Categories: آخرین اخبار

نفت ایران در تنگنای مدیریتی؛ کاهش تولید، تخفیف‌های سنگین و بحران اعتماد جهانی

به گزارش سرمایه فردا، بر اساس گزارش رسمی اوپک در ماه اوت ۲۰۲۵، تولید نفت ایران در سال گذشته به‌طور میانگین ۳ میلیون و ۲۵۷ هزار بشکه در روز بوده و در ماه‌های اخیر نیز در همین محدوده باقی مانده است. داده‌های منابع ثانویه اوپک برای ماه ژوئیه، رقم ۳ میلیون و ۲۴۵ هزار بشکه را نشان می‌دهد—کاهشی حدود ۱۲ هزار بشکه نسبت به ماه قبل. این ثبات کاهشی، در شرایطی که بسیاری از کشورهای تولیدکننده در حال افزایش عرضه هستند، زنگ خطری جدی برای اقتصاد ایران محسوب می‌شود.

همزمان، خبرگزاری رویترز گزارش داده که تخفیف فروش نفت ایران طی یک سال گذشته دو برابر شده و از ۳ دلار در مارس به ۶ دلار در اکتبر رسیده است. همچنین، ذخایر نفت ایران که روی آب سرگردان مانده‌اند، از ۵ میلیون بشکه به ۵۰ میلیون بشکه افزایش یافته‌اند—ده برابر شدن این رقم، نشانه‌ای از اختلال جدی در زنجیره فروش و تحویل نفت است.

این تحولات، بیش از آنکه ناشی از تحریم‌های خارجی باشند، ریشه در سوءمدیریت داخلی دارند. برخلاف ادعای وزارت نفت، خریداران آسیایی—به‌ویژه چین—همچنان در مدار خرید نفت ایران باقی مانده‌اند. بنابراین، مسئله اصلی نه تحریم، بلکه ضعف در مدیریت عالی وزارت نفت و ساختار بازرگانی آن است.

یکی از بارزترین نشانه‌های این ضعف، تغییرات مکرر در مدیریت شرکت‌های کلیدی مانند نیکو و امور بین‌الملل شرکت ملی نفت است. در یک سال گذشته، سه مدیر مختلف در نیکو منصوب شده‌اند و سیاست‌های فروش نفت بارها دستخوش تغییر شده‌اند—از تقسیم مسئولیت بین دو شرکت تا انتقال کامل به یکی و سپس بازگشت مجدد. این بی‌ثباتی، پیام روشنی از عدم انسجام نهادی به بازار جهانی انرژی ارسال کرده و اعتماد مشتریان را به‌شدت تضعیف کرده است.

رهبر انقلاب نیز در دیدار اخیر با هیئت دولت، به‌صراحت بر ضرورت پایداری و پیش‌بینی‌پذیری در فروش نفت تأکید کردند و آن را رکن اساسی برنامه‌ریزی اقتصادی کشور دانستند. با این حال، وزارت نفت به‌جای پاسخ‌گویی به این مطالبه راهبردی، به تصمیم‌های شتاب‌زده و متناقض روی آورده که نه‌تنها به بهبود وضعیت منجر نشده، بلکه بحران ساختاری در صنعت نفت را عمیق‌تر کرده است.

در شرایطی که نفت همچنان منبع اصلی تأمین ارز کشور است، ادامه این روند می‌تواند پیامدهای سنگینی برای اقتصاد ایران داشته باشد—از کاهش درآمدهای ارزی گرفته تا تضعیف جایگاه ایران در بازار جهانی انرژی. اصلاح ساختار مدیریتی، بازگشت به ثبات نهادی و بازسازی اعتماد مشتریان، سه گام حیاتی برای خروج از این بحران هستند. بدون این اصلاحات، نفت ایران نه‌تنها در آب‌های جهانی سرگردان خواهد ماند، بلکه در مسیر سیاست‌گذاری داخلی نیز بی‌جهت و بی‌اثر خواهد شد.

modir

Recent Posts

پرونده قضایی در سیمان شستا ؛ محکومیت مدیران به دلیل تبانی

دادگاه شهرستان هفتکل با صدور حکم یک‌سال حبس برای پنج مدیر فعلی و سابق سیمان…

5 ساعت ago

انتقال ارز فولادی‌ها به تالار دوم چقدر سود می‌سازد ؟

با وجود فشارهای سنگین بر صنایع فولاد و فلزات در سال‌های اخیر، انتقال ارز صادراتی…

5 ساعت ago

سه دسته فروشنده در بازار؛ از نگاه بنیادی تا رفتار هیجانی

بازار سرمایه این روزها شاهد حضور سه گروه فروشنده است؛ معامله‌گران بنیادی، کوتاه‌مدتی‌ها و آنچه…

12 ساعت ago

دلار در آستانه مقاومت و طلا در مسیر اصلاح

بازارهای مالی ترکیبی از سیگنال‌های متناقض را به نمایش گذاشتند؛ دلار آمریکا پس از اصلاحی…

14 ساعت ago

نشانه‌های تعادل بورس و هشدارهای خروج

بازار در محدوده ارزش ذاتی خود قرار گرفته و تصمیم‌گیری برای ماندن یا خروج نیازمند…

14 ساعت ago

روایت سیاست ایران و آمریکا

گفتگوی کوتاه تاکر کارلسن با سناتور تد کروز درباره ایران، تنها در چند ساعت میلیون‌ها…

14 ساعت ago