جمعه ۲۸ شهریور ۱۴۰۴
در بازار جهانی نقره، نرخ اجاره یا Silver Lease Rate به‌عنوان یکی از شاخص‌های کمتر شناخته‌شده، نقش مهمی در تحلیل وضعیت عرضه و تقاضای فیزیکی ایفا می‌کند. این نرخ، که از اختلاف میان نرخ بهره بین‌بانکی و نرخ آتی نقره به دست می‌آید، می‌تواند سیگنال‌هایی دقیق از کمبود یا وفور نقره در بازار ارائه دهد. بررسی روند این نرخ از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۵ نشان می‌دهد که بازار نقره در سال‌های اخیر وارد فاز جدیدی از نوسانات و فشردگی عرضه شده است.
به گزارش سرمایه فردا، نرخ اجاره نقره (Silver Lease Rate) در واقع نوعی نرخ بهره است که برای قرض گرفتن نقره فیزیکی از بانک‌ها یا مؤسسات مالی پرداخت می‌شود. این نرخ زمانی اهمیت پیدا می‌کند که معامله‌گران یا شرکت‌ها برای تحویل فیزیکی در قراردادهای آتی یا اجرای آربیتراژ، نیاز به نقره واقعی دارند و آن را از خزانه‌های بانکی اجاره می‌کنند.
فرمول محاسبه این نرخ ساده اما پرمعناست: اختلاف میان نرخ بهره بین‌بانکی (LIBOR) و نرخ آتی نقره (Forward Rate) تعیین‌کننده نرخ اجاره است. هرچه این اختلاف بیشتر باشد، نشان‌دهنده افزایش تقاضا برای نقره فیزیکی و کاهش موجودی خزانه‌هاست.
از منظر تحلیلی، نرخ اجاره بالا نشانه‌ای از فشردگی عرضه است؛ یعنی نقره کمیاب شده و سرمایه‌گذاران حاضرند برای دسترسی به آن هزینه بیشتری بپردازند. در مقابل، نرخ پایین یا منفی نشان‌دهنده وفور نقره در بازار و کاهش فشار صعودی بر قیمت‌هاست.
بررسی داده‌های تاریخی از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۵ نشان می‌دهد که بازار نقره در این بازه زمانی سه فاز مشخص را تجربه کرده است:
در مجموع، نرخ اجاره نقره به‌عنوان یک شاخص مکمل در تحلیل بازار فلزات گران‌بها، می‌تواند هشدارهای زودهنگام درباره تغییرات بنیادی در عرضه و تقاضا ارائه دهد. برای سرمایه‌گذاران حرفه‌ای، رصد این نرخ به‌ویژه در دوره‌های نوسان، می‌تواند ابزار قدرتمندی برای پیش‌بینی روند قیمت‌ها و مدیریت ریسک باشد.
تمام حقوق برای پایگاه خبری سرمایه فردا محفوظ می باشد کپی برداری از مطالب با ذکر منبع بلامانع می باشد.
سرمایه فردا