وتوی آمریکا علیه صلح

به گزارش سرمایه فردا، شهر غزه آخر دنیاست. این توصیف از شهر غزه یک واقعیت است. اهالی شهر غزه زیر فشار بمباران‌ها رژیم صهیونیستی دو گزینه بیشتر ندارند، آن‌ها به ناچار بایستی بین ماندن و شهید شدن در این شهر و یا کوچ اجباری به جنوب باریکه غزه یکی را انتخاب کنند.  تا کنون بیش از ۴۳۲ نفر از جمله ۱۴۶ کودک فقط بر اثر گرسنگی و قحطی جان خود را در منطقه محاصره شده غزه از دست داده‌اند.

همچنین دو سال جنگ و تجاوز شبانه روزی رژیم صهیونیستی باعث شده تا آمار شهدا به بیش از ۶۵ هزار نفر و تعداد مجروحان به ۱۶۵ هزار و ۹۲۵ نفر برسد. این در حالی است که همچنان اجساد شمار زیادی از قربانیان زیر آوار خانه‌های ویران‌شده و در خیابان‌ها باقی مانده‌اند و تیم‌های امدادی به دلیل شرایط میدانی قادر به دسترسی به آن‌ها نیستند.

از آغاز دور دوم تجاوزات زمینی نظامیان صهیونیست به غزه از ۱۱ آگوست یعنی از حدود ۴۰ روز پیش تا کنون،  بیش از ۱۷۰۰ برج و ساختمان مسکونی چند طبقه شامل ۱۰ هزار واحد مسکونی و محل سکونت حداقل ۷۵هزار نفر به طور کامل ویران شده و بیش از یک میلیون نفر در نتیجه دور دوم عملیات زمینی در نوار غزه آواره شده‌اند.

در این وضعیت جهنمی و همزمان با گسترش حملات صهیونیست‌ها به شهر غزه ، آمریکا به تازگی قطعنامه حیاتی شورای امنیت سازمان ملل متحد که خواستار آتش‌بس در غزه بود را وتو کرده است. این قطعنامه که روز پنجشنبه توسط ۱۴ عضو از ۱۵ عضو شورای امنیت تائید شده بود، خواستار «آتش‌بس فوری، بدون قید و شرط و دائمی در غزه با احترام همه طرف‌ها، آزادی همه اسرا و سایر گروه‌ها و لغو محدودیت‌های کمک‌های بشردوستانه به غزه» شده بود، اما فقط یک مخالف داشت و آن آمریکا بود. رای آمریکا به تنهایی باعث شد تا قطعنامه بسیار ضروری شورای امنیت سازمان ملل برای توقف جنگ و با هدف رسیدگی به اوضاع انسانی غزه قحطی زده باردیگر ناکام بماند.

قطعنامه درخواست آتش بس

قطعنامه درخواست آتش بس در غزه که توسط ۱۰ عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد تهیه و از سوی ۱۴ عضو تائید شده بود، فراتر از قطعنامه‌های قبلی قرار بود وضعیت انسانی «فاجعه‌بار» در غزه را با اعلام آتش بس مورد رسیدگی قرار دهد، اما آمریکا این تلاش برای آتش بس در جنگ غزه را وتو کرد.

نکته جالب پس از وتوی قطعنامه شورای امنیت برای توقف جنگ در غزه آن جا بود که « مورگان اورتگاس »، معاون فرستاده ویژه آمریکا در امور خاورمیانه در جلسه شورای امنیت و پس از رای منفی به قطعنامه آتش بس با کمال صراحت گفت: «مخالفت ایالات متحده با این قطعنامه جای تعجب نخواهد داشت.» به نظر می‌رسد که این گفته نماینده آمریکا چندان هم جای تعجب ندارد و چه بسا که مورگان اورتگاس درست گفته و مخالفت آمریکا با قطعنامه آتش بس عجیب نیست، چون به روایت خود منابع عبری و اسرائیلی، آمریکا بزرگترین تامین کننده تسلیحاتی و سیاسی اسرائیل در جنگ غزه است.

دو روز پیش از وتوی آمریکا علیه قطعنامه اخیر آتش بس در جنگ غزه، «سناتور برنی سندرز»، نماینده ایالت وِرمانْت در سنای آمریکا که اتفاقا خود نیز یک آمریکایی یهودی تبار است، با استناد به شواهد کارشناسان حقوقی بین‌الملل و گزارش سازمان‌های حقوق بشری و بازرسان سازمان ملل، گفته بود که اسرائیل در حال ارتکاب نسل‌کشی علیه مردم فلسطین است و جنگ غزه یک « نسل‌کشی است» است. حتی پیشتر گزارش شده بود که برنی سندرز در تلاش برای جلوگیری از انتقال ۸.۵ میلیارد دلار مجوز ترامپ برای انتقال سلاح به اسرائیل بوده، اگرچه تلاش او ناکام ماند.

پل کمک‌های نظامی آمریکایی به اسرائیل

در خردادماه امسال، یعنی حدود ۳ ماه پیش نیز، پایگاه خبری عبری زبان «نیوز وان» به نقل از بیانیه وزارت جنگ اسرائیل اعلام کرد هشتصدمین هواپیمای کمک‌های تسلیحاتی آمریکا حامل جنگ افزار و مهمات در چارچوب پل کمک‌های نظامی آمریکایی به اسرائیل، به زمین نشست و به گفته وزارت جنگ اسرائیل، با نشستن این هواپیما در یک پایگاه نظامی اسرائیلی، حجم کمک‌های آمریکا که تاکنون به دست اسرائیل رسیده به بیش از ۹۰ هزار تُن رسیده است که در نوع خود یک رکورد جدید و بی سابقه در جهان به شمار می‌رود.

این کمک‌ها شامل تجهیزاتی همچون خودروهای زرهی، مهمات، تجهیزات حفاظتی شخصی و بمب‌های سنگرشکن چندین تنی به عنوان شاخص‌‌ترین تسلیحات کشتار جمعی بودند.  به اعتراف کارشناسان این پل هوایی و کمک‌های مداوم نظامی نشان‌دهنده تعهد نامحدود آمریکا به پشتیبانی از اسرائیل در جنگ غزه است.

در عین حال، کمک‌های بی حد و اندازه آمریکا به رژیم صهیونیستی تنها به دولت ترامپ محدود نیست، بلکه پیش از ترامپ و در دولت بایدن، اندیشکده «واتسون» دانشگاه «براون» در گزارشی مطرح کرده بود که دولت بایدن ۷۰ درصد از هزینه جنگ غزه را پرداخته است.

حتی پیش از آغاز جنگ غزه، واشنگتن بیش از ۱۳۰ میلیارد دلار کمک و سلاح نامحدود به تل آویو ارائه داده بود که این رقم کمک خارجی آمریکا، بیش از هر کشور دیگری در تاریخ است. گزارش سرویس تحقیقات کنگره (CRS)هم چنین گزارشی را تائید می‌کند و می‌افزاید که آمریکا از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون، بیشترین کمک خارجی را به اسرائیل نسبت به هر کشور دیگری ارائه داده است.

با توجه به این حجم کمک‌ها و پشتیبانی نظامی آمریکا از اسرائیل در جنگ غزه، حمایت سیاسی و وتوی قطعنامه آتش بس در جنگ غزه از سوی آمریکایی‌ها چندان عجیب و غیرمنتظره به نظر نمی‌رسد.

پس از وتوی قطعنامه آتش بس در غزه

پس از وتوی قطعنامه آتش بس در غزه توسط آمریکا، «عمار بنجامه»، سفیر الجزایر در سازمان ملل، نیز سخنان تندی علیه حامیان نسل کشی غزه ایراد کرد و گفت: «برادران فلسطینی، خواهران فلسطینی، ما را ببخشید که تلاش‌هایمان به بن بست می‌رسد.» این دیپلمات الجزایزی با ابراز تاسف از شکست سازمان ملل برای توقف جنگ غزه افزود که این جنگ تا کنون جان بیش از ۱۸ هزار کودک و ۱۲ هزار زن، ۱۴۰۰ پزشک و پرستار و بیش از ۲۵۰ روزنامه‌نگار را  گرفته است، اما با وجود این فاجعه، اسرائیل از مجازات «مصون» است، نه به دلیل قوانین بین‌المللی، بلکه به دلیل «تعصب نظام بین‌المللی».

محمود مرداوی از رهبران جنبش حماس هم اعلام کرد که استفاده دولت آمریکا از حق وتو علیه قطعنامه آتش بس در نوار غزه همدستی آشکار و شراکت کامل و مستقیم در جنایات نسل کشی به شمار می‌رود. جنبش جهاد اسلامی فلسطین هم در بیانیه‌ای گفت استفاده ایالات متحده از حق وتو برای رد پیش‌نویس قطعنامه‌ای در شورای امنیت که خواستار توقف جنایات جنگی و آتش‌بس در غزه بود، مدرکی اضافی است بر اینکه دولت ترامپ شریک و محرّک اصلی این جنایات است.

جالب آن جا بود که رأی‌گیری برای توقف جنگ غزه در آستانه هشتادمین سالگرد سازمان ملل متحد انجام ‌گرفت، اما شکست این رای گیری به گفته خبرنگار الجزیره در سازمان ملل لحظه‌ای «غم‌انگیز» بود، چون شکست سازمان ملل در استقرار صلح را نشان داد.

در حالی که سازمان ملل پس از دو سال ناتوان از توقف جنگ غزه بوده است، امروزه بسیاری به این نتیجه رسیده‌اند که وقت تجدیدنظر اساسی در این سازمان فرارسیده است. حتی هفته گذشته «آنتونیو  گوترش»، دبیرکل سازمان ملل متحد با انتقاد از عملکرد این سازمان خواستار اصلاح ترکیب شورای امنیت شد و تأکید کرد که وضعیت کنونی سازمان ملل «با دنیای امروز همخوانی ندارد.» گوترش در یک نشست خبری در مقر سازمان ملل در نیویورک ضمن تاکید بر لزوم اصلاح ساختار شورای امنیت، در پاسخ به سؤال خبرنگار کیودو ژاپن گفت: « من باور دارم اصلاح شورای امنیت کاملاً منطقی است. ترکیب شورای امنیت مربوط به سال ۱۹۴۵ است.»

شورای امنیت سازمان ملل متحد در حال حاضر شامل پنج عضو دائم و ۱۰ عضو گردشی است و وظیفه خود را حفظ صلح جهانی اعلام کرده، اما این شورا با حق وتوی ۵ عضو دائم(شامل فرانسه، آمریکا، انگلیس، روسیه و چین) مواجه است و هرکدام از این ۵ عضو می‌توانند قطعنامه‌های شورا را حتی با وجود حداکثر رای موافق دیگران، بی اثر و لغو کنند.

وتو در شورای امنیت: به نام آمریکا، به کام اسرائیل

بررسی تاریخی از روند وتوی قطعنامه‌ها در شورای امنیت سازمان ملل نشان می‌دهد که عمده رای وتوی آمریکا در شورای امنیت به نفع رژیم صهیونیستی بوده است و براساس گزارش‌ها، واشنگتن تا امروز بیشتر از ۵۱ بار به خاطر رژیم صهیونیستی از حق وتو استفاده کرده است. آمارها به ما می‌گوید که آمریکا از ۱۹۴۵ تاکنون ۸۸ بار قطعنامه‌های شورای امنیت را وتو کرده که بیش از ۶۰ درصد از این وتوها با هدف تامین منافع و به نفع تل آویو صورت گرفته است.

در جریان جنگ غزه نیز، شورای امنیت حداقل ۶ قطعنامه‌ برای برقراری آتش بس با رای موافق ۱۴ عضو این شورا صادر کرده که همه این قطعنامه‌ها توسط آمریکا وتو و لغو شده است. تکرار این روند نشان‌دهنده پایبندی واشنگتن به سیاست حمایت بی‌قید و شرط از رژیم صهیونیستی و بی‌توجهی به خواست اکثریت جامعه جهانی است.

بسیاری از کشورهای عضو سازمان ملل، نهادهای حقوق بشری و حتی متحدان اروپایی آمریکا، از این کشور خواسته‌اند رویکرد خود را تغییر دهد و با پذیرش مسئولیت بین‌المللی، اجازه دهد شورای امنیت در مسیر حفظ صلح و امنیت جهانی ایفای نقش کند، اما به نظر می‌رسد برای سیاستمداران آمریکایی، هیچ اولویتی بالاتر از رضایت رهبران صهیونیست تل آویو نیست، حتی اگر تامین این رضایت به قیمت نسل کشی چند ده هزار نفری در غزه تمام شود.