چهارشنبه ۱۲ شهریور ۱۴۰۴
سالار صفائی، فعال بازار سرمایه، در یادداشتی تحلیلی از تجربه شخصی خود در مواجهه با نوسانات اخیر بورس سخن گفته است. او با تأکید بر پایبندی به سیستم معاملاتی، از ورود محدود در شرایط مبهم، عقب‌نشینی به موقع، و نقد حمایت‌های غیرهدفمند از سوی صندوق توسعه بازار پرده برداشته است. این روایت، نگاهی واقع‌گرایانه به ریسک‌پذیری، مسئولیت‌پذیری و ضرورت شفافیت در سیاست‌های حمایتی بازار دارد.
به گزارش سرمایه فردا، در روزهایی که بازار سرمایه ایران با نوسانات شدید، سیگنال‌های متناقض و حمایت‌های غیرشفاف مواجه است، معامله‌گران مستقل بیش از هر زمان دیگری نیازمند پایبندی به اصول و انضباط معاملاتی‌اند. سالار صفائی، در یادداشتی صریح و شخصی، از تجربه اخیر خود در مواجهه با چراغ‌های سبز و قرمز بازار، و نقد سیاست‌های حمایتی صندوق توسعه بازار سخن گفته است.
او در ابتدای یادداشت خود می‌نویسد: «می‌توانم ریسک کنم و بدون توجه به ابزارها و وضعیت کشور، به امید توافق و صلح، خرید سنگینی انجام دهم. اما اهل این نوع ریسک نیستم. حتی اگر بازار ارزنده باشد، ترجیح می‌دهم سبدی متنوع داشته باشم. من مدیر صندوق اهرمی نیستم که سودم تضمین‌شده باشد؛ با اشتباهاتم در بازار، به‌شدت تنبیه می‌شوم.»
صفائی به چراغ سبز ضعیف هفته گذشته اشاره می‌کند که بر اساس تحلیل‌های رصد بازار، اجازه ورود حداقلی بین ۵ تا ۲۵ درصد را صادر کرده بود. او با درک محدودیت این سیگنال و تردید نسبت به پایداری خریدهای حمایتی، تنها ۵ تا ۱۰ درصد ورود کرده و پس از کاهش شدید ارزش معاملات در روزهای بعد، به سرعت به سنگر ۵ درصد عقب‌نشینی کرده است.
او تأکید می‌کند: «بازارها می‌توانند ارزنده باشند اما بدون ورود پول، حرکت نمی‌کنند. تا زمانی که چراغ قرمز ضعیف را نگیرم، با همان ۵ درصد در بازار می‌مانم. وفاداری به سیستم یعنی پذیرش ضررهای کوچک برای جلوگیری از بحران‌های بزرگ.»
در بخش دیگری از یادداشت، صفائی به حمایت‌های غیرمنطقی صندوق توسعه بازار از سهام شرکت‌هایی مانند فولاد اشاره می‌کند که با وجود گزارش‌های ضعیف، نقدینگی حمایتی دریافت کرده‌اند. او می‌نویسد: «منابع این صندوق متعلق به کل بازار است، نه چند سهم نورچشمی. این منابع باید در شرایط اضطراری مانند جنگ یا بحران‌های غیرقابل پیش‌بینی استفاده شوند، نه برای پوشش ضعف مدیریتی یا تحلیل‌های اشتباه.»
او هشدار می‌دهد که تداوم این نوع حمایت‌ها، قاعده بازی در بورس را به هم می‌زند و معامله‌گران را به این تصور می‌رساند که همیشه نهادی برای جبران زیان‌هایشان وجود دارد. «اگر تحمل ریسک ندارم، بهتر است پولم را در بانک بگذارم. بازار جایی برای تضمین سود نیست.»
صفائی در ادامه به اهمیت پایبندی به روش معاملاتی اشاره می‌کند: «در هیاهوی صف‌های خرید و شادی بازار، باید به حکم سیستم عمل کنم و خارج شوم. و در روزهای ناامیدی، زمانی که هیچ‌کس به بازار اعتقاد ندارد، باید خرید را آغاز کنم. این پایبندی به اصول، سخت‌ترین بخش معامله‌گری است.»
او در پایان یادداشت خود، به ابزارهای ساده اما مؤثر مانند رصد رنگ‌های سبز و قرمز در جدول معاملات اشاره می‌کند و می‌نویسد: «این ابزارها چراغ راه ما هستند. مهم نیست من باشم یا نه، رصد بازار فعال خواهد بود. هدف این است که در آغاز روندها وارد شویم و در ابتدای ریزش‌ها خارج، تا گرداب ضرر سرمایه‌مان را غرق نکند.»
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا