مناطق آزاد در حالی از ظرفیت های گردشگری و صنعتی سخت می گویند که تاکنون نتوانسته‌اند در برندسازی ظرفیت‌های گردشگری و محصولات تولیدی موفق عمل کنند. به همین دلیل بسته‌های سرمایه‌گذاری مناطق آزاد چندان مورد استقبال قرار نگرفته است.

به گزارش سرمایه فردا، مناطق آزاد با برندهای مشخص شناخته شوند، تا  سرمایه‌گذاران و کسب و کارها فهم بهتری از یک منطقه و وظایف و ساختار آن پیدا کنند. هرچند قبلا کمیته‌ای با نام کمیته برندسازی در مناطق آزاد شکل گرفته بود که در حال حاضر اطلاع دقیقی از فعالیت آن وجود ندارد.
ضعف در بازاریابی و تبلیغات موجب شده  تا گردشگری آنطور که باید در مناطق آزاد مورد توجه قرار نگیرد. از این رو ابتدا باید برندسازی مناطق آزاد در سطح داخلی و بین‌المللی انجام شود. برای نمونه کوههای مریخی در منطقه آزاد چابهار به برندسازی نیاز دارد. اگر مردم قصد داشته باشند به جنوب شرق کشور سفر کنند حتما بازید از منطقه آزاد چابهار و کوههای مریخی را جزئی از برنامه‌های خود قرار دهند.

ضعف مناطق آزاد تجاری

هرچند نباید فراموش کرد که ضعف امروز مناطق آزاد کمبود اقامتگاه‌های بوم گردی، رستوران‌ها و امکانات بین راهی مناسب است که باید فراهم شود. در حال حاضر به تازگی سفرهای زمینی در ایران افزایش یافته و مسافران برای سفرهای  زمینی با مشکلاتی مانند کمبود بنزین در چابهار مواجه هستند. یا سایر مشکلاتی مانند نبود شناور لوکس و مناسب در سفرهای دریائی وجود دارد که باید هر چه زودتر این مشکلات را رفع کرد.
برندسازی کمک می کند تا هویت رقابتی در مناطق آزاد به‌وجود آید و این رقابتی شدن باعث شناسایی ظرفیت‌های مناطق می‌شود. گام بعدی تصویرسازی برند به شهرت‌آفرینی منجر شده و اعتبار آفرینی خواهد بود.

بنابراین برندسازی در مناطق آزاد خود به خود گردشگر، نخبگان و سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی را به سمت خود می‌کشاند.

برندسازی مراکز تولیدی و شرکت‌های فعال

بکی از دلایلی که مردم و حتی بسیاری از مدیران تعریف درستی از مناطق آزاد و وظایف و فعالیت‌های آن‌ها ندارند عدم وجود ارتباط مؤثر این مناطق با مخاطبان خود است. باید توجه داشت که برندسازی فقط روی عنوان منطقه آزاد نیست، بلکه برندسازی مراکز تولیدی و شرکت‌های فعال در مناطق آزاد و حتی برای محصولات و کالاهای تولیدی مناطق آزاد باید صورت بگیرد.

در حال حاضر نخستین گام برندسازی طراحی لوگو مناسب و معرفی آن است که در مناطق آزاد و شرکت‌های مستقر توفیقی حاصل نشده است.
در حال حاضر مناطق آزاد ایران به‌عنوان عرصه‌ها فعالیت های اقتصادی و کسب‌وکارها باید محیط اقتصادی را فراهم کنند که شرکت‌های بزرگ ترغیب به ایجاد شعبه در مناطق آزاد شوند. داشتن برندی شناخته‌شده برای مدیریت و ارتباط لازم است تا مدیران بتوانند موفقیتی پایدار در اقتصاد منطقه ای را رقم بزنند.
برندسازی در مناطق آزاد را می‌توان یک مسیر برای درک و تجربه بیشتر مشتریان از خدمات، محصولات و تولیدات و مزایای یک منطقه دانست. در واقع بذند نوعی دارایی ناملموس برای یک منطقه محسوب می‌شود و بیش از دارایی‌های فیزیکی می‌تواند در شناخت و موفقیت آن‌ها مؤثر باشد.

دنیای تجارت امروز در تسلط برندها

با توجه به اینکه دنیای تجارت امروز در تسلط برندها قرار گرفته است . هزاران محصول مشابه و غیر مشابه در بازار وجود دارند که برای ما طیف وسیعی از گزینه های انتخاب را جهت خرید ایجاد کرده است. از این رو در برندسازی باید مزیت‌های وجود داشته باشد تا یک محصول، خدمات با منطقه گردشگری برای مردم برندسازی شوند.

بنابراین مناطق آزاد کشور باید سیاست هایی در راستای برندسازی منطقه خود یا مناطق گردشگری انجام دهند، اما اقداماتی که در این زمینه انجام شده نتوانسته موفقیت چندانی کسب کند. شاید بخشی از این مسأله ناشی از ضعف اطلاع رسانی و عدم بکارگیری نخبگان رسانه در کمپین های تبلیغاتی بوده است.