مهاجران افغانستانی‌ توجیه اقتصادی ندارند

مهاجران افغانستانی‌ توجیه اقتصادی ندارند

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس یازدهم گفت: ناامنی اولین مولفه برای مهاجران افغانستانی‌ به کشور ماست و توجیه اقتصادی هم ندارند.

به گزارش سرمایه فردا، موضوع مهاجران افغانستانی‌ و ورود بی‌ضابطه و غیر قانونی آنها به کشور به یکی از با اهمیت‌ترین مسائل روز کشور تبدیل شده و داد بسیاری از مردم و مسئولان را نیز درآورده است.

شهریار حیدری عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس یازدهم درباره مهاجران افغانستانی‌ اظهار کرد: ما در طول تاریخ جمهوری اسلامی شاهد ۴ موج مهاجرت به ایران بودیم، دو مرحله از افغانستان، یک مرحله از عراق و یک مرحله از کشور کویت. یعنی ما کشوری بودیم که همواره با حضور اتباع خارجی روبرو بوده‌ایم. البته بخش اعظمی از مهاجرین عراقی و کویتی بعد از پایان جنگ به کشور خود بازگشتند اما داستان افغانستانی‌ها از بقیه متفاوت است.

وی با بیان اینکه افغانستان در طول سال‌های متمادی درگیر جنگ‌های داخلی و ناامنی بوده است، گفت: همین ناامنی اولین مولفه برای مهاجران افغانستانی‌ به کشور ماست. در این بین، کشور ما هم به رسم مهمان نوازی و همسایگی، جمعیت مهاجر افغانستان پذیرفته اما پذیرش مهاجر در قانون مهاجرت بین‌الملل دارای یک عرف است که باید رعایت شود. اول اینکه هر مهاجر باید دارای کارت شناسایی یا همان کارت سبز یا کارت اقامت باشد.

همینطور او افزود: مسئله بعد اینکه برای حضور یک زمان تعریف شده داریم که نباید از حد بگذرد. اما جمعیت قابل توجهی از افغانستانی‌ها به صورت غیر قانونی وارد کشور ما شده‌اند که این خود یک جرم تلقی می‌شود و به معنای شکستن مرز عبور کشور ما یا همان تجاوز مرزی است.

افزایش مهاجران افغانستانی‌ در تمام شهرهای ایرانی

حیدری با بیان اینکه مهاجران افغانستانی‌ به صورت پراکنده در بخشی از شهرهای کشور ساکن هستند و فعالیت می‌کنند، عنوان کرد: متاسفانه اتباع بیگانه غیر مجاز از یارانه مردم ما که حق ایرانیان است برخوردار هستند و از منابع کشور ما به طور غیرقانونی و بی ضابطه بهره می‌برند و مردم را از نظر تامین غذا به مخاطره می‌اندازند. مسئله مهم دیگری که در این بین می‌تواند بسیار خطرناک باشد و یک تهدید امنیتی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی برای کشور ما باشد پراکنده شدن آنها در شهرهای گوناگون است که آمار رسمی از تعداد آنها نداریم و نمی‌توانیم روی آنها کنترلی داشته باشیم.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس یازدهم با اشاره به تهدیداتی که اتباع بیگانه غیر مجاز در بعد امنیتی می‌توانند در کشور برای مردم ایجاد کنند، عنوان کرد: بخش امنیتی مهم‌ترین مولفه‌ای است که باید در نظر بگیریم چرا که همین اتباع خارجی غیر مجاز بیگانه می‌توانند عامل سرویس‌های جاسوسی بیگانه و جریانات تروریستی باشند.

این نمانیده مجلس گفت: ما در حادثه تروریستی شاه چراغ شیراز، حادثه تروریستی کرمان و غیره شاهد همکاری اتباع بیگانه بودیم. این اقدامات خود زنگ خطری است برای ایجاد ناامنی در کشور بنابراین سازمان ملی مهاجرت که زیر نظر وزیر کشور فعالیت دارد. باید هرچه زودتر توسط مجلس شورای اسلامی به لحاظ جایگاه اختیارات و چارت سازمانی تعیین تکلیف شود.

نظام بین‌الملل در حوزه اتباع و مهاجرین خارجی

وی با بیان اینکه ما باید حتما مرزهای کشور را تقویت کنیم، گفت: مرزهای ما باید انسداد الکترونیکی داشته باشند نه فیزیکی. همچنین باید با افغانستان وارد مذاکره جدی شویم تا از مهاجرت بی‌رویه مردم خود به کشور ما جلوگیری کنند. پذیرای بازگشت مهاجرین خود باشد همچنین باید با کشور پاکستان نیز مذاکراتی داشته باشیم.

همچنین در ادامه گفت: چرا که اگر افغانستان هم سفت و سخت بگیرد مهاجران افغانستانی‌ از مرز پاکستان وارد کشور می‌شوند. در واقع، ما باید یک برنامه بلندمدت در نظر بگیریم و قوانین و مقررات بسیار محکمی نسبت به پذیرش هرگونه تبعه خارجی و نحوه کنترل آنها داشته باشیم. تا از این طریق اتباع خارجی را ساماندهی کنیم و از تاثیرپذیری حضور اتباع خارجی در حوزه‌های مختلف مصونیت کامل داشته باشیم.

حیدری در پاسخ به این سوال که مقصر اصلی افزایش تعداد ابتاع بیگانه غیر مجاز در کشور را چه دستگاهی می‌دانید، عنوان کرد: حدود ۳۰ دستگاه در ارتباط با اتباع دخالت دارند و همه آنها را باید در کوتاهی و قصور صورت گرفته، مقصر دانست و نمی‌توان خاصه از یک دستگاه نام برد. اما در واقع، ناامنی‌های افغانستان، عدم کنترل مرزها توسط افغانستان و پاکستان، تهدیدات طالبان از سوی گروه‌های تندرو، نظام بین‌الملل در حوزه اتباع و مهاجرین خارجی که در انجام وظایف خود ضعیف عمل می‌کنند بیشترین نقش را داشته‌اند.

او افزود: در این بین، ما به اجبار به عنوان یک کشور مسلمان و همسایه این اتباع را پذیرفته‌ایم. اما نه برای همیشه بلکه برای یک مقطع کوتاه ولی مشاهده می‌کنیم که الان ۴۰ سال است که میزبان برادران و خواهران افغانستانی هستیم. بیشتر از این دیگر به صلاح کشور نیست و آنها باید هر چه سریعتر به کشور خود بازگردند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *