در پی حادثه مرگبار معدن ال‌تنیِنتِه، تولید شرکت دولتی کودلکو در ماه اوت با افت ۲۵ درصدی مواجه شد—رخدادی که نه‌تنها ظرفیت تولید ملی مس شیلی را تحت تأثیر قرار داد، بلکه بار دیگر شکنندگی زیرساخت‌های معدنی و وابستگی شدید به معادن پربازده را برجسته کرد. در همین حال، سایر معادن بزرگ نیز با چالش‌هایی چون کاهش عیار سنگ و محدودیت‌های عملیاتی روبه‌رو بودند.

به گزارش سرمایه فردا، بر اساس داده‌های رسمی کمیسیون مس شیلی (Cochilco)، تولید شرکت دولتی کودلکو در ماه اوت با افتی چشمگیر مواجه شد و به ۹۳٬۴۰۰ تن رسید کاهشی ۲۵ درصدی نسبت به ماه‌های پیشین. این افت، مستقیماً ناشی از حادثه تلخ ۳۱ ژوئیه در معدن ال‌تنیِنتِه بود؛ معدنی که به‌عنوان یکی از پربازده‌ترین دارایی‌های کودلکو شناخته می‌شود و توقف آن، ضربه‌ای جدی به زنجیره تولید مس کشور وارد کرد.

در این حادثه، فرو ریختن بخشی از سازه‌های زیرزمینی معدن منجر به جان‌باختن شش نفر از کارکنان شد و شرکت ناچار شد عملیات استخراج را متوقف کند. برآوردهای اولیه نشان می‌دهد که این حادثه موجب کاهش حدود ۳۳ هزار تن از ظرفیت تولید ماهانه کودلکو شده است که در بازار جهانی مس، قابل توجه و اثرگذار است.

در همین حال، معدن اسکُندی‌دا متعلق به شرکت BHP، که عنوان بزرگ‌ترین معدن مس جهان را یدک می‌کشد، عملکردی نسبتاً باثبات داشت و تولید آن در ماه اوت به ۱۰۵٬۱۰۰ تن رسید. این ثبات، در شرایطی که سایر معادن با افت تولید مواجه‌اند، نشان‌دهنده اهمیت مدیریت ریسک و تنوع عملیاتی در معادن بزرگ است.

اما در معدن کولاهواسی، که به‌صورت مشترک توسط شرکت‌های Glencore و Anglo American اداره می‌شود، تولید با افت ۲۷ درصدی مواجه شد و به ۳۵٬۴۰۰ تن رسید. علت اصلی این کاهش، افت عیار سنگ معدن عنوان شده است چالشی که در بلندمدت می‌تواند بر سودآوری و استمرار تولید تأثیر بگذارد.

این تحولات، بار دیگر وابستگی صنعت مس شیلی به چند معدن کلیدی را برجسته کرده است. در شرایطی که تقاضای جهانی برای مس به‌دلیل رشد صنایع انرژی‌های تجدیدپذیر و خودروهای الکتریکی در حال افزایش است، هرگونه اختلال در تولید می‌تواند پیامدهای قیمتی و تجاری گسترده‌ای به‌همراه داشته باشد.

از سوی دیگر، حادثه ال‌تنیِنتِه، ضرورت بازنگری در ایمنی معادن، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های مقاوم، و تنوع‌بخشی به منابع تولید را یادآور می‌شود. کودلکو، به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده مس شیلی، اکنون با چالشی دوگانه مواجه است: جبران افت تولید و بازسازی اعتماد عمومی و صنعتی به توان عملیاتی خود.

در مجموع، ماه اوت برای صنعت مس شیلی، ماهی پرتنش و پرهزینه بود. افت تولید در کودلکو و کولاهواسی، در کنار ثبات نسبی اسکُندی‌دا، تصویری از شکنندگی و ظرفیت‌های بالقوه این صنعت ارائه می‌دهد—تصویری که در تحلیل‌های آینده بازار جهانی مس، نقش مهمی ایفا خواهد کرد.