پیشرفته شدن فاصله داریم.
وزرای پیشنهاد شده پزشکیان اگر در کار کمترین اهمالی بکنند، هرگز از نقدهای تند، و بازخواست‌های جدی ما در امان نخواهند بود.
وزرا به‌جز پیشبرد اهدافی که آقای پزشکیان قبلا اعلام کرده، حق هیچ شیوه و برنامه کار دیگری را ندارند.
ما در صحنه ایستاده‌ایم. چه آنها که رأی ندادند. چه آنها که رأیشان پزشکیان بود.
مسلماً مردم ایران بابت نقشی که آقای پزشکیان و مشاورانش در دو هفته گذشته برای پیشگیری از وقوع یک جنگ خانمانسوز انجام دادند، بی‌اطلاع نیستند.
شاید اگر جلیلی به قدرت رسیده بود، امروز شرایط ایران با سرعتی باور نکردنی به سمت یک جنگ همه‌جانبه پیش رفته بود.
این یک داستان نیست، واقعیت است!
ما نه فقط برای معرفی وزرا به مجلس، بلکه پس از کسب رأی اعتمادشان، با قدرت و قوت از آنها گزارش کار خواهیم خواست، به آنها نظارت خواهیم داشت، بدون ذره‌ای گذشت. ما باید تمرین دمکراسی، تحزب، کنش‌گری و مطالبه‌گری جدی را مجدداً شروع کنیم.
آزاد شدن فضای مجازی چه شد؟پذیرش معاهدات بین‌المللی چون FATF و برداشتن تحریم‌ها به کجا رسید!
تکریم همه شهروندان و حذف جدی گشت‌های حجاب به کجا انجامید؟
سهم اهل تسنن و سایر اقلیت‌ها در مدیریت‌ها چه شد؟
رسیدگی به مناطق محروم، بهبود وضع اقتصادی مردم، رفع مشکل انرژی، آن زندگی آرام و شرافتمندانه که حق ماست، کجاست؟
ما تازه متوجه قدرت بلامنازع اکثریتی خود شده‌ایم
دولت پزشکیان بخواهد یا نخواهد در دوره مهم تاریخی در ایران وظیفه خطیری را بر عهده گرفته است.
دوره‌ای که مردم تصمیم گرفته‌اند از حقوق‌شان کوتاه نیایند.
.jpeg)
_1td1.gif)
